Στο Νιοχώρι εξελίσσεται το νέο τουριστικό θαύμα

Στο Νιοχώρι συνυπάρχουν η πολυτέλεια με την προχειρότητα, η υψηλή αισθητική με την παραίτηση, η διάθεση για εξέλιξη με τον αναχρονισμό, η επένδυση με την παθογένεια. Το Νιοχώρι της Ρόδου φέτος προσέλκυσε επισκέπτες που επιζητούσαν ποιότητα, αλλά και εκείνους που απλώς ήθελαν φθηνό αλκοόλ. Σ’ αυτή την κρίση ταυτότητας δεν υπάρχουν κερδισμένοι, καθώς οι μεν έκαναν δύσκολη τη ζωή των δε.
Φέτος η ιστορική συνοικία δε στερήθηκε επισκεπτών. Τα μικρά, πολυτελή καταλύματα βίωσαν μια καλή περίοδο κρατήσεων – διανυκτερεύσεων, τουλάχιστον από τον Αύγουστο κι έπειτα. Βέβαια, ήταν μια σεζόν κερδισμένη με θυσίες, αβεβαιότητα για την κάθε ημέρα και με μια διαρκώς εξελισσόμενη μάχη προσφορών και διαπραγματεύσεων.
«Είχαμε όλοι αποδεχθεί την πολιτική ακύρωσης μέχρι και τρεις ημέρες πριν από την άφιξη του επισκέπτη και αυτό επηρέασε σημαντικά τη ρευστότητα των επιχειρήσεων της δικής μας κατηγορίας» δήλωσε προς τη «δημοκρατική» ο κ. Γιώργος Κάρρας, διαχειριστής του ‘Rodos Niohori Elite Suites’. Ενσαρκωτής ο ίδιος της νέας γενιάς των ροδιτών επιστημόνων, συνεχίζει μια πολλά υποσχόμενη καριέρα ως ναυπηγός μηχανολόγος μηχανικός στο εξωτερικό και παράλληλα δουλεύει στη γενέτειρά του. Οι νέοι αυτοί αποτελούν την άλλη «προίκα» της Ρόδου γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που ο συντηρητικός Guardian του Λονδίνου σε πρόσφατο αφιέρωμά του στη Ρόδο έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο Rodos Niohori Elite Suites.
«Το Νιοχώρι έχει αρχίσει να αποκτά χαρακτηριστικά παλιάς πόλης, με γραφικούς δρόμους και επιλογές για καλό φαγητό και ποτό» μας λέει ο ίδιος, «το βλέπουμε κάθε μέρα, οι επισκέπτες που θέλουν ένα σημείο με προσωπικότητα, έρχονται εδώ και βρίσκουν όλα όσα ζητούν. Είδαμε επισκέπτες απ’ όλες τις ευρωπαϊκές αγορές, κυρίως από τη Γερμανία, αλλά και από την Ελβετία, την Πολωνία, τη Σλοβενία και μόλις ωρίμασαν οι συνθήκες και τουρίστες από την Αγγλία».
Ο κ. Βασίλης Μακρής, δημιουργός και ιδιοκτήτης του ροδιακού καταλύματος «Κούκος» είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες στο Νιοχώρι και μιλώντας προς τη «δ» ξεκαθάρισε ένα πράγμα: «Όσοι παραπονιούνται ότι δεν δούλεψαν φέτος, τότε κάτι κάνουν λάθος. Οφείλουμε όλοι να καταλάβουμε πως έχουν περάσει οι εποχές που απλώς καθόσουν στην καρέκλα του μαγαζιού σου κι έβγαζες λεφτά. Τώρα ο επισκέπτης είναι έμπειρος, πιο έμπειρος από σένα και δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις με τα κινέζικα εμπορεύματα. Εμείς, κάναμε αρκετή προετοιμασία στην περίοδο της καραντίνας κι όταν άνοιξε η αγορά ανταμειφθήκαμε, είχαμε αρκετές κρατήσεις στο κατάλυμα, μάλιστα πολλές από Έλληνες και επίσης φέτος δούλεψαν πολύ οι κρατήσεις στη ρεσεψιόν».
Σε ό,τι αφορά στο Νιοχώρι ο κ. Μακρής θεωρεί πως «ήρθε η ώρα να μπουν στη συνοικία νέοι επιχειρηματίες, με όρεξη, διάθεση να δουλέψουν και με λίγη βοήθεια από τον Δήμο Ρόδου αυτό το κομμάτι της πόλης σε λίγα χρόνια θα αναγνωρίζεται ως επώνυμος προορισμός».

«Η ποιότητα θέλει σύνολο»
Το Νιοχώρι είναι μια συνοικία με 140 χρόνια ιστορίας στα σοκάκια της. Από την αρχή της δημιουργίας της, ούσα ξεκομμένη από τα υπόλοιπα μαράσια της Ρόδου ανέπτυξε αρκετές ιδιαιτερότητες κυρίως εξαιτίας της ποικιλότητας των πρώτων κατοίκων της, αλλά και της διάθεσης των οικονομικά επιφανών ροδιτών να ευεργετήσουν πνευματικά τα τότε μέλη της μικροκοινωνίας της. Το πιο απτό παράδειγμα όλης αυτής της πρόθεσης αποτελεί η δωρεά του Γιώργου και της Δέσποινας Αμάραντου για τη δημιουργία της Αμαράντειου Σχολής.
«Το Νιοχώρι περιβάλλεται από παράδοση και αρχιτεκτονική που πάση θυσία οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να αναδείξουμε», δήλωσε προς τη ‘δ’ ο κ. Μανώλης Περίδης και η κα. Χριστίνα Πατσούρη, ιδιοκτήτες του Sperveri Boutique Hotel. «Στα στενά του Νιοχωριού η ιστορία αναπνέει ολοζώντανη και μας καλεί να την αναγνωρίσουμε και να την κατανοήσουμε. Η στροφή στην ποιότητα μας δίνει μια καλή αφορμή για να επανεξετάσουμε συνολικά, τόσο την εικόνα της περιοχής, όσο και τις νοοτροπίες των ανθρώπων».
Η ιδιοκτήτρια του καταλύματος «Efchi Suites 1904» κα. Φρόσω Μπούκλα τόνισε ότι «η ποιότητα θέλει σύνολο. Δε μπορεί να καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια μέσα στα καταλύματα ώστε να διατηρήσουμε υψηλό το επίπεδο παροχής υπηρεσιών και μόλις ο επισκέπτης βγει στο δρόμο να μη μπορεί να βρει μια θέση στάθμευσης για το όχημά του».
Τα προβλήματα που ταλανίζουν το Νιοχώρι και μπορούν να ρυθμιστούν στη διάρκεια του επερχόμενου χειμώνα, συνοψίζονται στα ακόλουθα:

– Έλλειψη θέσεων στάθμευσης οχημάτων. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο οξύ λόγω των μονίμως σταθμευμένων αυτοκινήτων που ανήκουν σε επιχειρήσεις rent a car.
– Η κατάληψη των πεζοδρομίων από πάσης φύσης βιτρίνες, βιτρινάκια, σταντ με εμπορεύματα, καρέκλες, γλάστρες με απροσδιορίστου φύσης βλάστηση κλπ.

– Μεγάλος όγκος σκουπιδιών στα εγκαταλελειμμένα ιδιωτικά ακίνητα.
– Κακή χρήση του δικτύου αποχέτευσης ομβρίων υδάτων. Ακόμα σήμερα υπάρχουν εστιάτορες που οδηγούν εκεί τις αποχετεύσεις της κουζίνας τους, με αποτελέσματα δύσοσμα και δυσάρεστα.
– Ηχορύπανση, μόνο για τα καταλύματα που βρίσκονται κοντά στην οδό Ορφανίδου.
«Φέτος όλοι μας οι πελάτες ζητούσαν να ενοικιάσουν αυτοκίνητο, εμείς θεωρούμε τις επιχειρήσεις rent a car ως συνεργάτες κι αυτό που συμβαίνει στην περιοχή μας δεν είναι σωστό, διότι έχει άμεση επίπτωση στη δουλειά μας. Το ίδιο ισχύει με όλους εκείνους που δεν αντιλαμβάνονται ότι το όφελός τους θα προκύψει από τη συνολική εικόνα».
Αυτό που δήλωσε κα. Φρόσω Μπούκλα είναι ίσως το πιο καίριο, διότι έχει σειρά άμεσων επιπτώσεων. Όσες αρνητικές κριτικές έχουν τα μικρά, πολυτελή καταλύματα στο Νιοχώρι, αφορούν αποκλειστικά και μόνο στα παραπάνω προβλήματα. Η κάθε αρνητική κριτική δεν ενισχύει απλώς τη διάθεση του επισκέπτη να πιέσει για τις τιμές διανυκτέρευσης, αλλά κυρίως αφαιρεί από την αίγλη ολόκληρης της συνοικίας. Η πλαστική καρέκλα που τοποθετεί ο επιτηδευματίας στη μέση του πάρκινγκ μπροστά από το μαγαζί του, αντικατοπτρίζει όλη την αυτιστική νοοτροπία της δεκαετίας του ’80, που πια ήρθε το πλήρωμα το χρόνου κάποιος να τη σταματήσει.