• Απαντά βήμα-βήμα στην ένσταση του 38χρονου πατριού που κατηγορείται για επαναλαμβανόμενη σεξουαλική κακοποίηση της θετής του κόρης, επιμένοντας στη νομιμότητα των κρίσιμων εξετάσεων
Σε εξέλιξη βρίσκεται η δικαστική διερεύνηση μίας από τις πλέον συγκλονιστικές υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκου που έχουν απασχολήσει τη Ρόδο. Στο επίκεντρο βρίσκεται ο 38χρονος θετός πατέρας 13χρονης μαθήτριας, ο οποίος καταγγέλθηκε από τη μητέρα του παιδιού για συστηματικές γενετήσιες πράξεις.
Στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης, κατατέθηκε από την υπεράσπιση του 38χρονου ένσταση περί «απόλυτης ακυρότητας» της προδικασίας, αμφισβητώντας την εγκυρότητα των ιατρικών και ιατροδικαστικών εκθέσεων που συντάχθηκαν μετά την καταγγελία.
Η Αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Μαρία Αγγελούδη, με εκτενή πρότασή της προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, εισηγήθηκε χθες την απόρριψη της ένστασης, χαρακτηρίζοντας νόμιμες και απολύτως αναγκαίες τις ενέργειες που αμφισβητούνται.
Η υπόθεση εισέρχεται πλέον σε φάση κρίσιμης αξιολόγησης από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Η ένσταση της υπεράσπισης
Οι δικηγόροι του 38χρονου, κ.κ. Στέλιος Κιουρτζής και Δήμος Μουτάφης, υποστήριξαν ότι υπήρξε παραβίαση των άρθρων 192 και 204 ΚΠΔ, εστιάζοντας στην έλλειψη γνωστοποίησης των πραγματογνωμόνων, δηλαδή των ονομάτων, του τόπου και του χρόνου διεξαγωγής των ιατρικών και ιατροδικαστικών εξετάσεων.
Σύμφωνα με την ένσταση, η εν λόγω παράλειψη συνεπάγεται απόλυτη ακυρότητα, καθώς –κατά την υπεράσπιση– παρακωλύθηκε το δικαίωμα διορισμού τεχνικών συμβούλων και υποβολής αιτήματος εξαίρεσης των πραγματογνωμόνων.
Αμφισβητείται επίσης ο χαρακτηρισμός των εξετάσεων ως απλών ιατρικών γνωματεύσεων. Η ένσταση υποστηρίζει ότι αποτελούν ουσιαστικά «τακτικές πραγματογνωμοσύνες» με αξιολογικές κρίσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν εκτός των εξαιρετικών συνθηκών που επιτρέπουν παρεκκλίσεις από την κανονική διαδικασία.
Η υπεράσπιση αιτήθηκε την πλήρη ακύρωση των ιατρικών εκθέσεων και όλων των εξαρτημένων από αυτές δικονομικών ενεργειών.
Η εισαγγελική απάντηση: Νομικά και ουσιαστικά επιχειρήματα
Η κ. Αντεισαγγελέας απαντά διεξοδικά στην επιχειρηματολογία της ένστασης, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι δεν συντρέχουν λόγοι ακυρότητας.
Ειδικότερα:
-Τονίζεται ότι η ιατρική και ιατροδικαστική εξέταση της ανήλικης διατάχθηκε στο πλαίσιο κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης. Η τελευταία καταγγελλόμενη πράξη φερόταν να έχει τελεστεί τρεις εβδομάδες πριν την καταγγελία, κάτι που –κατά την Αντεισαγγελέα– δικαιολογούσε πλήρως την άμεση και χωρίς καθυστέρηση εξέταση του θύματος, σύμφωνα με το άρθρο 187 ΚΠΔ και τη σχετική Υπουργική Απόφαση 110/2025.
-Η εισαγγελική πρόταση επισημαίνει ότι οι εξετάσεις διενεργήθηκαν από αρμόδιους γιατρούς του ΕΣΥ και ιατροδικαστή της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσου, ήτοι πρόσωπα που ενεργούν στο πλαίσιο νόμιμων υπηρεσιακών καθηκόντων. Οι πράξεις αυτές έχουν –κατά τον νόμο– χαρακτήρα πραγματογνωμοσύνης με αυξημένα εχέγγυα αξιοπιστίας και δεν απαιτείται εξατομικευμένη γνωστοποίηση των στοιχείων τους, σύμφωνα με τη νομολογία του Αρείου Πάγου (ΑΠ 1443/1999, ΑΠ 956/2003).
-Γίνεται επίκληση της ΥΑ 110/2025 (ΦΕΚ Β/1404), που προβλέπει την υποχρεωτική και άμεση εξέταση του θύματος, χωρίς καθυστέρηση ή χρονοτριβή, σε περιπτώσεις εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Η παράλειψη γνωστοποίησης –σύμφωνα με το άρθρο 204 παρ. 2 ΚΠΔ– δεν συνιστά ακυρότητα όταν επιβάλλεται η άμεση ενέργεια της πραγματογνωμοσύνης.
-Κατά την πρόταση, οι ενέργειες έγιναν με σκοπό την έγκαιρη εξασφάλιση αποδεικτικών μέσων και την προστασία της ανήλικης. Η παράλειψη γνωστοποίησης στοιχείων των πραγματογνωμόνων –όπως τονίζεται– δεν προκάλεσε καμία δικονομική βλάβη ικανή να επιφέρει ακυρότητα.
Η εισαγγελική πρόταση κρίνει ότι καμία απολύτως βλάβη δεν προκύπτει για τον κατηγορούμενο και ότι η ένσταση δεν στηρίζεται σε ρεαλιστικά ή νομικά ερείσματα, αλλά επιδιώκει ουσιαστικά να αμφισβητήσει αποδεικτικά μέσα κρίσιμης βαρύτητας με δικονομικά προσχήματα.
Το ιστορικό
Η δικογραφία περιλαμβάνει σειρά καταθέσεων, ιατρικών πορισμάτων και ηλεκτρονικών δεδομένων. Η ανήλικη, μετά από μαθήματα σεξουαλικής αγωγής στο σχολείο, απέστειλε μήνυμα στη μητέρα της αποκαλύπτοντας επανειλημμένες πράξεις κακοποίησης. Η μητέρα, σύμφωνα με την κατάθεσή της, κινήθηκε άμεσα, ενημερώνοντας τις αρχές και προσκομίζοντας μηνύματα του 38χρονου που κατά την άποψή της στοιχειοθετούν ενοχή. Στη δικογραφία περιλαμβάνονται επίσης δύο μαρτυρίες –μία από στενό φίλο του κατηγορούμενου και μία από πρώην εργοδότη του– οι οποίοι δηλώνουν ότι ο 38χρονος τους αποκάλυψε σε ανύποπτο χρόνο περιστατικά επαφών με την ανήλικη.
Η ανήλικη εξετάστηκε παρουσία παιδοψυχολόγου, περιγράφοντας επαφές που –όπως εκτιμούν οι Αρχές– αποτελούν πράξεις βιασμού και προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας. Οι σχετικές εκθέσεις, από τον ιατροδικαστή της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Ρόδου και από ειδικευμένους γιατρούς του ΕΣΥ, κάνουν λόγο για ευρήματα «συμβατά με επαναλαμβανόμενη κακοποίηση». Το κινητό τηλέφωνο του 38χρονου έχει κατασχεθεί και αναλύεται για επιβεβαιωτικά ή απορριπτικά ευρήματα.
Από την πλευρά του, ο κατηγορούμενος αρνείται κάθε κατηγορία. Στο υπόμνημά του, που υπέβαλε με την κατάθεση γραπτών εξηγήσεων, παρουσιάζει λεπτομερές ιστορικό της σχέσης του με τη μητέρα της ανήλικης και αναφέρει ότι ανέλαβε γονεϊκά καθήκοντα από την ηλικία των 18 μηνών του παιδιού. Υποστηρίζει ότι δύο περιστατικά κατά τα οποία η ανήλικη τον αγκάλιασε έντονα στο διάδρομο ενώ φορούσε εσώρουχα ερμηνεύτηκαν εκ των υστέρων με υπερβολικό τρόπο, και για αυτά –όπως λέει– ζήτησε συγγνώμη από τη σύζυγό του. Επιπλέον, προβάλλει ισχυρισμούς για παιδική πάθηση της ανήλικης (χρόνια δυσκοιλιότητα) που, όπως αναφέρει, μπορεί να εξηγήσει τα σωματικά ευρήματα. Αμφισβητεί επίσης τη μαρτυρία του πρώην εργοδότη του, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε σχέση εμπιστοσύνης που να δικαιολογεί εξομολογήσεις αυτού του τύπου. Τέλος, επικαλείται παλαιότερη επικοινωνία με παιδοψυχολόγο που –σύμφωνα με τον ίδιο– είχε διαβεβαιώσει τη μητέρα ότι η ανήλικη «δεν εμφάνιζε σημάδια κακοποίησης».
Το επόμενο στάδιο
Η εξέλιξη της ένστασης ακυρότητας έχει καθοριστική σημασία για τη συνοχή της δικογραφίας. Αν η ένσταση γίνει δεκτή, πολλά από τα αποδεικτικά μέσα μπορεί να τεθούν υπό αμφισβήτηση ή να κριθούν μη αξιοποιήσιμα. Αν απορριφθεί, το αποδεικτικό υλικό διατηρείται ακέραιο, ενισχύοντας τη δυνατότητα δικαστικής αποτίμησης στην επόμενη φάση.
Η απόφαση του Συμβουλίου αναμένεται με έντονο ενδιαφέρον, τόσο από τις εμπλεκόμενες πλευρές όσο και από την κοινή γνώμη, καθώς θα κρίνει την πορεία μίας υπόθεσης που συγκεντρώνει εξαιρετικά σοβαρές καταγγελίες και εγείρει ερωτήματα για τις διαδικασίες προστασίας ανηλίκων και την εφαρμογή των δικονομικών εγγυήσεων σε υποθέσεις τέτοιας φύσεως.
