• Η έφεση της Εισαγγελέωςς θέτει εκτός ισχύος το «ταβάνι» των 15 ετών και ζητά πλήρη επαναξιολόγηση των ελαφρυντικών για τον 53χρονο και τον 20χρονο γιο του που καταδικάστηκαν πρωτοδίκως για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συναυτουργία
Η πολύκροτη ανθρωποκτονία του εργολάβου οικοδομών Τζάνη Τοπάλυ, 46 ετών, επιστρέφει στις δικαστικές αίθουσες στις 12 Ιανουαρίου 2026. Μετά την πρωτόδικη καταδίκη του 53χρονου Ροδίτη και του 20χρονου υιού του σε κάθειρξη 15 ετών έκαστος, η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Κω με την Εισαγγελέα κ. Μαρία Κωλέτη, και με σύμφωνη γνώμη της Εισαγγελέως Εφετών Δωδεκανήσου κ. Δέσποινας Καλαϊτζίδου, άσκησε έφεση υπέρ του νόμου και επί τα χείρω για τους καταδικασθέντες.
Αυτό σημαίνει ότι το Μικτό Ορκωτό Εφετείο θα επανεξετάσει την υπόθεση από μηδενική βάση χωρίς ανώτατο όριο ποινής, με ρητή δυνατότητα επιβολής ισόβιας κάθειρξης αν δεν αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.
Το διακύβευμα της νέας δίκης
Στο Εφετείο Δωδεκανήσου θα τεθεί εκ νέου ολόκληρο το αποδεικτικό υλικό, οι πραγματογνωμοσύνες, οι καταθέσεις και το νομικό σκέλος των ελαφρυντικών. Καθώς η έφεση της Εισαγγελίας είναι κατ’ ουσίαν «επί τα χείρω», το Δικαστήριο δεν δεσμεύεται από το «ταβάνι» των 15 ετών που διαμορφώθηκε πρωτοδίκως μετά την αναγνώριση του ελαφρυντικού του πρότερου σύννομου βίου.
Αντιθέτως, δύναται να επιβάλει την ανώτατη ποινή της έννομης τάξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, δηλαδή ισόβια κάθειρξη, εφόσον κρίνει ότι δεν συντρέχει ελαφρυντικό.
Αυτό το πλαίσιο τίθεται ρητά από την εισαγγελική έκθεση εφέσεως που ζητά να απορριφθεί η αναγνώριση ελαφρυντικό και να δοθεί η προσήκουσα βαρύτητα στη βαρύτητα της πράξης και στην αρχή της αναλογικότητας.
Γιατί κρίθηκε ανεπαρκές το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου
Κεντρικό σημείο της έφεσης είναι ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου. Η Εισαγγελία επισημαίνει ότι από την ακροαματική διαδικασία προέκυψαν ενέργειες που αντιστρατεύονται την έννοια του «συννόμου» βίου, όπως η παράδοση στο θύμα τριών πλαστών επιταγών συνολικού ύψους 80.000 ευρώ και η ύπαρξη ανεξόφλητης εργολαβικής οφειλής 100.000 ευρώ, στοιχεία που τεκμηριώνονται σε έγγραφα και πραγματογνωμοσύνη γραφολόγου.
Στο σκεπτικό περιλαμβάνονται επίσης αναφορές σε φορολογικές παραβάσεις που ο ίδιος ο κατηγορούμενος φέρεται να παραδέχθηκε ως προς τον τρόπο χρηματοδότησης των εργασιών.
Η ιατροδικαστική αλήθεια που καθορίζει την κρίση
Η εφετειακή προσβολή στηρίζεται εκτενώς στα ιατροδικαστικά πορίσματα. Η έκθεση νεκροψίας του ιατροδικαστή Ρόδου και η γνωμοδότηση του επίκουρου καθηγητή ιατροδικαστικής καταγράφουν δύο πανομοιότυπα εμπιεσματικά κατάγματα στο ινιακό τμήμα της κεφαλής, διαμέτρου 3,5 έως 4 εκατοστών, που δεν συμβιβάζονται με πτώση εξ ιδίου ύψους.
Ακόμη και ο πραγματογνώμονας της υπεράσπισης των καταγμάτων, συντάσσεται με το συμπέρασμα ότι πρόκειται για πλήξη κεφαλής από θλών όργανο. Οι διαπιστώσεις αυτές συνδέονται με τη θέση ότι απαιτήθηκε σύμπραξη τουλάχιστον 2 ατόμων για την επίτευξη του θανατηφόρου αποτελέσματος.
Το χρονικό όπως το αποδέχθηκε η πρωτόδικη κρίση
Σύμφωνα με το παραπεμπτικό και το αποδεικτικό υλικό που έγινε δεκτό, το βράδυ της 28 Αυγούστου 2022 στο Φαληράκι Ρόδου ο Τζάνης Τοπάλυ μετέβη στην επιχείρηση του πρώτου κατηγορούμενου για να διεκδικήσει την οφειλή. Ακολούθησε επεισόδιο και κατά τις παραδοχές της απόφασης ο πρώτος κατηγορούμενος ακινητοποίησε τον Τοπάλυ με σχοινί ενώ του κατάφερε τα θανατηφόρα χτυπήματα. Η σορός μεταφέρθηκε με φορτηγάκι Mitsubishi L200 και εγκαταλείφθηκε σε ορεινή περιοχή της Ψίνθου, ενώ το αυτοκίνητο του θύματος μετακινήθηκε στις Καλυθιές για αποπροσανατολισμό. Κατόπιν ακολούθησαν ενέργειες αλλοίωσης βιντεοληπτικού υλικού με κλήση τεχνικού την επόμενη ημέρα και δημόσιες αναφορές που, κατά την Εισαγγελία, αποσκοπούσαν στη δημιουργία ψευδούς αφηγήματος περί εξαφάνισης.
Απολογίες, αντιφάσεις και το βιντεοληπτικό υλικό
Η έφεση καταγράφει αντιφάσεις στις απολογίες. Ο πρώτος κατηγορούμενος σε διαδοχικά στάδια άλλοτε επικαλέστηκε χρήση σχοινιού και άλλοτε υποβάθμισε τον ρόλο του σε απλή ώθηση, εκδοχή που αναιρείται από τα ιατροδικαστικά δεδομένα. Υποστήριξε ότι απουσίαζε, ισχυρισμός που διαψεύστηκε μετά την ανάκτηση βίντεο από τα εργαστήρια της ΔΕΕ, στοιχείο που συνέβαλε στην καταδίκη του για συναυτουργία. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι οι κατηγορούμενοι είχαν πολλαπλές ευκαιρίες υπαναχώρησης, τις οποίες δεν αξιοποίησαν, και ότι η μεταγενέστερη διαχείριση της σορού και των πειστηρίων καταδεικνύει μεθοδικότητα και σκληρότητα.
Η αρχή της αναλογικότητας στο επίκεντρο
Καίριο νομικό θεμέλιο της έφεσης είναι η παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας από την επιβολή των 15 ετών μετά την αναγνώριση του ελαφρυντικού. Η Εισαγγελία επικαλείται νομολογία του Αρείου Πάγου για το πότε η ποινή εμφανίζεται σε προφανή δυσαναλογία προς τη βαρύτητα του εγκλήματος και το εγκληματικό αποτέλεσμα. Με δεδομένο το είδος της πράξης, τον τρόπο τέλεσης, τη συμπεριφορά πριν και μετά τον θάνατο, καθώς και την ανεπανόρθωτη βλάβη στην οικογένεια του θύματος, η εισαγγελική θέση είναι ότι η μόνη αναλογική κύρωση είναι η ισόβια κάθειρξη χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικού. Η θέση αυτή αποτυπώνεται ρητά στην εφετειακή έκθεση και τη συνοδεύουσα σύμφωνη γνώμη.
Οι νομικές και ανθρώπινες προεκτάσεις
Πέρα από το αυστηρά νομικό μέρος, το δικονομικό υλικό περιλαμβάνει απτές περιγραφές των συνεπειών στην οικογένεια Τοπάλυ. Η σύζυγος Έλσα Τοπάλι και οι στενοί συγγενείς προσέφυγαν ζητώντας την έφεση ως προς την αναγνώριση του ελαφρυντικού, ενώ καταθέσεις μαρτύρων αποτυπώνουν το ψυχικό αποτύπωμα στα 3 ανήλικα τέκνα και το οικογενειακό περιβάλλον. Το Εφετείο καλείται να σταθμίσει όχι μόνο τις γραμμές του Ποινικού Κώδικα αλλά και το βάρος μιας πράξης που συγκλόνισε την τοπική κοινωνία.
Για την υποστήριξη της κατηγορίας παρίστανται οι δικηγόροι κ.κ. Μηνάς Τσέρκης, Μαρίνα Κρανίτη Τσέρκη και Νίκος Πατεράκης, ενώ την υπεράσπιση των κατηγορουμένων έχουν οι κ.κ. Νικόλαος Αλετράς και Δημήτρης Βερβέρης.
Όλα συγκλίνουν σε μια δίκη με υψηλό δικονομικό και κοινωνικό φορτίο. Στις 12 Ιανουαρίου 2026 η υπόθεση Τοπάλυ αναβιώνει ολόκληρη.
