Μια σημαντική απόφαση προστασίας της περιουσίας και «κουρέματος» των δανειακών υποχρεώσεων ενός πρώην ανδρόγυνου από τη Ρόδο, γονέων δύο ενήλικων παιδιών, έλαβε το Ειρηνοδικείο Ρόδου.
Ο αιτών ηλικίας 61 ετών και η αιτούσα ηλικίας 50 ετών ήταν παντρεμένοι και διέμεναν μαζί ως το 2012, οπότε διασπάστηκε η έγγαμη συμβίωσή τους και το 2017 λύθηκε και τυπικά ο γάμος τους με αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Από το γάμο τους απέκτησαν δύο τέκνα ηλικίας σήμερα 28 και 18 ετών.
Ο αιτών μέχρι τον Νοέμβριο του 2015 εργαζόταν με μηνιαίες αποδοχές αρχικά περί τα 1.350 ευρώ οι οποίες άρχισαν σταδιακά να μειώνονται από το 2012 με αποτέλεσμα το 2015 να περιοριστούν στα 997 ευρώ το μήνα. Τον Δεκέμβριο του 2015 υπέβαλε αίτηση για να συνταξιοδοτηθεί και έκτοτε σταμάτησε να λαμβάνει το μισθό του έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία και προσδιοριστεί το ποσό της σύνταξης που θα δικαιούται να λάβει.
Το τελευταίο διάστημα λαμβάνει έναντι της σύνταξης που θα του χορηγηθεί μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών το ποσό των 300,58 ευρώ το μήνα το οποίο αποτελεί και το μοναδικό του έσοδο.
Η δεύτερη αιτούσα εργάζεται και ο μισθός της άρχισε, μετά την επιβολή των περικοπών στο Δημόσιο από το 2012, να μειώνεται και από τα 1.280 ευρώ που ελάμβανε στα 1.000-1.100 περίπου ευρώ σήμερα. Έως το 2014 ελάμβανε ετησίως και το ποσό των 3.108 ευρώ από την εκμίσθωση ενός τμήματος 24 τμ. από οικία της, η οποία σταμάτησε έκτοτε να ενοικιάζεται, ενώ μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης διαμένει στην ιδιόκτητη κατοικία της με τα δύο τέκνα τους.
Η αιτούσα τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει καρδιακά προβλήματα και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ενώ συνδράμει και στα έξοδα διαβίωσης των δύο τέκνων της που διαμένουν μαζί της.
Το 2006 ο αιτών προέβη στη λήψη στεγαστικού δανείου με εγγυήτρια την τότε σύζυγό του, προκειμένου να προχωρήσει σε επισκευή παλαιάς κατοικίας 72 τμ που είχε ανεγερθεί το 1920 επί του οικοπέδου του.
Το δάνειο ήταν για ποσό 55.000 ευρώ, διάρκειας 25 ετών και για την εξασφάλιση του εγγράφηκε προσημείωση υποθήκης για το ποσό των 66.000 ευρώ. Το παραπάνω χρέος θεωρείται ληξιπρόθεσμο.
Επιπλέον ο αιτών έχει λάβει κι άλλα δάνεια ύψους 9.878,59 ευρώ.
Το δικαστήριο έκρινε ότι οι μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης των αιτούντων
περιορίζονται σ’ αυτές που απαιτούνται για την κάλυψη των απολύτως
στοιχειωδών βιοτικών αναγκών τους, οι οποίες, με βάση τις συνθήκες
ζωής και την ηλικία τους, περιλαμβάνουν τα στοιχειώδη έξοδα για
διατροφή, ένδυση – υπόδηση, ηλεκτροφωτισμό, ύδρευση, θέρμανση,
φορολογικές επιβαρύνσεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Προέκυψε έτσι ότι τα έσοδά τους ανέρχονται περίπου στα 700 ευρώ το μήνα για τον πρώτο αιτούντα ο οποίος υποβοηθείται από τους συγγενείς του για να επιβιώσει και περί τα 950-1.000 ευρώ για τη δεύτερη αιτούσα, δεδομένου και των προβλημάτων υγείας της με τα συναφή ιατρικά έξοδα αλλά και της συνδρομής της στα έξοδα διαβίωσης των δύο τέκνων της που διαμένουν μαζί της.
Κρίθηκε ακόμη ότι τα παλαιότητας 13 ετών αυτοκίνητα τους αξίας 4.000 και 2.000 ευρώ αντίστοιχα, δεν κρίνονται πρόσφορα προς εκποίηση.
Τους υπήγαγε έτσι στο νόμο Κατσέλη καθόσον έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών τους, τα οποία δεν ανελήφθησαν εντός του τελευταίου έτους πριν την υποβολή της αίτησης, ούτε περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της ρύθμισης χρέη.
Ρύθμισε έτσι τα χρέη τους διατάσσοντας μηδενικές καταβολές του πρώτου στις πιστρώτριες τράπεζες και 70 ευρώ μηνιαίως για την πρώην σύζυγό του για την εξυπηρέτηση του στεγαστικού δανείου ενώ εξαίρεσε από την εκποίηση τις κύριες κατοικίες τους.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Σάββας Αλεξάνδρου.
Υπαγωγή πρώην ανδρόγυνου στο νόμο Κατσέλη με προστασία των κυρίων κατοικιών τους
