• Η καθημερινή εργασία χωρίς μέτρα ασφαλείας, το θανατηφόρο ατύχημα, οι σπαρακτικές στιγμές της οικογένειας και οι αποζημιώσεις που επιδικάστηκαν μετά από τέσσερα χρόνια δικαστικών αγώνων
Το πρωί της 13ης Ιανουαρίου 2021, ο 56χρονος Κωνσταντίνος Λεονταρόπουλος, έμπειρος ελαιοχρωματιστής που κατοικούσε μόνιμα στη Ρόδο, ξεκίνησε για ακόμη μία ημέρα εργασίας. Μαζί του, ένας νεαρός εργάτης, με τον οποίο συνεργαζόταν υπό την καθοδήγηση εργολάβου οικοδομών. Η εργασία τους αφορούσε μια νεοανεγειρόμενη οικοδομή στους Πεύκους, ιδιοκτησίας αλλοδαπής για την οποία ο εργολάβος είχε αναλάβει το βάψιμο και τις επιδιορθώσεις.
Ο Λεονταρόπουλος, οικογενειάρχης και γνωστός για την εργατικότητά του, είχε προσληφθεί άτυπα, χωρίς επίσημη σύμβαση ή ασφάλιση. Ήταν μία ακόμη περίπτωση εργάτη που εργαζόταν καθημερινά σε σκληρές συνθήκες, χωρίς την κάλυψη που προβλέπει ο νόμος. Εκείνη τη μέρα, θα ήταν η τελευταία του.
Το δυστύχημα
Σύμφωνα με την πραγματογνωμοσύνη και τις καταθέσεις μαρτύρων, ο Λεονταρόπουλος εργαζόταν μόνος του στο μπροστινό μέρος του κτηρίου, βάφοντας την πρόσοψη. Περί τις 10:30 το πρωί, ο συνάδελφός του τον αναζήτησε για διάλειμμα και τον εντόπισε αιμόφυρτο στο έδαφος, κάτω από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου.
Ο 56χρονος είχε πέσει από ύψος τριών μέτρων, με αποτέλεσμα να υποστεί βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Στο σημείο δεν υπήρχαν κιγκλιδώματα, σκαλωσιά, προστατευτικά δίκτυα ή οποιοδήποτε μέσο ασφάλειας. Ο εργάτης δεν φορούσε κράνος, ούτε υπήρχε τέτοιο στον χώρο.
Η ιατροδικαστική έκθεση επιβεβαίωσε τον θάνατο από πτώση εξ ύψους.
Οι φωτογραφίες και η αυτοψία της αστυνομίας ανέδειξαν την απουσία κάθε προληπτικού μέτρου προστασίας. Ενδεικτικό είναι πως ούτε στο όχημα του εργολάβου βρέθηκε προστατευτικός εξοπλισμός.
Οι ευθύνες του εργοδότη
Το Μονομελές Εφετείο Δωδεκανήσου που επιλήφθηκε αγωγής των συγγενών στην απόφαση που εξέδωσε χθες περιγράφει με λεπτομέρεια τις σοβαρές παραλείψεις του εργολάβου, που ενώ όφειλε να παρίσταται και να επιβλέπει το έργο, απουσίαζε. Δεν είχε φροντίσει να προμηθεύσει τους εργάτες του με κράνη, αντιολισθητικά παπούτσια ή σκαλωσιές, ενώ το μπαλκόνι στο οποίο εργαζόταν ο Λεονταρόπουλος δεν διέθετε καν κιγκλιδώματα.
Προέκυψε ότι ο εργοδότης δεν είχε ορίσει ούτε υπεύθυνο ασφαλείας, ούτε επιβλέποντα μηχανικό, όπως προβλέπεται. Η εργασία γινόταν χωρίς κανέναν έλεγχο. Ο ισχυρισμός του εργολάβου ότι ο θανών “ανέβηκε μόνος του” στον πρώτο όροφο, παρά τις εντολές του, δεν κρίθηκε πειστικός. Αντίθετα, η μαρτυρία του συνεργάτη του αποκάλυψε πως ο 56χρονος είχε ξεκινήσει το βάψιμο της πρόσοψης από το πάνω μέρος, όπως συνήθως έκανε, αφού «ήξερε τη δουλειά του».
Η ελλιπής επίβλεψη, η απουσία εξοπλισμού και η παράβαση των κανονισμών ασφαλείας αποδόθηκαν από το Δικαστήριο σε αμέλεια του εργοδότη, η οποία συνδέθηκε αιτιωδώς με τον θάνατο του εργάτη.
Η οικογένεια και η δικαστική μάχη
Η απώλεια του Κωνσταντίνου Λεονταρόπουλου βύθισε στο πένθος τη σύζυγό του, την κόρη τους και το ανήλικο εγγόνι του. Μαζί τους, τα 3 αδέλφια του θανόντος προχώρησαν σε αγωγή κατά του εργολάβου και της ιδιοκτήτριας της οικοδομής.
Την υπόθεση χειρίστηκε για λογαριασμό της οικογένειας η δικηγόρος κ. Στεφανία Κουλούμπρη του δικηγορικού γραφείου “Τσέρκης και Συνεργάτες”, ενώ ο εργολάβος εκπροσωπήθηκε από τον κ. Ευθύμιο Δημητριάδη και η ιδιοκτήτρια από την κ. Πολυξένη Χατζηγιάννη.
Οι συγγενείς του θανόντος διεκδίκησαν συνολικά ποσά που ξεπερνούσαν τις 1.120.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν. Το Δικαστήριο, αξιολογώντας τα αποδεικτικά στοιχεία και τις μαρτυρίες, αναγνώρισε την ευθύνη του εργολάβου και επιδίκασε αποζημιώσεις στις οικογένειες.
Η αρχική απόφαση του Πρωτοδικείου Ρόδου, που εκδόθηκε το 2023, επιδίκασε στον κύκλο της οικογένειας του Λεονταρόπουλου τα εξής ποσά:
• 50.000 ευρώ στη σύζυγο,
• 50.000 ευρώ στην κόρη,
• 20.000 ευρώ στο ανήλικο εγγόνι του,
• 30.000 ευρώ σε καθένα από τα δύο πρώτα αδέλφια του,
• 25.000 ευρώ στα υπόλοιπα τέσσερα αδέλφια.
Συνολικά, το ποσό που κλήθηκε να καταβάλει ο εργολάβος ανήλθε σε 255.000 ευρώ, πλέον των νόμιμων τόκων. Το Εφετείο Δωδεκανήσου, επικύρωσε την απόφαση, κρίνοντας ότι το δυστύχημα προήλθε αποκλειστικά από αμέλεια του εργολάβου και ότι ο θάνατος του Λεονταρόπουλου μπορούσε να είχε αποτραπεί με στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας.
