Ερωτηματικά προκαλεί η αναφορά του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην ανάγκη για «συνεννόηση και συνεργασία» με τρίτα κράτη, όπως πχ η Τουρκία, στις διαβουλεύσεις Ελλάδος – Αιγύπτου – Κύπρου για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου μαζί με τους Προέδρους της Κύπρου και της Αιγύπτου, Νίκο Αναστασιάδη και Αμπντέλ Φατάχ αλ – Σίσι αντίστοιχα, μετά την υπογραφή της Διακήρυξης της Λευκωσίας..
Τα ερωτηματικά αυτά δεν εγείρονται φυσικά από το γεγονός αυτό καθεαυτό της πιθανής αναγκαιότητας να μην αγνοηθούν οι ανησυχίες και οι επιφυλάξεις της Άγκυρας από μία μελλοντική συμφωνία Αθήνας – Λευκωσίας – Καϊρου για τις θαλάσσιες ζώνες που θα την απέκλειε στην Ανατολική Μεσόγειο. Εγείρονται όμως από το γεγονός ότι η εν λόγω αποστροφή του κ. Τσίπρα έχει απαλειφθεί από το επίσημο κείμενο των δηλώσεών του, όπως αυτό αργότερα διανεμήθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Τσίπρας ανέφερε, όπως προκύπτει από το βίντεο των δηλώσεων που μετέδωσε η ΝΕΡΙΤ: «Να υπογραμμίσω το πόσο σημαντικό είναι ότι η τριμερή μας συνεργασία βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο, στο Δίκαιο της Θάλασσας και εξ’ αυτού του λόγου συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε περαιτέρω με τις διαβουλεύσεις για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας, όπου αυτό κριθεί απαραίτητο και βεβαίως όπου αυτό δεν απαιτεί και τη συνεννόηση και συνεργασία τρίτων χωρών».
Ως δια μαγείας όμως, λίγο αργότερα, στο κείμενο του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα έχουν «αυτολογοκριθεί»: «Υπογραμμίσαμε πόσο σημαντικό είναι η συνεργασία αυτή να βασίζεται στο διεθνές δίκαιο, στο δίκαιο της θάλασσας και συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε περαιτέρω με τις διαβουλεύσεις για οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, όπου αυτό είναι απαραίτητο».
Η δήλωση του κ. Τσίπρα γεννά σοβαρά ερωτηματικά από τη στιγμή που η επίσημη θέση της Αθήνας είναι ότι η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, που επηρεάζεται σοβαρά από την ύπαρξη του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελορίζου, δεν μπορεί να υπάγεται στις απειλές και στους εκφοβισμούς της Άγκυρας, που ουσιαστικά «φωτογραφίζεται» με την προαναφερθείσα δήλωση.
Οι τουρκικές θέσεις, που έχουν λειτουργήσει αποτρεπτικά ακόμη και προς το Κάιρο για ουσιαστικές συνομιλίες επί οριοθέτησης, είναι παγίως γνωστές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Αίγυπτος να μην είναι θετική σε μία πλήρη οριοθέτηση με την Αθήνα η οποία θα αποδίδει πλήρη επήρεια στο Καστελόριζο, διότι δεν θέλει να δυσαρεστήσει την Τουρκία παρά τις κακές τους σχέσεις. Η Άγκυρα έχει επίσης προχωρήσει σε σαφείς κινήσεις στα Ηνωμένα Έθνη, καταθέτοντας συγκεκριμένες συντεταγμένες και αμφισβητώντας ευθέως τα δικαιώματα της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Από αυτή την άποψη, δημόσιες δηλώσεις όπως αυτές προκαλούν σίγουρα πρόβλημα στη διαπραγματευτική τακτική της ελληνικής πλευράς – εκτός αν έχουν αλλάξει βασικές θέσεις της Αθήνας στο ζήτημα αυτό.
Το ΒΗΜΑ
