Για το «καλό» τους

Δεν βγάζουμε συμπεράσματα πριν ολοκληρωθεί μια  έρευνα, αλλά δυστυχώς, η συνέντευξη που παραχώρησαν  ο πατέρας Αντώνιος και η πρεσβυτέρα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, όχι απλώς δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις, αλλά έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα.Το επαναλαμβανόμενο επιχείρημα για τα «άτακτα», παραβατικά παιδιά που εκδικούνται, δείχνουν ότι οι καταγγελίες για τιμωρητική διαπαιδαγώγηση, με τιμωρίες που μοιάζουν να βγήκαν από άλλο αιώνα έχουν βάση. Εξάλλου ο ιερέας και η πρεσβυτέρα μίλησαν για συγκρούσεις με παιδιά προκειμένου να αποτραπούν  παραβατικές συμπεριφορές για το «καλό» τους. Συγκρούσεις που δεν διευκρινίστηκαν, παρά τις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου. Μα είναι δυνατόν ένα ίδρυμα, οι επικεφαλής του και οι υπηρετούντες να συγκρούονται με τα παιδιά; Όταν μάλιστα ο επικεφαλής είναι ιερέας; Οταν η πρώτη σου δημόσια αντίδραση είναι να επιστρέψεις κάποια κατηγορία, αντί να αναστοχαστείς και σηκώσεις την ευθύνη που υποτίθεται ότι είχες αναλάβει, αυτό είναι τουλάχιστον ένδειξη μιας κουλτούρας, απολύτως ακατάλληλης για στήριξη οποιουδήποτε (και συνολικά παραμονής σε θέση με ισχύ). Η φυσιολογική και αναμενόμενη αντίδραση δυο ανθρώπων που ηγούνται της δομής, απέναντι σε τέτοιες καταγγελίες, θα ήταν να δηλώσουν συντετριμμένοι και να ζητήσουν να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση. Αντί για αυτό,  δηλώνουν «οργισμένοι» και βλέπουν… συμφέροντα. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να πιστεύουν ότι κάποια παιδιά τους εκδικούνται για το καλό που τους έκαναν, την αγάπη που έδωσαν. Η διαφορά είναι ότι οι ψυχικά υγιείς γονείς που αγαπούν έχουν ατελείωτη υπομονή και κυρίως δεν μισούν τα παιδιά – ότι και να κάνουν, ότι και να λένε – Αν ένας γονέας κλειδώνει το παιδί του μέρες ολόκληρες στο δωμάτιό του, του στερεί το φαγητό ή το χτυπάει, η πρόνοια θα του το πάρει. Το δυστύχημα είναι ότι θα το ακουμπήσει σε δομές για να συνεχίσουν, όπως καταγγέλλεται (καλή ώρα) με ακόμη χειρότερο τρόπο.