Εκ των υστέρων

Κάθε φορά που συμβαίνει μια καταστροφή, που γίνεται ένα ειδεχθές έγκλημα που συγκλονίζει την κοινή γνώμη, ακολουθεί μια εξαγγελία για αυστηροποίηση των ποινών ή για αύξηση των επιβαλλόμενων προστίμων. Η ανακοινώσεις αυτές, μετά από σοβαρά γεγονότα έχει γίνει πια έθιμο, καθώς δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μην έχει υιοθετήσει, την εκ των υστέρων πρόβλεψη για αυστηρότερες ποινές η πρόστιμα. Μετά από τον πύρινο όλεθρο η κυβέρνηση αποφάσισε τώρα να αυξηθούν τα πρόστιμα για εκείνους που βάζουν τις φωτιές καθώς μέχρι πρότινος τα πρόστιμα αυτά είχαν χαρακτηριστεί αστεία. Θα μειωθούν οι εμπρησμοί, ακόμη και από αμέλεια, εάν αυστηροποιηθεί το πλαίσιο αντιμετώπισής τους; Άγνωστο και πάντως θα αποδειχθεί στην πράξη. Αυτό που είναι βέβαιο ωστόσο,  είναι μήπως: κάποια στιγμή, αυτές οι εκ των υστέρων νομοθετικές πρωτοβουλίες οφείλουν να σταματήσουν; Οι νόμοι και γενικά οι νομοθετικές προβλέψεις δεν μπορεί να είναι εργαλεία επικοινωνιακής διαχείρισης. Η πολιτεία οφείλει να οργανώνει συνολικά το ποινικό σύστημα με ρυθμίσεις με μόνιμο γενικό χαρακτήρα και όχι κάθε φορά που κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει, να ανακαλύπτει, ότι ο νόμος που ισχύει είναι επιεικής, η τέλος πάντων αναντίστοιχος των ευθυνών. Πολλές οι περιπτώσεις των εκ των υστέρων παρεμβάσεων και επίσης μέσα στην πολιτική και επικοινωνιακή πρεμούρα, λησμονείται κάτι απλό. Ότι σχεδόν κανένας παραβάτης, ό,τι κι αν διαπράττει, δεν σκέφτεται ότι θα συλληφθεί και θα του επιβληθούν ποινές, όσο αυστηρές και αν είναι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όποιες και αν είναι οι ποινές, αυτό που προέχει είναι η αποτελεσματικότητα του κράτους και των πάσης φύσεως υπηρεσιών του.