«Η Ελλάδα θέλει να κατασκευάσει νέες δομές απέλασης», επιγράφει διαδικτυακό του άρθρο το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, στο οποίο σημειώνει: «Τον Μάρτιο η ελληνική κυβέρνηση προτίθεται να ξεκινήσει με τη κατασκευή πέντε νέων κέντρων καταγραφής και απέλασης σε Χίο, Λέσβο, Σάμο, Λέρο και Κω. Στόχος είναι η διαδικασία ασύλου να ολοκληρώνεται εντός 90 ημερών. Τα υπερπλήρη προσφυγικά κέντρα, όπως της Μόριας, θα κλείσουν, ανακοίνωσε ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης. Τους τελευταίους μήνες η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησε τις νομικές προϋποθέσεις για την επιτάχυνση της διαδικασίας χορήγησης ασύλου και σχεδιάζει να προσλάβει 1.200 νέους συνοριοφύλακες».
«Η ανακοίνωση κατασκευής κλειστών δομών δεν οδηγεί σε αποκλιμάκωση»
Με τίτλο «Η Αθήνα αποτρέπει μετανάστες» η αυστριακή Die Presse παρατηρεί: «Με αφορμή τον αυξανόμενο αριθμό αφίξεων στα νησιά του Αιγαίου η Αθήνα προτίθεται να αποτρέψει επίδοξους παράτυπους μετανάστες. Σύμφωνα με τον υπουργό Μετανάστευσης εφεξής οι πρόσφυγες που χρίζουν ασύλου θα λαμβάνουν άδεια παραμονής μόνο για τρία χρόνια. Σε περίπτωση που αλλάξουν τα δεδομένα στις χώρες προέλευσης δεν θα χορηγείται παράταση, τόνισε ο αρμόδιος υπουργός. “Αυτό που μοιάζει εκ πρώτης όψεως ως αλλαγή στρατηγικής δεν είναι καινούργιο και εφαρμόζεται ήδη στην πράξη, διότι το άσυλο στην Ελλάδα χορηγείται το πολύ για τρία χρόνια”, δηλώνει η Μαρί Κλερ Σοβίνετς από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην αυστριακή εφημερίδα και προσθέτει ότι “η χορήγηση ασύλου ορισμένου χρόνου συνάδει μεν με την Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες έχει όμως αρνητικές επιπτώσεις στην ενσωμάτωση των ατόμων στα οποία έχει χορηγηθεί άσυλο».
SZ: «H απώθηση δε βοηθά»
«Η ανθρωπιστική κρίση εξελίσσεται για την ελληνική κυβέρνηση σε πολιτική κρίση, σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung με τίτλο “H απώθηση δε βοηθά”: «Η κατασκευή νέων κλειστών δομών φιλοξενίας δεν αποκλιμακώνει την κατάσταση. Τα επεισόδια στη Λέσβο σηματοδοτούν ωστόσο και ένα σημείο καμπής για την Ευρώπη. Για μια ακόμα φορά γίνεται εμφανές ότι η στρατηγική απώθησης των μεταναστών στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, εκεί όπου η κοινή γνώμη στη δυτική Ευρώπη δεν τους λαμβάνει και τόσο υπόψη, δεν λειτουργεί παρά μονάχα για ορισμένο χρονικό διάστημα».
