Η πρώτη απόφαση, μη οριστική, επί προσφυγής του Ελληνικού Δημοσίου με κλήση για την επαναφορά αγωγής, που υπέβαλε τον Ιανουάριο του 2012, κατά του προϊσταμένου του Κτηματολογίου Ρόδου και 12 κατοίκων του νησιού εκ των οποίων οι 11 συγκεκριμένης οικογένειας, εκδόθηκε χθες.
Με την χρήση της υπ’ αριθμ. ΔΚ2624/85/ΒΚ3029/2-10-86 πλαστής απόφασης εξαγοράς, μεταγράφηκε στο κτηματολόγιο την 13η Απριλίου 1987 στην ιδιοκτησία εκλιπόντος πλέον Ροδίτη δημόσιο ακίνητο συνολικού εμβαδού 8.281 τ.μ. από την μερίδα ΚΜ5000 γαιών Κατταβιάς.
Με την χρήση της υπ’ αριθμ. ΔΚ2858/85/22-5-1989 oμοίως πλαστής απόφασης μεταγράφηκε στο κτηματολόγιο την 6η Μαΐου 1999 στην ιδιοκτησία του ίδιου δημόσιο ακίνητο της ίδιας μερίδας γαιών Κατταβιάς συνολικού εμβαδού 22.645 τ.μ.. Δημιουργήθηκε νέα μερίδα στην ιδιοκτησία του, που ονοματίστηκε ΚΜ5000/330.
Τον Ιούλιο του 2004 ένας κάτοικος Βελγίου που είχε αγοράσει από εκείνον τμήμα του «κλεμμένου» ακινήτου, εμβαδού 4 στρεμμάτων, απέστειλε εξώδικη δήλωση κατά της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου διαμαρτυρόμενος για το γεγονός ότι 10 στρέμματα από τα 22.645 τ.μ. που είχε αγοράσει με εξαγορά από το δημόσιο ο πωλητής του, ήταν χαρακτηρισμένα ως δασικά, πράγμα που ο ίδιος αγνοούσε με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εκδώσει άδεια οικοδομής!
Μεταξύ του τελευταίου και του φερόμενου ως δικαιούχου συνήφθη συμβόλαιο αγοραπωλησίας που συνέταξε συμβολαιογράφος την 15η Οκτωβρίου 1997 (υπ’ αριθμ 6800). Το συμβόλαιο αυτό, όπως απεικονίζεται στα βιβλία του κτηματολογίου, συνετάχθη δηλαδή πριν ακόμη γίνει η μεταγραφή της πλαστογραφημένης πράξεως του Νομάρχη στα βιβλία του κτηματολογίου! Ο ίδιος προχώρησε στη συνέχεια στην πώληση ακόμη ενός άρτιου και οικοδομήσιμου ακινήτου, εμβαδού 4 στρεμμάτων με το υπ’ αριθμ 8847/19-7-2000 συμβόλαιο του ίδιου συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε στο κτηματολόγιο Ρόδου την 26η Ιουλίου 2000 σε 6 άτομα εξ αδιαιρέτου.
Την 22α Ιανουαρίου 2002 με συμβόλαια του ίδιου συμβολαιογράφου ο εναγόμενος «προίκισε» με τμήματα του ίδιου «κλεμμένου» ακινήτου 2 παιδιά του!
Εν συνεχεία τμήματα του ακινήτου μετεγράφησαν στην ιδιοκτησία άλλων συγγενών του και ακόμη ένα σε δύο αγοραστές, κατοίκους Ρόδου.
Το Ελληνικό Δημόσιο με την αγωγή του ζητεί την ακύρωση των εγγραφών στα οικεία βιβλία του κτηματολογίου της ανυπόστατης απόφασης εκποίησης του ακινήτου και 10 συμβολαίων που ακολούθησαν για τη μεταγραφή τμημάτων του σε τρίτους. Ζητεί να αναγνωριστούν ως άκυρες 9 αγοραπωλησίες και να διαταχθεί η απόδοσή τους στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου αλλά και να υποχρεωθούν οι 10 εξ αυτών να του καταβάλουν εις ολόκληρο έκαστος το ποσό των 459.000 ευρώ ως διαφυγόν κέρδος και το ποσό των 200.000 ευρώ ως χρηματική αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης.
Το Ελληνικό Δημόσιο διατυπώνει με την ίδια αγωγή και επικουρικά αιτήματα σε περίπτωση απόρριψης της κύριας βάσης της αγωγής του.
Το δικαστήριο με την απόφαση του απέρριψε την κλήση επαναφοράς της αγωγής κατά τριών μελών της οικογένειας, απέρριψε την αγωγή γι ακόμη δύο και διέταξε την προσεπίκληση των νόμιμων, εξ αδιαθέτου ή εκ διαθήκης, κληρονόμων του εκλιπόντος συγγενούς τους ως προς τη σωρευόμενη στο δικόγραφο ανακοπή, με επιμέλεια του ενάγοντος, μέσα σε προθεσμία 90 ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης του και σε δικάσιμο που θα προσδιοριστεί αρμοδίως με την επιμέλεια του ιδίου, αλλά θα απέχει τουλάχιστον 30 ημέρες από την κοινοποίηση της προσεπίκλησης.
Το δικαστήριο στην απόφαση του αναφέρει ως προς την καλοπιστία των κτηματολογικών εγγραφών πως οι διοικητικές πράξεις περιβάλλονται από το τεκμήριο της νομιμότητας, δηλαδή από την έναρξη ισχύος έως την ακύρωσή τους με δικαστική απόφαση ή διοικητική πράξη ή την ανάκληση ή την κατάργηση ή γενικά την παύση ισχύος τους κατά οποιοδήποτε τρόπο, παράγουν όλα τα έννομα αποτελέσματά τους, ανεξάρτητα από τυχόν νομική πλημμέλειά τους. Οι πράξεις, όμως, προσώπου, που εμφανίστηκε ως διοικητικό όργανο χωρίς να λάβει νόμιμη υπόσταση, δεν έχουν χαρακτήρα διοικητικής πράξης και είναι ανύπαρκτες ή ανυπόστατες από την άποψη του Διοικητικού Δικαίου.
Οι ανυπόστατες πράξεις δεν καλύπτονται από το τεκμήριο της νομιμότητας και δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα.
