Με την υπ΄ αριθμ. Α376/2023 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου έγινε δεκτή εν μέρει η ανακοπή που άσκησε ανώτερο διευθυντικό στέλεχος του ΕΦΚΑ κατά του ασφαλιστικού φορέα για την ακύρωση ατομικών ειδοποιήσεων οφειλών που εκδόθηκαν από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών Ρόδου (ΚΕΑΟ Ρόδου) ύψους 258.000 ευρώ περίπου, ταμειακών βεβαιώσεων, κατασχετηρίων σε τράπεζες και ΠΕΕ.
Το δικαστήριο ακύρωσε την από 24 Απριλίου 2017 ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών του διευθυντή του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών Αποκεντρωμένου Τμήματος Ρόδου του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), προς τον ανακόπτοντα, ως προς έξι οφειλές, συνολικού ύψους 54.861,06 ευρώ.
Μεταρρυθμίζει δε την προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση, ως προς το τελικό ποσό της οφειλής του ανακόπτοντος, σε 16.832,18 ευρώ, για κύριες εισφορές, μετά των αντίστοιχων πρόσθετων τελών.
Σε βάρος του διευθυντικού στελέχους του ΕΦΚΑ εκδόθηκαν πράξεις (ΠΕΕ, ΠΕΠΕΕ, ΠΕΠΤ) για την ασφαλιστική τακτοποίηση εργαζομένων, οι οποίες προέρχονται από τη συμμετοχή του ως ομόρρυθμου μέλους σε εταιρεία.
Για τις οφειλές εκδόθηκαν το 2017 και 2019 ατομικές ειδοποιήσεις από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) Ρόδου ύψους, αντιστοίχως, 74.449,54 ευρώ και 184.568,48 ευρώ.
Ακολούθως, το ΚΕΑΟ Ρόδου προέβη στην κατάσχεση όλων των τραπεζικών λογαριασμών του αιτούντος εις χείρας των τραπεζών Alpha Bank, Attica Bank, Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Eurobank Ergasias Α.Ε. και Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε., για ποσό κατάσχεσης ύψους αρχικά 57.187,88 ευρώ, το οποίο περιορίστηκε σε 35.368,39 ευρώ με τα από 31-10-2019 έγγραφα του ΚΕΑΟ.
Στην ανακοπή που άσκησε τον Σεπτέμβριο του 2020 προβάλλει ότι τα κατασχετήρια έγγραφα έχουν εκδοθεί κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και του δικαιώματος της προηγούμενης ακρόασης (άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος), η απαίτηση του ΕΦΚΑ Ρόδου σε βάρος του δεν είναι βεβαία και εκκαθαρισμένη και ότι η δέσμευση των τραπεζικών του λογαριασμών είναι καταχρηστική.
Σημειώνει μάλιστα ότι η εμφανιζόμενη ως οφειλή ύψους 258.000 ευρώ περίπου δεν υφίσταται, καθώς ούτε ο ίδιος ήταν υπόλογος για όλες τις οφειλές στην εταιρεία αλλά και περαιτέρω διότι είχε εξοφληθεί ένα μεγάλο μέρος των οφειλών αυτών.
Μάλιστα, το ίδιο δικαστήριο είχε κρίνει κάνοντας δεκτή την αίτηση αναστολής που είχε ασκήσει ότι η άμεση εκτέλεση θα είχε ως συνέπεια την στέρηση των μέσων βιοπορισμού του και για τον λόγο αυτό είχε αναστείλει εξάλλου 5 κατασχετήρια εις χείρας 6 τραπεζών ως τρίτων, όπως ισχύουν μετά τον περιορισμό του αναφερομένου σε αυτά ποσού κατάσχεσης από 57.187,88 ευρώ σε 35.368,39 ευρώ.
Το δικαστήριο με την νέα του απόφαση εκτίμησε για την κρίση του το γεγονός ότι δυνάμει του από 24.03.2016 ιδιωτικού συμφωνητικού, που καταχωρίσθηκε στο ΓΕΜΗ στις 06.04.2016, ο ανακόπτων αποχώρησε από την εταιρεία και ως εκ τούτου δεν υπέχει ευθύνη για χρέη του νομικού προσώπου που γεννήθηκαν μετά τις 06.04.2016.
Σημειώνεται εξάλλου ότι με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης επί αγωγών που ασκήθηκαν από το ίδιο διευθυντικό στέλεχος του ΕΦΚΑ Ρόδου κατά μιας υπαλλήλου σε ομόρρυθμη εταιρεία που ανήκε και απασχολούσε μέχρι το αμετάκλητο πέρας των εκκρεμών ποινικών διαδικασιών, ήτοι των ποινικών διώξεων που ασκήθηκαν σε βάρος της για τα αδικήματα, αφενός της ψευδούς υπεύθυνης δήλωσης και της συκοφαντικής δυσφήμισης και αφετέρου της ψευδούς υπεύθυνης δήλωσης, της ψευδορκίας και της συκοφαντικής δυσφήμισης, αντίστοιχα.
Ο ενάγων εταίρος ομόρρυθμης εταιρίας, που ως αντικείμενο εργασιών είχε τη λειτουργία ζαχαροπλαστείου, στο πλαίσιο αντιδικίας του με τους συνεταίρους του, που ξεκίνησε από τις 26.11.2014 και της εκατέρωθεν άσκησης ενδίκων βοηθημάτων, η εναγόμενη, που εργαζόταν στην ως άνω επιχείρηση, προέβη σύμφωνα με την πρώτη αγωγή στην από 17 Δεκεμβρίου 2014 υπεύθυνη δήλωση με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής της, που ήθελε το στέλεχος του ΕΦΚΑ να της είχε δώσει εντολή να μην χτυπάει το 40% από την είσπραξη καθημερινά στην ταμειακή και δήλωσε επίσης ότι έπαιρνε καθημερινά τα ταμεία ο ίδιος ή και συγγενικά του πρόσωπα δίχως την παρουσία της. Ισχυρίστηκε ακόμη η εναγόμενη τα ίδια σε ένορκη βεβαίωσή της.
Με τα όσα η εναγόμενη ισχυρίστηκε, όπως τονίζει ο ενάγων, ήταν εν γνώσει της ψευδή και συκοφαντικά, με αποτέλεσμα την προσβολή της τιμής, της υπόληψης και της αξιοπιστίας του στον προσωπικό και επαγγελματικό του κύκλο και ότι από την περιγραφόμενη στην κάθε αγωγή παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά της εναγόμενης υπέστη ηθική βλάβη.
Δεκτή εν μέρει ανακοπή ανώτερου διευθυντικού στελέχους του ΕΦΚΑ κατά του ασφαλιστικού φορέα
