Συνεντεύξεις

Μαν. Κεφαλογιάννης: «Η Τουρκία έχει απομακρυνθεί από την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή της προοπτική»

Για το σκάνδαλο που συγκλονίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (γνωστό και ως Qatargate) και την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα πλέγμα απαιτήσεων που θα μπορούσε να εξαλείψει τις πιθανότητες να συμβεί κάτι παρόμοιο, μιλάει σήμερα στην «δημοκρατική» ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης.
Αναφερόμενος στην κατάσταση με τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας, τονίζει πως ‘Η Τουρκία με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας της ιδίως από το 2016, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, έχει απομακρυνθεί από την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή της προοπτική και έχει μεταβληθεί σε ένα ιδιότυπο ισλαμικό καθεστώς…’ ενώ αναφερόμενος στις επικείμενες εθνικές εκλογές, δηλώνει κατηγορηματικά πως
‘Ο στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι η επίτευξη αυτοδυναμίας στις δεύτερες κάλπες και είναι απόλυτα, εφικτός…’.
• Κύριε Κεφαλογιάννη, οι αποκαλύψεις του ‘Qatargate’ έχουν προκαλέσει πολιτικό… σεισμό –με πολλές συνέπειες και σε άλλα επίπεδα. Είναι μια υπόθεση που ‘τάραξε’ τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου; Πόσο θα επηρεάσει το σκάνδαλο του ‘Qatargate’ τις σχέσεις της ΕΕ με το Κατάρ; Πώς εκτιμάτε τις εξελίξεις;
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί την έκφραση της βούλησης των Ευρωπαίων πολιτών. Καθώς είναι το εκλεγμένο τμήμα των Ευρωπαϊκών Θεσμών. Και οι αποκαλύψεις για το «Qatargate» πλήττουν ασφαλώς την αξιοπιστία και το κύρος του. Τα τελευταία γεγονότα οδηγούν στην αδήριτη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου η εμπιστοσύνη με τους Ευρωπαίους πολίτες που εκπροσωπούμε. Δικαίως οι πολίτες απαιτούν λογοδοσία και ακεραιότητα. Πρέπει να ενισχύσουμε τα μέτρα για την άμεση ανταπόκριση σε αυτήν την ανάγκη. Να επιβεβαιώσουμε τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως τον πυλώνα της ανοικτής, πολυεθνικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα παρουσίασε τις προτάσεις της για την ενίσχυση των εργαλείων του Κοινοβουλίου σχετικά με τη διαφάνεια, την ηθική και τη βελτίωση των σχέσεων μας με τρίτες χώρες. Προτάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν βραχυπρόθεσμα και να αποτελέσουν την αφετηρία μίας ευρύτερης μεταρρύθμισης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οποιαδήποτε κατάχρηση ή κακή χρήση των εργαλείων που είχαμε δημιουργήσει για το σκοπό αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σθεναρά και συστηματικά. Και από τα «διδάγματα» που αντλήσαμε στο τελευταίο διάστημα με τις προτάσεις Μετσόλα θα δημιουργηθεί ένα πλέγμα απαιτήσεων που αν και ποτέ δεν είναι 100% αλάνθαστο θα μπορούσε να εξαλείψει τις πιθανότητες να συμβεί κάτι παρόμοιο σαν το «Qatargate».
• Έχετε ζητήσει επανειλημμένως, την λήψη μέτρων κατά της Τουρκίας για την ευθεία και ωμή απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας που γίνεται συστηματικά. Τι προσπαθεί να κάνει ο Τούρκος Πρόεδρος με αυτή την στάση που διατηρεί απέναντι στην χώρα μας εδώ και χρόνια; Μήπως προσπαθεί να ‘τρομάξει’ και την Ευρώπη με τις απειλές του;
Η Τουρκία με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας της ιδίως από το 2016 μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα έχει απομακρυνθεί από την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή της προοπτική και έχει μεταβληθεί σε ένα ιδιότυπο ισλαμικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που δεν σέβεται τη Δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, τα ατομικά δικαιώματα. Μία χώρα που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Μία χώρα που διαρκώς κλιμακώνει την ένταση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Μία χώρα που είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης και ανασφάλειας στην περιοχή μας. Η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας την έχει καταστήσει ένα κράτος – ταραξία. Μία τουρκική πολιτική ηγεσία που φαντασιώνεται με άκρατο μεγαλοϊδεατισμό νεοοθωμανικά μεγαλεία. Με μία αναθεωρητική πολιτική η Τουρκία αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Μία θρυαλλίδα για την ειρήνη και την ασφάλεια της περιοχής.
Θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η Τουρκία από το 1995 με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης απειλεί την Ελλάδα και θεωρεί ως αιτία πολέμου (casus belli) κάτι που αντιβαίνει σαφώς το Άρθρο 3 του Καταστατικού του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Αν η χώρα μας αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από 6 σε 12 ναυτικά μίλια. Ένα αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας που μπορεί να το ασκήσει μονομερώς σύμφωνα με τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Μία Σύμβαση, γνωστή και ως Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι η οποία συμφωνήθηκε μετά από πολύχρονες διαπραγματεύσεις στο μακρινό 1982. Και έκτοτε κυρώθηκε από 150 και πάνω κράτη. Κάτι που την καταστεί πλέον εθιμικό δίκαιο. Δηλαδή και χώρες που δεν την έχουν υπογράψει και κυρώσει, όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ συμμορφώνονται με τις διατάξεις της για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τους. Πρόσφατο παράδειγμα, η οριοθέτηση μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου και πιο μακρινό η οριοθέτηση μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κούβας.
Έκτοτε οι τουρκικές προκλητικές και επιθετικές ενέργειες κατά της χώρας μας διαρκώς κλιμακώνονται επικίνδυνα. Συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών μας υδάτων. Υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά. Επιθετική ρητορική κατά της Ελλάδας που κορυφώθηκε με τις δηλώσεις «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ». Η υπογραφή του παράνομου και άκυρου τουρκολιβυκού μνημονίου για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας που απεμπολεί τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών όπως η Κρήτη, η Ρόδος, το Καστελλόριζο, γενικώς τα Δωδεκάνησα. Κυριαρχικά δικαιώματα που σαφώς απορρέουν από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και συγκεκριμένα από το Άρθρο 121 που ρητά αναφέρει ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές.
Όλα τα παραπάνω έχουν καταδικαστεί απερίφραστα από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε απαντήσεις του ύπατου εκπροσώπου Γιοσέπ Μπορέλ σε ερωτήσεις που του έχω θέσει τόσο εγώ όσο και άλλοι Έλληνες ευρωβουλευτές. Η ευρωπαϊκή θέση είναι ξεκάθαρη. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και την Κύπρο είναι απόλυτη.
Στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το Νοέμβριο στο Στρασβούργο στο Ψήφισμα για την Κατάσταση στη Λιβύη υιοθετήθηκαν δύο τροπολογίες που είχα καταθέσει για το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Δύο τροπολογίες που ταυτίζονται απολύτως με τις ελληνικές εθνικές θέσεις.
Με τις τροπολογίες αυτές είναι πλέον επίσημη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωπαϊκό κεκτημένο ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης δεν συμμορφώνεται με τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και ως εκ τούτου δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη.
Ενώ με τη δεύτερη τροπολογία η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καλεί τις λιβυκές αρχές να προχωρήσουν στην ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου του 2019 για την οριοθέτηση θαλασσίων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο και να μην εφαρμόσουν την επακόλουθη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου για την εξόρυξη υδρογονανθράκων καθώς προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες χωρών όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.
Η χώρα μας στα τελευταία τρία χρόνια έχει προχωρήσει σε οριοθετήσεις Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Ιταλία και μερικώς με την Αίγυπτο. Οριοθετήσεις μεταξύ κυρίαρχων κρατών που εδράζονται απολύτως στο Διεθνές Δίκαιο και στη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ενώ η συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία και η παραπομπή της όποιας διαφωνίας με συνυποσχετικό στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η Τουρκία και οι λιβυκές αρχές προβάλλουν σήμερα ανυπόστατες αιτιάσεις για την οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Δύο χώρες που παρανόμως οριοθέτησαν θαλάσσιες ζώνες μεταξύ τους με ένα μνημόνιο συνεργασίας που έχει διεθνώς καταδικαστεί προβάλλουν αιτιάσεις για μία συμφωνία οριοθέτησης που πλήρως εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στο Δίκαιο της Θάλασσας. Μακάρι να μπορούσαν και αυτές να πουν το ίδιο.
• Στα του οίκου μας, οι επικείμενες εκλογές θα είναι μια μεγάλη πρόκληση για την Νέα Δημοκρατία; Είστε αισιόδοξος για την ομαλή έκβασή τους;
Στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι η επίτευξη αυτοδυναμίας στις δεύτερες κάλπες. Ένας στόχος απόλυτα εφικτός που θα επιτευχθεί. Δυστυχώς η αξιωματική αντιπολίτευση και ο αρχηγός της εμφορούμενοι από το μαοϊκό «μεγάλη αναταραχή, ωραία ατμόσφαιρα» ψήφισαν την απλή αναλογική. Ένα εκλογικό σύστημα που δεν βγάζει στιβαρές κυβερνήσεις αλλά είτε παράγει ακυβερνησία, είτε παράγει στρεβλά κυβερνητικά σχήματα. Πολιτικές τερατογεννήσεις, και ορθώς, τις έχει αποκαλέσει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Μία ανεύθυνη πολιτικά απόφαση που θα οδηγήσει τη χώρα μας σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και σε μία μακρά προεκλογική περίοδο σχεδόν δύο μηνών για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ανεύθυνος και αναξιόπιστος. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχει ψηφίσει όλα τα νομοσχέδια της κυβέρνησης που ανακούφισαν την ελληνική κοινωνία και ιδίως τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Ότι δεν έχει ψηφίσει σημαντικές διακρατικές αμυντικές συμφωνίες της χώρας μας. Τις προμήθειες των αεροσκαφών Rafale.
Και σε αυτές τις εκλογές ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει το μέλλον των παιδιών μας έχοντας στο νου το μετρήσιμο θετικό αποτέλεσμα της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας απέναντι από την ανευθυνότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Που επενδύει μόνο στην τοξικότητα. Θα αποφασίσει αν η χώρα θα βαδίσει με αισιοδοξία στο μέλλον ή αν θα επιστρέψει στο χθες της ουτοπίας και των ψευδαισθήσεων, στην Ελλάδα του «με ένα άρθρο και ένα νόμο».
Το ό,τι θα υπάρξουν, όμως, δύο εκλογές δεν σημαίνει ότι οι πρώτες, που δεν θα δώσουν κυβερνητική λύση στη χώρα, είναι χαλαρές εκλογές. Η ψήφος μας είναι κρίσιμη και στις δύο κάλπες. Και είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός είναι πολύ ώριμος για να το αντιληφθεί.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου