• Οι θέσεις της εταιρείας για το Σύνταγμα, το περιβάλλον και τη χωροθέτηση • Επενδυτικό project 140 εκατ. ευρώ στο επίκεντρο
Μετά την εκδίκαση της προσφυγής στις 11 Ιουνίου 2025 ενώπιον του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, η εταιρεία «Μαρίνες Ρόδου Α.Ε.», μισθώτρια και διαχειρίστρια της επίμαχης μαρίνας, υπέβαλε τις θέσεις με τις οποίες υπερασπίζεται το αναπτυξιακό έργο και ζητά τη διατήρηση του κύρους των δύο κρίσιμων κοινών υπουργικών αποφάσεων που εγκρίνουν τον νέο σχεδιασμό.
Πρόκειται για ένα εμβληματικό επενδυτικό σχέδιο 140 εκατομμυρίων ευρώ, που φιλοδοξεί να αλλάξει ριζικά την ανατολική είσοδο της πόλης της Ρόδου.
Τα βασικά επιχειρήματα της “Μαρίνες Ρόδου Α.Ε.”
– Έλλειψη έννομου συμφέροντος των προσφευγόντων
Η εταιρεία υποστηρίζει πως μετά την παραίτηση του “Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Νήσου Ρόδου” και άλλων φυσικών προσώπων, δεν υφίσταται έννομο συμφέρον από πλευράς των υπολοίπων αιτούντων. Σύμφωνα με το υπόμνημα, δεν πρόκειται για περιοίκους με πραγματική σύνδεση με την περιοχή και δεν τεκμηριώνεται συγκεκριμένη βλάβη ή προσβολή που να δικαιολογεί προσφυγή τους κατά πράξεων αναπτυξιακού χαρακτήρα.
– Εκπρόθεσμη η μία από τις δύο προσβαλλόμενες πράξεις
Η εταιρεία επισημαίνει πως η αίτηση ακύρωσης κατά της ΚΥΑ 24100/22.12.2022 υποβλήθηκε εκτός της νόμιμης προθεσμίας, γεγονός που πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης σε αυτό το σκέλος.
– Δεν απαιτείται Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση (ΣΠΕ)
Κατά την άποψη της «Μαρίνες Ρόδου Α.Ε.», η απαίτηση ΣΠΕ είναι νομικά ανυπόστατη, καθώς:
• Η τουριστική χωροθέτηση προβλέπεται ήδη από τον Ν. 2160/1993, προ της ενσωμάτωσης της Οδηγίας 2001/42/ΕΚ.
• Διενεργήθηκε ολοκληρωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), με καμία ένσταση κατά τη δημόσια διαβούλευση.
• Υπήρξε θετική γνωμοδότηση από το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
– Συμβατότητα με τον χωροταξικό σχεδιασμό
Η παρεμβαίνουσα εταιρεία επικαλείται έλλειψη ειδικού χωροταξικού σχεδίου για τον τουρισμό, υπογραμμίζοντας ότι η μόνη ισχύουσα νομική βάση είναι ο Ν. 2160/1993, ο οποίος παρέχει πλήρη κάλυψη στο έργο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά την εταιρεία, έχει ήδη αποδεχθεί σε προγενέστερη νομολογία του αυτή τη θέση.
– Δεν απαιτείται Προεδρικό Διάταγμα
Η “Μαρίνες Ρόδου Α.Ε.” αντιτάσσεται στον ισχυρισμό περί συνταγματικής παραβίασης, τονίζοντας ότι οι ΚΥΑ στηρίζονται σε ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση, άρα δεν απαιτείται Π.Δ.. Οι ρυθμίσεις δεν αφορούν «αστική πολεοδόμηση», αλλά τουριστική λιμενική υποδομή, για την οποία υπάρχει ξεχωριστό νομοθετικό καθεστώς.
Η εταιρεία τονίζει ότι δεν καταργούνται κοινόχρηστοι χώροι, αλλά αντιθέτως:
• Δημιουργούνται νέες υποδομές πρασίνου και αναψυχής, προσβάσιμες στους πολίτες.
• Προβλέπονται πάνω από 900 νέες θέσεις στάθμευσης, που θα εξυπηρετούν και τους κατοίκους της Ρόδου.
• Το έργο απέχει μόλις 2 χλμ. από το κέντρο της πόλης, προσφέροντας αναβάθμιση χωρίς αποκοπή από τον αστικό ιστό.
• Δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, ενισχύεται η τοπική οικονομία και αναπτύσσεται η ανταγωνιστικότητα του θαλάσσιου τουρισμού.
• Οι όροι δόμησης είναι εναρμονισμένοι με αυτούς των γειτονικών πολεοδομικών ενοτήτων.
• Προβλέπεται λειτουργία υδατοδρομίου, με ήδη εγκεκριμένη άδεια και σύμφωνη γνώμη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας καλείται να αποφανθεί για τη νομιμότητα και τη συνταγματικότητα των πράξεων που επέτρεψαν τη μετατροπή της λιμενικής εγκατάστασης σε τουριστικό αναπτυξιακό έργο μεγάλης κλίμακας. Το διακύβευμα δεν αφορά μόνο στη Ρόδο, αλλά και στο νομικό προηγούμενο για αντίστοιχα έργα σε όλη τη χώρα.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της “Μαρίνες Ρόδου Α.Ε.” κ.κ. Γλυκερία Σιούτη και Μιχαήλ Παπαγεωργίου, ζητούν την απόρριψη της προσφυγής στο σύνολό της και υπερασπίζονται ένα σχέδιο που –όπως τονίζουν– συνδυάζει ανάπτυξη, περιβαλλοντική μέριμνα και δημόσιο όφελος.
Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται μέσα στους επόμενους μήνες και αναμένεται να σφραγίσει το μέλλον της μαρίνας Ρόδου και τη φυσιογνωμία της περιοχής για τις επόμενες δεκαετίες.
