Ανθρώπων έργα

Ο αριθμός των πλημμυρών στη χώρα μας αυξάνεται. Μόνο που η διαπίστωση αυτή δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στα ακραία καιρικά φαινόμενα και στις κλιματικές μεταβολές. ο Βαγγέλης Μπαλτάς, καθηγητής Υδρολογίας και Διαχείρισης Υδατικών Πόρων στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ , λέει για το θέμα: «Πλημμύρες συνέβαιναν πάντα στη χώρα μας. Αυτό που δείχνει να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια δεν είναι μόνο ο αριθμός των πλημμυρών, αλλά και οι δυσμενείς επιπτώσεις τους. Το γεγονός αυτό οφείλεται και στην αλλαγή της κάλυψης και στις χρήσεις της γης εξαιτίας έργων και αστικοποίησης και βεβαίως στις κλιματικές μεταβολές». Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις έχουν αποδειχθεί μοιραίες σε πολλές περιοχές τα τελευταία χρόνια. Από ποταμούς και ρέματα που μετατράπηκαν σε δρόμους, κτίρια που «φύτρωσαν» σε όχθες ποταμών, μπαζώματα σε παραθεριστικές περιοχές, ανεπαρκή κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων. Δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε βέβαια το γεγονός ότι οι υποδομές μας είναι συχνά ξεπερασμένες. Για παράδειγμα, δίκτυα ομβρίων ή αποχέτευσης που κατασκευάστηκαν 40-50 χρόνια νωρίτερα είναι λογικό να μην μπορούν πλέον να ανταποκριθούν. Τα λόγια του Προέδρου του ΟΑΣΠ , καθηγητή κ. Ευθύμιου Λέκκα ότι: είναι λάθος ο σχεδιασμός…θα έπρεπε να γίνουν καινοτόμα έργα, σε πολύ επιλεγμένα σημεία, «εκεί που το δυναμικό διάβρωσης και η βροχή και η μορφολογία και η γεωλογία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των πλημμυρικών φαινομένων» , εμπεριέχουν την παθογένεια που υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει με άλλο περιτύλιγμα. Πιο εύκολο είναι να θεωρήσεις πως δεν θα βρέξει ποτέ ξανά, παρά το ότι θα μπορέσουν οι κρατικοί λειτουργοί στην Ελλάδα να λειτουργήσουν όπως πρέπει. Οι ελπίδες για κάποια σχετική αλλαγή τσαλαβουτούν σε λασπόνερα, σε κάποιον δρόμο που «έχει κλείσει, μέχρι νεωτέρας».