Είναι η τρίτη χρονιά που διενεργούνται οι εξετάσεις διαγνωστικού χαρακτήρα (αποκαλούμενες και «ελληνική PISA», κατά τα πρότυπα του ομώνυμου διεθνούς διαγωνισμού που διοργανώνει ο ΟΟΣΑ) στη Νεοελληνική Γλώσσα και στα Μαθηματικά, οι οποίες στοχεύουν στην αξιόπιστη αποτύπωση του επιπέδου των γνώσεων και των δεξιοτήτων των μαθητών της Στ΄ τάξης του δημοτικού και της Γ΄ τάξης του γυμνασίου. Περισσότερα από 630 σχολεία σε όλη τη χώρα μετείχαν στη διαδικασία. Πριν βιαστούμε να μιλήσουμε για αποτυχία των μαθητών της Ελλάδας στα τεστ αξιολόγησης, θα πρέπει να γνωρίζουμε τι ακριβώς αξιολογούν αυτά τα τεστ. Η διεθνής PISA αξιολογεί τις γνώσεις και δεξιότητες που έχουν αποκτήσει οι μαθητές, έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Ωστόσο, η φιλοσοφία και ο προσανατολισμός του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος εμποδίζουν τους μαθητές να ανταποκριθούν με επιτυχία στον διαγωνισμό. «Οι Ελληνες μαθητές δεν έχουν ασκηθεί σε ερωτήσεις, όπως αυτές της PISA. Στον διαγωνισμό οι ερωτήσεις δεν ζητούν την καταγραφή της θεωρίας ή την επίλυση μιας άσκησης βάσει των κανόνων. Αντίθετα, η διατύπωση των ερωτήσεων απαιτεί από τον μαθητή να σκεφθεί κριτικά. Στο ελληνικό σχολείο τα περισσότερα θέματα τείνουν να εξετάζουν την απομνημόνευση, με αποτέλεσμα να μη διακρίνονται η δημιουργική σκέψη και η κριτική ικανότητα των μαθητών», παρατηρεί ο κ. Αποστολόπουλος, που είναι και μέλος της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Δηλαδή, οι μαθητές μας μπορεί να γνωρίζουν καλά έναν μαθηματικό τύπο και κάποιοι από αυτούς να αριστεύουν σε μαθηματικούς διαγωνισμούς, αλλά το πώς αυτός ο τύπος θα τους φανεί χρήσιμος όταν θα χρειαστεί να λύσουν ένα καθημερινό πρόβλημα, σε ένα αυθεντικό πλαίσιο δηλαδή, δεν το γνωρίζουν. «Στην Ελλάδα κυριαρχεί ο παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας, που είναι δασκαλοκεντρικός και όχι μαθητοκεντρικός. Ενα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να προετοιμάζει τους μαθητές, που αλλάζει πολύ γρήγορα λόγω της τεχνολογίας. Πλέον οι μηχανές κάνουν το τυποποιημένο μέρος της εργασίας και οι άνθρωποι βάζουν τη δημιουργικότητα. Κάτι τέτοιο απαιτεί διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας και αξιολόγησης» τονίζει ο κ. Αποστολόπουλος.
Η «ελληνική PISA» της παπαγαλίας
