Μια ευχή

Και να λοιπόν που διαγράφοντας έναν κύκλο 365 ημερών, ξαναβρεθήκαμε στο σημείο εκκίνησης. Μια καλή ευκαιρία για αναστοχασμού για όλους μας αυτή η καινούργια εκκίνηση. Ας ελπίσουμε ότι όλοι όσοι συμμετέχουν στα δημόσια πράγματα αυτής της χώρας θα αναλογισθούν αυτές τις ημέρες τις ευθύνες που έχουν για το παρόν και το μέλλον της. Ο δημόσιος διάλογος έχει γίνει απελπιστικά τοξικός και το μίσος περισσεύει. Είναι καιρός να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω, καθώς μπαίνουμε πλέον σε μια σκληρή εκλογική χρονιά. Ας είναι αυτό το συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήξουν όσοι επηρεάζουν τις τύχες μας. Αν ρίξουν μια ματιά στην τελευταία δημοσκόπηση της χρονιάς θα δουν πως οι πολίτες  ζητούν εθνικό διάλογο και συνεννόηση για την Ελλάδα της «μεταμνημονιακής περιόδου» σε ποσοστό 75,9%. Και αν κάτι εύχομαι ολόψυχα,  είναι να καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε- και σε τοπικό επίπεδο και σε εθνικό, όσους  πραγματικά ξέρουν  τι σημαίνει να είσαι μπροστά, να παίρνεις στις πλάτες σου τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τα όνειρα των συνανθρώπων σου και να τα μετασχηματίζεις σε πράξεις αγάπης, ευθύνης δικαίου και αλήθειας. Κι ας έχουμε κατά νου σ’ αυτούς τους άγνωστους δρόμους του 2019, τα λόγια του Σεφέρη : « το σπουδαίο δεν είναι να αλλάξουμε την ζωή μας  ονειροπολώντας  μιαν άλλη, αλλά να κάνουμε να «λαλήσει»  τούτη η ζωή , όπως μας δόθηκε, η καθημερινή η ταπεινή η ανθρώπινη, όπου το καθετι που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει» Ευχές για Χρόνια Αληθινά!