Ασπιρίνες

Ηχηρό ήταν το μήνυμα που έστειλαν οι χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα αλλά και αυτοαπασχολούμενοι στην γενική απεργία. Με βασικά αιτήματα για αύξηση των αποδοχών τους, συλλογικές συμβάσεις, μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και τη φτώχεια καθώς η ελληνική κοινωνία υφίσταται τα αποτελέσματα της ενεργειακής κρίσης που επιδεινώθηκαν με το πόλεμο στην Ουκρανία. Μια κατάσταση που διαφαίνεται πως θα διαρκέσει καθώς η απεξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο που τόσος λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα, είναι μια διαδικασία που θα πάρει αρκετό χρόνο και μέχρι τότε η Μόσχα θα εξακολουθεί να ελέγχει ενεργειακά ένα μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής κατανάλωσης.  Η περιπέτεια στην οποία μας έβαλε η ενεργειακή ακρίβεια και γενικεύτηκε σε όλα τα προϊόντα, δεν είναι κάτι προσωρινό. Οι κυβερνήσεις πλέον μοιάζουν αδύναμες να διαχειριστούν την κατάσταση, τα μηνύματα των πολιτών τους και τα όποια μέτρα λαμβάνουν μοιάζουν με ασπιρίνες σε μια βαριά αρρώστια.  Η Ευρωπαϊκή Ένωση επί του παρόντος μοιάζει να μην έχει αντιληφθεί το μέγεθος της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες μέλη της ούτε μπορεί να εκτιμήσει τα μελλούμενα και άφησε τις εθνικές κυβερνήσεις να αυτενεργούν με βάση τις δυνατότητες των προϋπολογισμών τους. Λες και το πρόβλημα δεν είναι κοινό και το πλήγμα στα εισοδήματα όλων των ευρωπαίων δεν είναι βαρύτατο.