Κάθε χρόνο στην καρδιά του καλοκαιριού, έτσι και σήμερα το βράδυ προς τα χαράματα της Κυριακής, στο νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου θα κορυφωθεί η πιο θεαματική θερινή βροχή από «πεφταστέρια», οι διάττοντες Περσείδες.
Ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ Ιωάννης Σειραδάκης δήλωσε προ ημερών στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι αναμένει περίπου έναν ορατό διάττοντα αστέρα κάθε ενάμισι έως δύο λεπτά, άρα Ο.
Όσοι μείνουν ξύπνιοι, θα έχουν την ευκαιρία – εάν ο ουρανός δεν έχει σύννεφα- να δουν το φαινόμενο. Όμως η λάμψη από το 19 ημερών φεγγάρι, που θα είναι φωτεινό κατά περίπου 80%, θα εμποδίσει σε ένα βαθμό την παρατήρηση των μετεώρων, με συνέπεια να γίνουν ορατά μόνο τα πιο φωτεινά από αυτά.
Όσο αφορά όμως την έκταση του φαινομένου και την προσδοκία ότι θα είναι η «πλέον λαμπρή βροχή αστεριών» η NASA, με ανακοίνωσή της, διευκρινίζει ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσ
Η καλύτερη παρουσία των Περσείδων την οποία γνωρίζουμε, συνέβη το 1993, όταν η κορύφωση του φαινομένου έφτασε τους 300 μετεωρίτες ανά ώρα. Το περασμένο έτος παρατηρήθηκε μια έκρηξη μόλις πάνω από 200 μετεωρίτες ανά ώρα», αναφέρει ο Μπιλ Κουκ επικεφαλής στο αρμόδιο τμήμα της NASA στο Marshall Space Flight Center.
Η πανσέληνος θα είναι τρία τέταρτα γεμάτη, πράγμα που σημαίνει ότι το λαμπρό φως θα «ξεπλύνει» πολλά από τα πιο αδύναμα μετέωρα.
«Ένας μετεωρίτης κάθε δυο λεπτά είναι καλός και σίγουρα αξίζει τον κόπο να το κοιτάξουμε, αλλά δεν είναι το « λαμπρότερο ντους στην ανθρώπινη ιστορία », είπε ο Κουκ . «Οι καταιγίδες μετεωριτών Leonid από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν πολύ πιο θεαματικές».
Οι Περσείδες είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, έχοντας συχνά μακριές πύρινες «ουρές».
Σύμφωνα με τη NASA, οι Περσείδες παράγουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων. Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι αρχικά φαίνονταν να προέρχονται από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους.
Το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο συμβαίνει, διότι η Γη αυτές τις μέρες διασχίζει την τροχιά του Κομήτη Swift-Tuttle, που είναι γεμάτη από τα υπολείμματα που εγκαταλείπει στην τροχιά του, ενώ περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Τα υπολείμματα αυτά ο κομήτης τα εγκαταλείπει κάθε φορά που ευρίσκεται στο περιήλιο του.
Οι Περσείδες – που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. – προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων, πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή με διάμετρο δέκα χιλιομέτρων, ο οποίος έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.
