Christmas effect

Νομίζω πως όλο και περισσότεροι πάσχουμε από το «σύνδρομο» των Χριστουγέννων» Εκείνο το κάτι σαν θλίψη, σαν μελαγχολία  που ανακατεύεται με το  άρωμα κανέλας, κρύβεται μέσα σε αμπαλάζ από δώρα κάτω από κουραμπιεδόσκονη και αλλάζει χρώματα από λαμπάκια…. Και αυτός ο Δεκέμβριος του 2018 συνεχίζει  τον κύκλο της μεγάλης δυσπιστίας που έχει ανοίξει από καιρό. Οι γιορτές αλλάζουν λίγο την ατζέντα, τους ρυθμούς. Κάθε χρόνο καταλαβαίνουμε πως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την ουτοπία των ευχών. Ακόμα και οι βαρύθυμες, αντι-εορταστικές μουντάδες που πιάνουν πολλούς από εμάς αυτές τις μέρες είναι ένας τρόπος να συνδεόμαστε με τους άλλους και οι ευχές αύρα αισιοδοξίας.  Ας ευχηθούμε όλοι να ζήσουμε τις ιδανικές γιορτές του χρόνου. Ένα παιδί γεννιέται. Και τα παιδιά είναι πάντα εδώ, είναι ελπίδα, είναι ζωή, είναι αισιοδοξία, για να μας παρασύρουν, να μας μαλακώσουν και εμάς (αντιστρέφοντας την ιστορία του μαγικού αυλού) να αφεθούμε στην γλυκό συναίσθημα των Χριστουγέννων.