• Η Εισαγγελέας Υπηρεσίας εισηγήθηκε προσωρινή κράτηση, ενώ ο Α’ Τακτικός Ανακριτής πρότεινε αποφυλάκιση με περιοριστικούς όρους και ο λόγος περνά στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου με την προγραμματισμένη δίκη για τα πλημμελήματα να οδεύει προς αναβολή
Η Ρόδος βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο έντονης δικαστικής κινητικότητας μετά την απολογία της 55χρονης Λευκορωσίδας. Η διαδικασία, που εξελίχθηκε υπό αυξημένο ενδιαφέρον, κατέληξε σε διαφωνία μεταξύ της Εισαγγελέως Υπηρεσίας και του Α’ Τακτικού Ανακριτή σχετικά με το αν η κατηγορούμενη πρέπει να οδηγηθεί σε προσωρινή κράτηση ή να αφεθεί ελεύθερη με περιοριστικούς όρους.
Η τελική απόφαση, όπως προβλέπεται, θα ληφθεί από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου. Παράλληλα, η ήδη προσδιορισμένη δίκη για τα πλημμελήματα πρόκειται να αναβληθεί, γεγονός που παρατείνει την αγωνία για όλες τις πλευρές.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, η 55χρονη κλήθηκε ειδικότερα να απολογηθεί για βιασμό σε βάρος ανηλίκου από κοινού κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, γενετήσιες πράξεις με ανήλικο κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, κατάχρηση ανηλίκου που δεν είχε συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος από δράστη με σχέσεις οικειότητας με το περιβάλλον του, καθώς και πορνογραφία ανηλίκων με παραγωγή και κατοχή υλικού μέσω πληροφοριακών συστημάτων με άσκηση ή απειλή βίας σε παιδιά κάτω των δώδεκα ετών. Οι πράξεις φέρονται να τελέστηκαν σε βάρος διδύμων ανηλίκων και έχουν αποτυπωθεί με πολλαπλές αναφορές στη δικογραφία.
Το παράλληλο σκέλος των πλημμελημάτων
Πέραν του κακουργηματικού σκέλους, έχει προσδιοριστεί και δίκη για πλημμελήματα με αντικείμενο προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας των διδύμων, γενετήσιες πράξεις ενώπιον ανηλίκου κάτω των δεκατεσσάρων ετών από κοινού με άγνωστο συνεργό κατ’ εξακολούθηση, καθώς και κατάχρηση ανηλίκου μέσω προβολής πράξεων γενετήσιου χαρακτήρα σε παιδί που είχε τεθεί υπό επιμέλεια ή επίβλεψη.
Η δίκη αυτή, που είχε οριστεί για την 19η Νοεμβρίου, αναμένεται να αναβληθεί εξαιτίας της εκκρεμότητας ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου. Για την υποστήριξη της κατηγορίας παρίστανται οι δικηγόροι κ.κ.Στέλιος Κιουρτζής και Μύριαμ Τομαρά.
Το χρονολόγιο των γεγονότων
Το χρονικό πλαίσιο που εξετάζεται εκτείνεται από τον Απρίλιο του 2019 μέχρι τις αρχές Ιουλίου του 2022. Στο διάστημα αυτό συγκεντρώθηκαν μαρτυρικές αναφορές και υπηρεσιακά πορίσματα που τροφοδότησαν την προανάκριση και στη συνέχεια την ανάκριση. Η διαδικασία αποτυπώνει μια μακρά περίοδο κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα στην κατηγορούμενη και την οικογένεια των ανηλίκων μέσα από φιλικούς δεσμούς, στοιχείο που αξιολογείται τόσο για το ζήτημα της τυχόν σχέσης οικειότητας όσο και για την πρόσβαση σε χώρους όπου φέρονται να συνέβησαν περιστατικά.
Στο ιστορικό των καταγγελιών περιγράφονται επεισόδια σε παραλία της Ρόδου και σε οικία. Αναφέρονται συμπεριφορές όπως αφαίρεση ρούχων και προτροπή για χορό σε γυμνή κατάσταση, εξώθηση ανηλίκου να παρίσταται σε πράξεις γενετήσιου χαρακτήρα χωρίς συμμετοχή, καθώς και προβολή βίντεο με πορνογραφικό περιεχόμενο. Το υλικό αυτό φέρεται να συνδέθηκε, κατά τις αναφορές, με πρόσωπο του ευρύτερου περιβάλλοντος της οικογένειας, στο οποίο είχαν εμπιστευθεί τα παιδιά έστω και προσωρινά. Τα επιμέρους περιστατικά συνθέτουν ένα μοτίβο πράξεων που η κατηγορούμενη αρνείται κατηγορηματικά.
Οι καταθέσεις των ανηλίκων και οι αντιφάσεις
Κομβικό σημείο της δικογραφίας είναι οι αντικρουόμενες αφηγήσεις. Σε προκαταρκτική ψυχολογική πραγματογνωμοσύνη που διενεργήθηκε από ψυχολόγο της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ρόδου, τα παιδιά περιέγραψαν συνθήκες κακοποίησης αποδίδοντας πράξεις στην 55χρονη και σε άγνωστο άνδρα. Σε επόμενη φάση, ενώπιον παιδοψυχολόγου κατά την αστυνομική προανάκριση, δεν επαναλήφθηκαν με την ίδια σαφήνεια αντίστοιχες περιγραφές σεξουαλικής κακοποίησης. Σε νεότερες καταθέσεις, επίσης παρουσία ειδικού, τα παιδιά στάθηκαν περισσότερο σε αυστηρές συμπεριφορές στο οικογενειακό περιβάλλον και σε αόριστες αναφορές θωπειών χωρίς στιβαρή και συνεκτική αφήγηση συγκεκριμένων πράξεων. Η απόκλιση αυτή των καταθέσεων αποτελεί κρίσιμο στοιχείο που θα σταθμιστεί.
Τα ιατρικά ευρήματα και η εργαστηριακή εικόνα
Οι ιατρικές εξετάσεις από το γαστρεντερολογικό τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου και η ιατροδικαστική εκτίμηση δεν κατέδειξαν ευρήματα που να οδηγούν σε συμπέρασμα σεξουαλικής κακοποίησης. Η παράμετρος αυτή δεν κλείνει τη συζήτηση αλλά επηρεάζει το αποδεικτικό ισοζύγιο, καθώς υποχρεώνει σε προσεκτική αντιπαραβολή με τις μαρτυρικές αφηγήσεις και τις ψυχολογικές αποτιμήσεις. Παράλληλα, στις 29 Ιουλίου 2022 κατασχέθηκε το κινητό τηλέφωνο της 55χρονης για εργαστηριακό έλεγχο από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών και, σύμφωνα με τη δικογραφία, δεν προέκυψε υλικό πορνογραφίας ανηλίκων. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν βασική αναφορά της υπεράσπισης.
Η θέση της υπεράσπισης και το προφίλ της εμπλοκής
Η υπερασπιστική γραμμή περιγράφει τις σχέσεις της 55χρονης με την οικογένεια ως κοινωνικές, μέσω του συντρόφου της που είχε στενή επαφή με τους γονείς και θρησκευτικό δεσμό με το ένα παιδί. Η ίδια επιμένει ότι από το 2018 εργαζόταν εντατικά στον τουρισμό και δεν βρέθηκε ποτέ μόνη με τα παιδιά, δηλώνει πρόθυμη για ψυχιατρικές και ψυχολογικές εξετάσεις και ζητά αντιπαραθέσεις με μάρτυρες.
Σε υπόμνημα η κατηγορούμενη αρνείται πλήρως και κατηγορηματικά όλες τις πράξεις που της αποδίδονται. Περιγράφει οικογενειακό και κοινωνικό πλαίσιο εντάσεων και αποδίδει τις καταγγελίες σε πρόσωπο του περιβάλλοντος των ανηλίκων που φέρεται να επηρέασε δασκάλες και τα ίδια τα παιδιά. Ως προς συγκεκριμένα επεισόδια που περιγράφονται στις μαρτυρίες, το κείμενο προβάλλει αντιφάσεις και τονίζει ότι φερόμενα συμβάντα δήθεν έλαβαν χώρα ενώ ενήλικοι συγγενείς βρίσκονταν σε γειτονικούς χώρους κάτι που κρίνεται, κατά την υπεράσπιση, απίθανο.
Κρίσιμο βάρος δίνεται σε ιατρικές γνωματεύσεις νοσοκομείου και ιατροδικαστική έκθεση. Κατά το υπόμνημα, οι εξετάσεις δεν κατέδειξαν πρόσφατη ή παλαιότερη σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση στα ανήλικα τέκνα γεγονός που, κατά τον ισχυρισμό της υπεράσπισης, αποδυναμώνει πλήρως την εκδοχή τέλεσης βαρέων αδικημάτων όπως ο βιασμός και η πορνογραφία ανηλίκων.
Παράλληλα το υπόμνημα προβάλλει και δικονομικό ζήτημα εκκρεμοδικίας. Υποστηρίζει ότι για τα ίδια πραγματικά περιστατικά έχουν σχηματιστεί δύο δικογραφίες που κινήθηκαν παραλλήλως και ότι η μεταγενέστερη δίωξη πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη λόγω εκκρεμοδικίας βάσει του εφαρμοστέου δικονομικού πλαισίου.
Η ένσταση ακυρότητας και οι διαδικαστικές αιτιάσεις
Υπέβαλε εξάλλου και αίτηση ακυρότητας που εστιάζει στον τρόπο λήψης των ανωμοτί καταθέσεων των ανηλίκων. Κατά το κείμενο, στη δεύτερη λήψη καταθέσεων δεν κλήθηκε η ύποπτη να ασκήσει τα δικαιώματά της, να ζητήσει εξαίρεση πραγματογνώμονα και να διορίσει τεχνικό σύμβουλο γεγονός που, κατά την υπεράσπιση, συνιστά ευθεία παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων του υπόπτου και γεννά απόλυτη ακυρότητα.
Εξίσου κομβικό είναι το επιχείρημα ότι ούτε η αρχική ούτε η μεταγενέστερη εξέταση των ανηλίκων καταγράφηκε με οπτικοακουστικό μέσο όπως προβλέπει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας για υποθέσεις με ευάλωτους μάρτυρες. Η παράλειψη αυτή, υπογραμμίζει η αίτηση, στερεί από το δικαστήριο και την υπεράσπιση τη δυνατότητα αξιολόγησης της αξιοπιστίας των δηλώσεων και προσβάλλει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη.
Στο διατακτικό της ένστασης ζητείται ρητά η επανάληψη των καταθέσεων με πλήρη και εμπρόθεσμη κλήση της υπεράσπισης ώστε να ασκηθούν τα προαναφερθέντα δικαιώματα σε πραγματογνωμοσύνη και τεχνική συνδρομή.
Την υπεράσπιση έχουν αναλάβει οι δικηγόροι κ.κ. Στέλιος Αλεξανδρής, Βασίλης Μπέης και Στεφανία Μπέρδη.
