Της Νεκταρίας Μπίλλη
Τα γεγονότα και οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα δεν έχουν προηγούμενο. Ζούμε μοναδικές στιγμές που μεταπολιτευτικά όμοιες δεν έχει αποτυπώσει η πέννα του ιστορικού. Κοινοβουλευτικές ομάδες διαλύονται ενώ για κάποιες δίνεται μάχη να διατηρηθούν έστω και υποτυπωδώς διότι συντρέχουν εξαιρετικά ουσιαστικοί λόγοι, που όλοι είτε εικάζουμε είτε τα ίδια τα γεγονότα μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε.
Η κυβέρνηση απώλεσε την πλειοψηφία μετά την αποχώρηση του κυβερνητικού εταίρου της, έφυγαν τρεις έμειναν τρεις και όλα βαίνουν καλώς αλλά και η συμφωνία των Πρεσπών πέρασε. Η κυβέρνηση απώλεσε την πλειοψηφία αλλά συνέβη το εξής παράδοξο: έξι βουλευτές κατέθεσαν επιστολές που διαβεβαιώνουν a priori την κυβέρνηση ότι θα ψηφίζουν όποιο νομοσχέδιο κατατεθεί. Υπάρχουν βλέπετε και τα ατυχήματα της «γκαζόζας» σε περίπτωση ονομαστικής ψηφοφορίας.
Η πολιτική επικαιρότητα βρίθει παραδοξότητας. Ο χρόνος προς τις κάλπες πλέον άρχισε να μετράει αντίστροφα και οι εξελίξεις μας προσπερνούν και μας αφήνουν άφωνους. Δεν υπάρχει αυτό που ζούμε. Συνθλίβει το γεγονός ότι όλες αυτές οι τραγελαφικές καταστάσεις εκτυλίσσονται μέσα στον ναό της Δημοκρατίας, ενώ αντίθετα θα μπορούσαν άριστα να αποτυπωθούν σε μια καλοκαιρινή επιθεώρηση. Βουλευτές προερχόμενοι από διαφορετικούς κομματικούς και ιδεολογικούς χώρους, και βεβαίως με διαφορετικό προεκλογικό αφήγημα συγκλίνουν διαμορφώνοντας μια ανομοιογενή και ετερόκλιτη κυβερνητική πλειοψηφία. Κάποιοι από αυτούς δε, έχουν εκλεγεί με μερικές εκατοντάδες ψήφους. Και φευ αποφασίζουν για θέματα μείζονος σημασίας, θέματα που βρίσκουν αντίθετη την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Αναρωτιέται κανείς με όλα αυτά τα ευτράπελα αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει. Αποφασίζεται η αλλαγή του κανονισμού της Βουλής (ούτε και αυτό δεν έχει ματαγίνει εν μέσω συνόδου) και ανακαλείται με επιστολή του Πρωθυπουργού προς τον ΠτΒ. Για την ιστορία θεσμικά η Βουλή ελέγχει την κυβέρνηση. Και όλα αυτά για να σωθεί η Κ.Ο του πρώην εταίρου ο οποίος διαμηνύει και εξακοντίζει βέλη και απειλές ένθεν και ένθεν. Ενώ η παραίτηση ένθερμου βουλευτή που θα παραδώσει και την έδρα στο κόμμα του ακόμη εκκρεμεί και η παρωδία συνεχίζεται. Με όλα αυτά τα δεδομένα κανείς δεν γνωρίζει ούτε μπορεί να εικάσει την ακριβή ημερομηνία των εκλογών. Αν δηλαδή εξαντληθεί και το τελευταίο από το σύνταγμα προβλεπόμενο λεπτό στην εξουσία ή αν αυτές γίνουν νωρίτερα εκεί κάπου τον Μάϊο μαζί με τις υπόλοιπες όπου και θα επικρατήσει η θεωρία του χάους. Αν συμβεί αυτό θα ζήσουμε και πάλι μοναδικές στιγμές.
Η αναιμική ανάπτυξη, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, οι επενδύσεις που έχουν τεθεί στον αυτόματο, με το τραπεζικό σύστημα να καρκινοβατεί και με τους Σκοπιανούς να αποκαλούνται Μακεδόνες ομιλούντες την μακεδονική γλώσσα οδεύουμε στο δρόμο προς τις κάλπες, ενώ τα κοινοβουλευτικά δρώμενα μας καθιστούν βουβούς και άφωνους…..
