Μεγάλο διαγωνισμό φωτογραφίας οργανώνει η Monumenta (μη κερδοσκοπική εταιρεία για την προστασία της φυσικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ελλάδας και Κύπρου) με θέμα τα κτίρια που βρίσκονται σε κίνδυνο στην Ελλάδα. Κτίρια κάθε χρήσης, αλλοιωμένα, ερειπωμένα, που είτε κατοικούνται είτε είναι εγκαταλειμμένα, σε πόλεις, οικισμούς, στην ύπαιθρο και τα οποία έχουν κτισθεί από το 1830 έως το 1970. Στόχος είναι η δημιουργία ενός φωτογραφικού αρχείου κτιρίων τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο, ώστε να αναδειχθεί στη συνέχεια το μεγάλο πρόβλημα της φθοράς και απαξίωσης της νεότερης αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς και η ανάγκη προστασίας αυτού του μοναδικού πλούτου. Ενημερωτικά, ο διαγωνισμός ξεκίνησε στις 4 Απριλίου και θα λήξει στις 16 Οκτωβρίου.
Τι μου ανασκάλεψε στο μυαλό αυτός ο διαγωνισμός; Πως εάν κάποιοι αποφασίσουν να πάρουν μέρος από το νησί, ένα βραβείο το έχουν στο τσεπάκι. Κι αν δεν υπάρχουν τέτοια κτίρια εδώ… Και θα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο το βραβείο, με μια φωτογραφία του Σανατορίου ή της Villa de Vecchi. Ναι, αυτά που έχουν βγει στο ηλεκτρονικό σφυρί. Θυμάστε τι χαμός είχε γίνει με την είδηση τότε για το «ξεπούλημα στους ξένους». Εχω μια σχιζοφρενική τάση όταν το ακούω αυτό. Υπάρχουν δύο πλευρές μου: Η μία μου πλευρά λέει να τα πάρουνε όλα, να τα αξιοποιήσουν, να τα αναδείξουν. Σε ποια χώρα θα υπήρχε αυτή η κληρονομιά και θα την άφηναν να καταρρέει; Η μία μου πλευρά, λέει ας έρθουν κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι σέβονται το περιβάλλον, τους ανθρώπους, τα παιδιά που φέρνουν σ’ αυτόν τον κόσμο, που γνωρίζουν την τέχνη της ζωής-γιατί η ζωή είναι τέχνη. Ας έρθουν και κάποιοι από τους “δανειστές” να ψάξουν. Να ψάξουν και να ζητήσουν λογαριασμό που πήγαν τα χρήματα από προγράμματα για την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και η άλλη μου πλευρά, είναι πολύ απογοητευμένη, στα όρια της απελπισίας. Γι’ όλα όσα βλέπω γύρω μου, για τις σκέψεις που κάνω. Ποιος ξέρει μέχρι τέλους αυτής της σχιζοφρένειας που ζούμε ποια σχιζοφρενική πλευρά θα επικρατήσει… Επικίνδυνες και οι δύο. Σε αυτή την κατάσταση μας οδήγησαν η έλλειψη παιδείας, η έλλειψη ηθικής, ο αμοραλισμός. Και φοβάμαι πως δεν έχω μόνο εγώ τέτοιες σχιζοφρενικές τάσεις…
