• Τα ακίνητα είναι είδος προς εξαφάνιση για ενοικίαση και οι τιμές έχουν εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη που είναι απλησίαστες, δηλώνει στη «δ» η μεσίτρια Βιβή Κωνσταντινίδου
Σε τεράστιο κοινωνικό ζήτημα εξελίσσεται η εξεύρεση κατοικίας και πωλώ δε μάλλον αυτή την περίοδο που οι φοιτητές αναζητούν εναγωνίως στέγη στη Ρόδο, όπως και νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί ή αναπληρωτές που έχουν διορισθεί στο νησί, ή ένστολοι που έρχονται να υπηρετήσουν με μετάθεση στον τόπο μας, υγειονομικούς και επαγγελματίες, με τα ενοίκια να προκαλούν ίλιγγο και τους ενδιαφερόμενους να είναι σε κατάσταση απόγνωσης. Διαθέσιμα σπίτια δεν υπάρχουν και αυτά τα λιγοστά που δίδονται προς ενοικίαση είναι με τα ενοίκια σε δυσθεώρητα ύψη που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ένας υπάλληλος των 900 ευρώ για να ζήσει ή οι γονείς που πρέπει να καλύψουν πολλές φορές και δύο ενοίκια, αν έχουν και οι ίδιοι ή σπουδάζουν και δεύτερο παιδί.
Στα νησιά και ειδικά αυτά που σφύζουν από τουρίστες, όπως είναι η Ρόδος είναι δύσκολο έως και ακατόρθωτο να βρεθούν σπίτια για να στεγάσουν τους φοιτητές και το πρόβλημα οξύνεται ολοένα και περισσότερο. Το πρόβλημα επικεντρώνεται σε δύο σημεία, από τη μία έχουμε υψηλά ενοίκια, σε σύγκριση πάντα με τα εισοδηματικά κριτήρια των οικογενειών, και επίσης δεν υπάρχει προσφορά.
Οι τιμές των ενοικίων αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο, με τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και δωμάτια που προσφέρονται σήμερα στη Ρόδο να ξεκινούν από τα 550 ευρώ (!) και να εκτοξεύονται σε ποσά, που σίγουρα δεν μπορεί να καλύψει το μέσο ελληνικό νοικοκυριό. Γκαρσονιέρες δηλαδή σε τιμές… ρετιρέ! Οι περισσότεροι γονείς που αναζητούν ένα διαμέρισμα για το παιδί τους έρχονται αντιμέτωποι με τιμές που δεν ανταποκρίνονται, ούτε στα πορτοφόλια τους, αλλά ούτε και σε βασικές προδιαγραφές ενός διαμερίσματος που έχουν να κάνουν με τη θέρμανση, την επίπλωση, την τοποθεσία και κυρίως το χρονικό διάστημα το οποίο διατίθεται ένα σπίτι. Η βραχυχρόνια μίσθωση και το φαινόμενο να προσφέρονται ακίνητα από Σεπτέμβριο μέχρι Μάιο, ακίνητα τα οποία προορίζονται για τουριστική εκμετάλλευση αργότερα, αφορά πλέον τη συντριπτική πλειοψηφία των προσφερόμενων κατοικιών προς ενοικίαση, γεγονός που προφανώς δεν προτιμάται από γονείς και φοιτητές, που δεν επιθυμούν να μετακομίζουν κάθε εξάμηνο.
«Το ζω καθημερινά στο μεσιτικό μας γραφείο. Μας τηλεφωνούν με απόγνωση νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί, γονείς φοιτητών που πέρασαν στο πανεπιστήμιο, στρατιωτικοί…Δεν ξέρουμε τι να τους πούμε, στεναχωριέμαι πραγματικά όταν τους λέμε, λυπούμαστε αλλά δεν υπάρχει τίποτα… Κάποιες λίγες φορές που τυχαίνει να μας έχουν δώσει ιδιοκτήτες διαμέρισμα που ενοικιάζεται να τους το προωθήσουμε… Εκεί και αν είναι δύσκολο… Ντρέπομαι να ξεστομίσω το υπερβολικό ποσό ενοικίου που ζητάνε», εξηγεί μιλώντας στη «δ» η μεσίτρια Βιβή Κωνσταντινίδου, η οποία εδώ και τρία χρόνια διατηρεί μεσιτικό γραφείο στην πόλη της Ρόδου.
Μας περιγράφει αναλυτικά την κατάσταση και τονίζει η Ρόδος είναι στο top 5 των ακριβότερων ενοικίων και αγοραπωλησιών στην Ελλάδα. Τονίζει δε ότι τα περισσότερα ακίνητα έχουν μετατραπεί σε Airbnb, όπως συμβαίνει και στις περισσότερες περιοχές με τουρισμό, αναγκάζοντας τους ενοικιαστές που δέχονται από τα τέλη Οκτώβρη να αδειάζουν τα δωμάτια τον Μάιο για να τα εκμεταλλευθούν την σεζόν και να αποφέρουν περισσότερα κέρδη. Μάλιστα το πρόβλημα είναι εντονότερο στην πόλη της Ρόδου, στην Ιξιά, στην Ιαλυσό και στα Κοσκινού. «Όχι ότι σε άλλες περιοχές του νησιού δεν υφίσταται. Αλλά κυρίως στο τρίγωνο αυτό, εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα», λέει η κα Κωνσταντινίδου.
««Το να βρεις σπίτι στη Ρόδο είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση, είτε είναι πολύ ακριβά τα ενοίκια, είτε δεν πληρούν τις προδιαγραφές που θέλει ο ενοικιαστής, αλλά κυρίως δεν υπάρχει προσφορά. Έχει τόσα σπίτια στη Ρόδο που αντί να τα ενοικιάζουν, τα μετατρέπουν σε Airbnb οι ιδιοκτήτες και προσπαθούν να συνδυάσουν το ενοίκιο τον χειμώνα π.χ. σε φοιτητές για περιορισμένο χρονικό διάστημα και το καλοκαίρι γίνονται Airbnb.Τον πρώτο χρόνο το προσπάθησα, όμως μετά επειδή περνούσα την ψυχολογική αντίδραση των γονέων έβλεπα την αγωνία τους, που θα πάνε τα παιδιά», επισημαίνει, που πρέπει αναγκαστικά να μετακινηθούν στις περιοχές που είναι οι Σχολές στις οποίες εισάγονται.
Η γνωστή μεσίτρια αναφέρει ότι το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στις γκαρσονιέρες, αλλά και στα μεγαλύτερα σπίτια, 2άρια, 3άρια κλπ. Δεν μπορεί ο κόσμος που αναζητά στέγη να βρει σπίτια και η κατάσταση μέσα δεν είναι εφάμιλλη των ενοικίων που ζητάνε οι ιδιοκτήτες. «Το χαμηλότερο ενοίκιο που μπορεί να βρει κάποιος για γκαρσονιέρα είναι 550€, ξεκινάμε από κει. Αν μιλάμε για 2άρια ή 3άρια μιλάμε για…1.300€!!! στην πόλη της Ρόδου, ενώ από 850 ξεκινάνε σε άλλες περιοχές από Κοσκινού, Ιαλυσό, Κρεμαστή κλπ. αλλά δεν έχει πολλά γιατί και Ιαλυσό και Κρεμαστή τα κάνουν Airbnb, επειδή είναι κοντά στη θάλασσα», επισημαίνει.
Η κα Κωνσταντινίδου εκφράζει τον προβληματισμό της πως είναι δυνατόν οι γονείς να ανταπεξέλθουν στον «βραχνά» του φοιτητικού ενοικίου όταν ξεκινάει από 550 ευρώ μηνιαίως και σε πολλές των περιπτώσεων να είναι χάλια η διακόσμηση ή η επίπλωση των ακινήτων με τα εξωφρενικά ενοίκια και να θυμίζουν σπίτια που έχουν μείνει όπως ήταν πριν από 30 ή 40 χρόνια…
