Συζητήθηκαν χθες τα αιτήματα για έκδοση προσωρινών διαταγών • Προσωρινές διαταγές για «πάγωμα» των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης επιδιώκει η ΔΕΥΑΡ • Στο μικροσκόπιο η αρμοδιότητα της Περιφέρειας, η εγκυρότητα των πράξεων και η δικαιοδοσία του Πολιτικού Δικαστηρίου
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου συζητήθηκαν χθες με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, οι δύο αιτήσεις της ΔΕΥΑ Ρόδου για τη χορήγηση προσωρινών διαταγών. Οι αιτήσεις έχουν κατατεθεί στο πλαίσιο δύο ανακοπών και αντίστοιχων αιτήσεων αναστολής κατά πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης που έχουν εκδοθεί από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και τη ΔΟΥ Ρόδου.
Η ΔΕΥΑΡ επιδιώκει την άμεση αναστολή των επιπτώσεων από τις κατασχέσεις που έχουν επιβληθεί εις χείρας τραπεζών και ζητά προστασία μέχρι την τελική κρίση των ανακοπών. Εκπροσωπήθηκε από τους δικηγόρους κ.κ. Βασίλη Χατζηγιαννάκη, Άκη Δημητριάδη και Καλλιρόη Νικολιδάκη. Από την άλλη πλευρά, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου παρέστη με τους κ.κ. Ευάγγελο Πετρόπουλο, Γιώργο Μαυρομμάτη και Έλλη Βελιάδη, ενώ η ΑΑΔΕ εκπροσωπήθηκε από τη νομική σύμβουλο του Κράτους κ. Νένα Χαρλαύτη.
Τα ποσά και οι πράξεις που τέθηκαν στο επίκεντρο
Η πρώτη πράξη αφορά στην επιβολή κατάσχεσης εις χείρας τραπεζών από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στις 18 Ιουνίου 2025 για ποσό 6.384.094,10 ευρώ, με βάση ληξιπρόθεσμες οφειλές που, κατά την Περιφέρεια, απορρέουν από την Προγραμματική Σύμβαση της 6ης Ιουνίου 2022, για την παροχή υπηρεσιών διαχείρισης του υδρευτικού έργου από το φράγμα Γαδουρά.
Η δεύτερη πράξη αφορά στη βεβαίωση 6.537.312,36 ευρώ από τη ΔΟΥ Ρόδου στις 13 Μαΐου 2025, με αντίστοιχο χρηματικό κατάλογο, και μεταγενέστερη επιβολή μέτρων είσπραξης.
Οι δύο αιτήσεις της ΔΕΥΑΡ συνοδεύονται από ανακοπές κατά των διοικητικών πράξεων, ζητώντας την αναστολή των κατασχέσεων και την αποδέσμευση λογαριασμών, προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η λειτουργία της επιχείρησης και να καταβληθεί η μισθοδοσία.
Το επιχείρημα της ΔΕΥΑΡ: Παράνομες πράξεις, αναρμόδιες αρχές
Η ΔΕΥΑΡ στηρίζει την προσφυγή της σε δύο βασικές γραμμές άμυνας:
Έλλειψη αρμοδιότητας της Περιφέρειας: Κατά την άποψη της επιχείρησης, μόνο η ΑΑΔΕ μέσω των ΔΟΥ έχει εξουσία επιβολής και εκτέλεσης πράξεων είσπραξης υπέρ του Δημοσίου. Σύμφωνα με το άρθρο 82 του ν. 4978/2022 (Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων), καμία άλλη αρχή, περιλαμβανομένης της Περιφέρειας, δεν έχει την εξουσιοδότηση να προχωρά σε κατασχέσεις.
Τυπική και ουσιαστική ακυρότητα των πράξεων εκτέλεσης: Η ΔΕΥΑΡ υποστηρίζει ότι τα κατασχετήρια στερούνται υπογραφών, είναι αόριστα, δεν επιδόθηκαν νομίμως και δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες προθεσμίες εξόφλησης.
Η σκληρή απάντηση της Περιφέρειας: Απαράδεκτες και αβάσιμες οι αιτήσεις
Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου προσέβαλε την εγκυρότητα της διαδικασίας με σειρά ενστάσεων:
Μη επίδοση της ανακοπής: Υποστήριξε ότι η ΔΕΥΑΡ δεν είχε επιδώσει την ανακοπή μέχρι τη συζήτηση της προσωρινής διαταγής (η επίδοση έγινε εκπρόθεσμα χθες), καθιστώντας απαράδεκτη την αίτηση. Σύμφωνα με το άρθρο 65 του ν. 4978/2022, η αίτηση αναστολής μπορεί να ασκηθεί μόνο εφόσον έχει προηγουμένως ασκηθεί και επιδοθεί νομίμως η ανακοπή.
Έλλειψη δικαιοδοσίας του Πολιτικού Δικαστηρίου: Η Περιφέρεια επικαλέστηκε ότι η διαφορά είναι διοικητικής φύσης, καθώς αφορά εκτέλεση από πράξη που στηρίζεται σε Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ ΝΠΔΔ (Περιφέρειας και ΔΕΥΑΡ), άρα αρμόδιο για την εκδίκαση είναι το Διοικητικό Δικαστήριο.
Μη παραδεκτοί λόγοι ανακοπής: Κατά την Περιφέρεια, η ΔΕΥΑΡ αμφισβητεί την αιτία και το ύψος της οφειλής, κάτι που δεν επιτρέπεται μετά την έναρξη της εκτέλεσης σύμφωνα με το άρθρο 65 παρ. 2 του ΚΕΔΕ.
Η αμφισβήτηση για τη φορολογική ενημερότητα
Επιπλέον, η ΔΕΥΑΡ ζητεί να ανασταλεί και η εφαρμογή του μέτρου στέρησης φορολογικής ενημερότητας που επιβλήθηκε από τη ΔΟΥ Ρόδου, υποστηρίζοντας ότι παραβιάζεται η επιχειρησιακή της συνέχεια.
Η Περιφέρεια και η ΑΑΔΕ ανταπαντούν πως τέτοιο αίτημα πρέπει να απευθυνθεί στα Διοικητικά Δικαστήρια, καθώς πρόκειται για διαφορά ουσίας που απορρέει από τη νομοθεσία περί δημοσίων εσόδων και υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Προέδρου Πρωτοδικών του Διοικητικού Πρωτοδικείου.
Στοιχεία που βαρύνουν τη στάση της ΔΕΥΑΡ
Κατά την εκτίμηση της Περιφέρειας, η ίδια η ΔΕΥΑΡ έχει έμμεσα αποδεχθεί τις οφειλές: έχει υπαχθεί σε ρύθμιση καταβολής δόσεων στη ΔΟΥ και έχει ήδη πληρώσει την πρώτη δόση, ύψους άνω των 150.000 ευρώ.
Περαιτέρω, υποστηρίζεται ότι η ΔΕΥΑΡ διαθέτει ισχυρή ταμειακή ροή και αποθεματικό που επιτρέπει την κάλυψη βασικών υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένης της μισθοδοσίας. Η Περιφέρεια προβάλλει ότι η ΔΕΥΑΡ λειτουργεί καθημερινά με σημαντικά έσοδα από λογαριασμούς ύδρευσης και επιταγές, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν άμεσα.
Μάλιστα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η επιχείρηση είχε καταθέσεις και ταμειακό πλεόνασμα 6,48 εκατ. ευρώ στην τελευταία πενταετία, ενώ για το 2024 παρουσιάζονται κέρδη της τάξης των 6 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με δήλωση του ίδιου του προέδρου της επιχείρησης.
Η ρίζα της σύγκρουσης: Το φράγμα Γαδουρά
Στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκεται η από 6/6/2022 Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, του Δήμου Ρόδου και της ΔΕΥΑΡ για την παροχή νερού από το έργο «Ύδρευση Ρόδου από το Φράγμα Γαδουρά». Βάσει αυτής, η ΔΕΥΑΡ οφείλει ετήσια αποζημίωση στην Περιφέρεια για τη λειτουργία, συντήρηση και παροχή νερού, ανεξαρτήτως της ποσότητας που καταναλώνει. Η Περιφέρεια έχει την υποχρέωση καταβολής των δαπανών προς τον ανάδοχο, ενώ η ΔΕΥΑΡ υποχρεούται να τις επιστρέφει στην Περιφέρεια εντός συγκεκριμένων προθεσμιών.
Η αθέτηση αυτών των πληρωμών – σύμφωνα με την Περιφέρεια – συνιστά παραβίαση της σύμβασης και θεμελιώνει δικαίωμα σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης.
Πρωτοβουλίες εκτόνωσης: Πρόσκληση σε διάλογο
Παρά την ένταση της σύγκρουσης, η Περιφέρεια εμφανίζεται πρόθυμη να συναινέσει στην αποδέσμευση ποσών που απαιτούνται για τη μισθοδοσία, αρκεί αυτά να προσδιοριστούν με σαφήνεια. Παράλληλα, όταν η ΔΕΥΑΡ προχώρησε σε ρύθμιση οφειλής, ο περιφερειάρχης απηύθυνε επίσημη πρόσκληση στον δήμαρχο Ρόδου για άμεση συνάντηση και αναζήτηση λύσης μέσω θεσμικού διαλόγου.
Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί αναμένεται να ξεκαθαρίσει το κρίσιμο νομικό ερώτημα: έχουν τα Πολιτικά Δικαστήρια δικαιοδοσία να εξετάσουν τέτοιου είδους διαφορές ή ανήκουν αποκλειστικά στα Διοικητικά;