κ. Σκανδαλίδη, εσείς με ποιον συντάσσεστε την επομένη των εκλογών;
«Γιατί πρέπει να συνταχθώ με κάποιον από τους δύο; Γιατί μου ζητάτε να διαλέξω ανάμεσα σε μια ηττημένη δήθεν αριστερά και μια νικήτρια δήθεν μεταρρυθμιστική δεξιά; Αρκετά με τις μετωπικές ρήξεις· τις έχει πληρώσει ακριβά η χώρα. Η εθνική συνεννόηση είναι η μόνη στρατηγική οδός. Αυτή που ενώνει δυνάμεις για να βγάλουν τη χώρα από τημ κρίση και τα μνημόνια με ασφαλή βήματα».
Σας κατηγορούν, ως ΠΑΣΟΚ, ότι στο όνομα της εθνικής συνεννόησης κρυφοκοιτάτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ…
«Μην υποβαθμίζετε τη στρατηγική της εθνικής συνεννόησης σε ευκαιριακούς τακτικισμούς. Εθνική συνεννόηση δεν σημαίνει συναλλαγή, υπόγειες διαδρομές, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Γιατί, άλλωστε, να γίνουν; Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά κοινή παραδοχή, διαγράφει την τροχιά ενός διάττοντα αστέρα στο πολιτικό στερέωμα. Είχε τις ευκαιρίες του ο πρωθυπουργός να αλλάξει τη στρατηγική της πόλωσης και της ρήξης με τις πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις του τόπου και τις κλότσησε μία προς μία. Η απαξίωση και ο εκφυλισμός των αξιών και των ιδεών της αριστεράς από μια αδιανόητη για προοδευτική παράταξη διακυβέρνηση κατέστησε μονόδρομο την ήττα της πολιτικής της».
Τότε, γιατί δεν ζητάτε εκλογές όπως ο Κ. Μητσοτάκης;
«Ασφαλώς η ήττα εδώ που φθάσαμε μόνο με εκλογές μπορεί να επικυρωθεί. Το ερώτημα, όμως, δεν είναι μόνο ποια κυβέρνηση θα σχηματιστεί την επομένη, αλλά με ποια στρατηγική για τη χώρα. Και σε αυτά δεν απαντά η Ν.Δ., που απλώς σχεδιάζει μια δεξιά παλινόρθωση…».
Γιατί το λέτε αυτό; Δεν θεωρείτε μεταρρυθμιστή τον Κ. Μητσοτάκη;
«Δεν είναι μόνο η παράταξη που εκπροσωπεί και το παρελθόν της· είναι και το δείγμα γραφής του ίδιου που αναδεικνύει τη Ν.Δ. κάθε άλλο παρά μεταρρυθμιστική δύναμη. Η σκιώδης κυβέρνηση, η σχέση κράτους – Εκκλησίας, η στράτευση στα 18, η υποταγή στις αμετακίνητες παραταξιακές ισορροπίες τι δείχνουν;».
Παρά τις προσπάθειές σας, φαίνεται να επανέρχεται το θέμα του νέου φορέα έξω από τα υπάρχοντα σχήματα στο χώρο της κεντροαριστεράς. Πώς το σχολιάζετε;
«Είμαι από αυτούς που από την πρώτη στιγμή υποστηρίζω τη δημιουργία του νέου φορέα. Μπορεί να γίνει αυτός χωρίς τη συμμετοχή και τη μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ; Η Δημοκρατική Συμπαράταξη ίσως δεν διεκδικεί ακόμη δημοσκοπικά τις δάφνες ενός τέτοιου φορέα, όμως το πολιτικό τοπίο γύρω της μοιάζει κομμάτια και θρύψαλα. Δείτε και την εξέλιξη στο Ποτάμι ή ακόμα και την Ένωση Κεντρώων και πόσοι επίδοξοι ηγέτες, νέα κόμματα, κινήσεις, ομάδες, δίκτυα μοιάζουν με κινούμενη αναφορά. Όλοι εξωραΐζουν το ΠΑΣΟΚ, αλλά παρακαλούν τα στελέχη του. Δεν είναι αυτό αστείο και οξύμωρο;».
Ναι, αλλά και το τοπίο στο ΠΑΣΟΚ κάθε άλλο παρά ειδυλλιακό είναι. Έχουν βγει μαχαίρια εξαιτίας των θέσεων του Ευάγγελου Βενιζέλου…
«Αντίθετα, πιστεύω ότι η τελευταία ομιλία του στη συνεδρίαση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης κάθε άλλο παρά αμφισβητούσε τη στρατηγική της πολιτικής αυτονομίας της παράταξης. Ο Βενιζέλος είναι παρών και μάχιμο στέλεχος, με γνώση και εμπειρία πολύτιμη για τα επόμενα βήματα της παράταξης».
Και με τους πρώην προέδρους και πρωθυπουργούς του ΠΑΣΟΚ τι γίνεται;
«Ο Κώστας Σημίτης μπορεί με τη σοφία και το κύρος του να βοηθήσει καταλυτικά στην επανασυσπείρωση του χώρου, βάζοντας τέλος σε όσους προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την παρουσία του προς ίδιον όφελος. Όσο για τον Γιώργο Παπανδρέου, θα μπορούσε χάρη του ονόματος και της διαδρομής του να διορθώσει την… ανορθογραφία του 2015. Και από τη σκοπιά μας, να κρατήσουμε τις πόρτες ανοιχτές, όπως συνεχώς επαναλαμβάνει η Φ. Γεννηματά, σε κάθε κατεύθυνση. Είναι το χρέος μας και μόνιμη προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του χώρου. Εξάλλου, όλα τα βήματα από την Ελιά μέχρι σήμερα είναι συλλογικά αποφασισμένα και κινούνται στην ίδια κατεύθυνση».
http://www.vradini.gr/
