«Η Αθήνα το παίζει αρνάκι, αλλά το σχέδιο της αποκαλύπτεται». Με αυτόν τον πρωτοσέλιδο τίτλο κυκλοφόρησε σήμερα η εθνικιστική, ευρασιατικού προσανατολισμού και προσκείμενη στο Πατριωτικό κόμμα του Ντογού Περιντσέκ (συνεργάστηκε με τον Ερντογάν στις εκλογές) εφημερίδα «Αϊντινλίκ», η οποία υποστηρίζει ότι «οι Έλληνες αγοράζουν κατσίκια με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα απελευθερώνουν σε νησίδες στο Αιγαίο. Η ανεξέλεγκτη βόσκηση προκαλεί ερημοποίηση. Σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Τορόντο η διοίκηση της Αθήνας έχει ξεκινήσει το «Πρόγραμμα προστασίας των νησίδων του Αιγαίου». Σύμφωνα με το σχέδιο, θα δημιουργηθούν ερευνητικές βάσεις για την παρακολούθηση της φυσικής ζωής σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριαρχία δεν έχει μεταβιβαστεί στην Ελλάδα, ενώ θα πραγματοποιηθούν εργασίες αποκατάστασης και θα εφαρμοστεί αρδευόμενη καλλιέργεια».
«Το παιχνίδι της Αθήνας»
Το δημοσίευμα κάνει λόγο για «παιχνίδι» της Αθήνας, προκειμένου να «εποικίσει» εδάφη που θεωρούνται για την Τουρκία… γκρίζα.
«Και εδώ είναι που αρχίζει το παιχνίδι της Αθήνας. Η κυβέρνηση της Αθήνας, η οποία στο παρελθόν είχε επιχειρήσει να ανεγείρει σημαίες με την ονομασία σε νησιά που δεν της ανήκουν, όπως Ζουράφα, Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι, και ιδίως στις νησίδες Ίμια, στο πλαίσιο του προγράμματος προστασίας του περιβάλλοντος NATURA 2000, που εκτείνεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνει τώρα μέτρα για να επεκτείνει την κατοχή της. Ο [αναφερθείς στο ρεπορτάζ ‘διευθυντής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας – Αρχιπέλαγος’, Θεόδωρος] Τσιμπίδης έχει ήδη επικρίνει τα ανεπαρκή «μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας» της ελληνικής κυβέρνησης, τονίζοντας ότι πολλές νησίδες στο Αιγαίο προστατεύονται στο πλαίσιο του προγράμματος NATURA. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι το νέο πρόγραμμα συγκεντρώνει στοιχεία για την παραγωγή χιλιάδων ετών σε αυτές τις νησίδες και τους υφάλους και σχεδιάζει επίσης τη θαλάσσια δικαιοδοσία αυτών των σχηματισμών».
Οι στόχοι του έργου περιλαμβάνουν τις ακόλουθες πληροφορίες:
«Όταν εξετάζουμε την προηγούμενη οικονομική δραστηριότητα αυτών των ακατοίκητων νησίδων, μένουμε έκπληκτοι ότι όχι μόνο κατοικήθηκαν, αλλά παρήγαγαν και εξήγαγαν γαλακτοκομικά προϊόντα, κρέας, όσπρια και άλλα. Η διαδικασία αποκατάστασης θα περιλαμβάνει την ανακατασκευή των παλαιών κτιρίων με τη χρήση παραδοσιακών πρακτικών και υλικών που μπορούν να βρεθούν στις νησίδες, την αναφύτευση με τοπικά είδη φυτών, καθώς και ποικιλίες ξηροθερμικών γεωργικών καλλιεργειών (όσπρια, δημητριακά)».
Η εφημερίδα διευκρινίζει ότι «το 1995, η ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε μια ‘πολιτική επανεγκατάστασης’ προκειμένου να εδραιώσει τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Με την πάροδο των ετών, οι άνθρωποι μετανάστευσαν σε πολλά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Για παράδειγμα, η Ρω έχει σήμερα πληθυσμό 15 κατοίκων και η Ελαιούσα έχει πληθυσμό 9 κατοίκων. Η Ελλάδα, η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει μια de facto κατάσταση στα νησιά, τις νησίδες και τις βραχονησίδες με την πολιτική εποικισμού και εγκαταστάσεων, θέλει επίσης αυτοί οι γεωγραφικοί σχηματισμοί να έχουν πλήρη επιρροή στις θαλάσσιες περιοχές. Με άλλα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει οι νησίδες και οι βραχονησίδες να έχουν ευρείες περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας εκτός από τα νησιά».
Ωστόσο, η υπόθεση της Διαιτησίας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας για παρόμοιο θέμα αποκαλύπτει την ακυρότητα της πολιτικής εγκατάστασης της Ελλάδας. Στην υπόθεση αυτή, το δικαστήριο σχολιάζοντας το άρθρο 121/3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, όρισε ότι ένα πλήρως αποτελεσματικό νησί είναι «ικανό να κατοικείται από ανθρώπους χωρίς εξωτερική υποστήριξη και να έχει δική του οικονομική ζωή». Στην ίδια απόφαση, τονίστηκε ότι η κατάσταση πριν από τον εκσυγχρονισμό θα αποτελεί τη βάση για τον προσδιορισμό του αποτελέσματος των νησιών. Με άλλα λόγια, όπως ακριβώς δεν είναι δυνατόν να επεκτείνεις τα χωρικά σου ύδατα όταν γεμίζεις τη θάλασσα, δεν είναι δυνατόν να αποκτήσεις μεγάλες θαλάσσιες δικαιοδοσίες τοποθετώντας ανθρώπους σε έναν ύφαλο. Στην πραγματικότητα, τα νησιά αυτά βρίσκονται στην απέναντι πλευρά και η κυριαρχία τους δεν ανήκει στην Ελλάδα.
Πηγή ethnos.gr
