Θα έχετε, φαντάζομαι, προσέξει ότι οι μισοί οδηγοί δεν θα έπρεπε κανονικά να έχουν πάρει δίπλωμα οδήγησης. Κι ότι εκτός από την ανικανότητά τους, συνηθίζουν να μιλούν στο κινητό ή στον διπλανό τους, κοιτώντας τον στα μάτια. Στους απρόσεκτους οδηγούς, τους ριψοκίνδυνους μηχανόβιους και τους αφηρημένους πεζούς, προστέθηκαν τελευταία και οι ποδηλάτες: ελάχιστοι έχουν σωστή οδική συμπεριφορά, ενώ κάποιοι δεν έχουν καν φανάρια ή καθρέφτες!
Κάπως έτσι καταλήξαμε να έχουμε αναλογικά τα περισσότερα θανατηφόρα τροχαία στον δυτικό κόσμο.
Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι σε όλες τις παραμέτρους που αφορούν την οδική ασφάλεια των παιδιών, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία ευρωπαϊκή θέση ή ανάμεσα στους τελευταίους.
Και πώς να μην είναι, με την εγκληματική συνήθεια των γονέων =για παράδειγμα- να μεταφέρουν περισσότερα από ένα παιδιά και μάλιστα χωρίς κράνος, πάνω σε μηχανάκια.
Δεν είναι όμως μόνο τα μηχανάκια, στα οποία οι ανήλικοι είναι χωρίς κράνος. Στα αυτοκίνητα αρκετά συχνά τα παιδιά είναι χωρίς ζώνες ασφαλείας και στο μπροστινό κάθισμα. Σ΄ ολόκληρο τον κόσμο, 186.300 παιδιά χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία κάθε χρόνο. Αυτό σημαίνει πως κάθε μέρα, περισσότερα από 500 παιδιά σκοτώνονται και χιλιάδες άλλα τραυματίζονται.
Με το χειρότερο τρόπο γιορτάζουμε την παγκόσμια εβδομάδα οδικής ασφάλειας αφιερωμένη στα παιδιά. Σύνθημά της η φράση, «Ενα παιδί είναι ένα παιδί. Δεν είναι κινούμενος στόχος».
Κινούμενοι στόχοι
