• Ο πρώην πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων και της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, μιλά για το κόστος της ποιότητας, τον διεθνή ανταγωνισμό, την υπεραξία των μονάδων, τις αγορές που αντέχουν και για τα λάθη που, όπως λέει, πρέπει να διορθωθούν στη Ρόδο και στα Δωδεκάνησα
Η συνέντευξη με τον κ. Βάσο Μηναΐδη πραγματοποιήθηκε πρόσωπο με πρόσωπο, στο ξενοδοχείο Apollo Beach, την ώρα που οι εργασίες ανακαίνισης βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη. Ήχοι εργαλείων, συνεχείς μετακινήσεις συνεργείων και ένας χώρος που άλλαζε μπροστά στα μάτια μας, συνέθεταν το ιδανικό σκηνικό για μια συζήτηση που, από μόνη της, μιλούσε για τον τουρισμό. Τίποτα δεν μένει στάσιμο, τίποτα δεν «τελειώνει».
Σε αυτό το περιβάλλον, ο κ. Μηναΐδης με τη χαρακτηριστική του άνεση και την υψηλή αίσθηση του χιούμορ που τον διακρίνει, ξεδιπλώνει έναν λόγο άμεσο, βιωματικό και αιχμηρό. Χωρίς σημειώσεις και χωρίς διάθεση ωραιοποίησης, περνά από τις τεχνικές λεπτομέρειες της φιλοξενίας και το πραγματικό κόστος της ποιότητας, στον διεθνή ανταγωνισμό, στις αγορές που αντέχουν και στον διαχρονικό κίνδυνο «να πτωχεύσουμε γεμάτοι».
Η συζήτηση, που διακόπτεται μόνο από γέλια και σύντομα σχόλια για όσα συμβαίνουν γύρω μας, ξεφεύγει γρήγορα από τα στενά όρια του τουρισμού. Αγγίζει την ιστορική διαδρομή της Ρόδου και των Δωδεκανήσων, τις πολιτικές επιλογές που σφράγισαν την ανάπτυξη του τόπου και τις διορθώσεις που, κατά την άποψή του, δεν μπορούν άλλο να περιμένουν. Από την καθημερινότητα του ξενοδόχου έως τις γεωπολιτικές αναταράξεις και το μέλλον της Ευρώπης, ο λόγος του παραμένει ευθύς. Η ουσία είναι να είσαι παρών. Να δίνεις τη μάχη, ακόμη κι όταν το αποτέλεσμα δεν είναι δεδομένο. Γιατί, όπως επιμένει, μόνο έτσι χτίζεται η αντοχή των επιχειρήσεων, των τόπων και των ανθρώπων τους.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
• Βρισκόμαστε στο ξενοδοχείο Apollo Beach και αυτή τη στιγμή γίνονται εργασίες ανακαίνισης.
Οι εργασίες δεν σταματούν ποτέ, όπως και οι συνήθειες των τουριστών μεταβάλλονται. Όταν ξεκινήσαμε, στα μπάνια ήταν απαραίτητη η μπανιέρα, τώρα όλοι θέλουνε ντους. Αυτό είναι μια ριζική μεταβολή. Άρα πρέπει να αλλάξει το μπάνιο για να μπορέσει να παραμείνει αρεστό στους πελάτες και να το επιλέγουν.
• Παρότι είστε ένα ξενοδοχείο εδραιωμένο στην αγορά.
Γι’ αυτό είμαστε εδραιωμένοι, επειδή παρατηρούμε και ικανοποιούμε τις ανάγκες των επισκεπτών μας.
• Άρα κ. Μηναΐδη οι δαπάνες δεν σταματούν ποτέ;
Κάθε 10 με 15 χρόνια κα. Παμπρή το ξενοδοχείο χρειάζεται ανακαίνιση και επιπλέον πρέπει να ακολουθείται διαρκώς πρόγραμμα ετήσιας συντήρησης της μονάδας. Διαφορετικά, η φθορά του χρόνου γίνεται ορατή και αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό από τον πελάτη μας.
• Το λέτε και στο βιβλίο σας.
Ναι, βέβαια.
• Από τη χρονιά που πέρασε τι κρατάτε;
Ήταν μια καλή χρονιά. Από τότε που το Φαληράκι επαναπροσδιόρισε την πελατεία του, άφησε τους χούλιγκαν, στράφηκε προς τη γερμανική αγορά και πέρασε στην προτίμηση όλων καλών πελατών, συνεχίζει να είναι μια από τις καλύτερες περιοχές της Ρόδου. Κι όταν λέω καλύτερες, δεν εννοώ ότι καταφέρνει να γεμίσει τα ξενοδοχεία της, αλλά με το ύψος των τιμών που καταφέρνει να τα γεμίζει.
-Συνεπώς επανερχόμαστε σε εκείνο που λέτε πάντα. Ότι υπάρχει ο κίνδυνος να πτωχεύσουμε γεμάτοι.
Βέβαια. Όλοι είναι γεμάτοι. Το θέμα είναι με τι τιμές είναι γεμάτοι και αν καλύπτουν το σύνολο των λειτουργικών εξόδων.
• Είμαστε πια ένας από τους πιο θεμελιωμένους προορισμούς της Ελλάδας και ένας από τους σημαντικούς του κόσμου. Δεν θα ήταν λογικό να θεωρούμε ότι το θέμα της επιβίωσης των επιχειρήσεων θα έπρεπε να είναι λυμένο;
Δεν είναι έτσι το πράγμα. Γίνεται ένας συνεχής αγώνας στον τουρισμό και ο ανταγωνισμός είναι διαρκής και διεθνής. Εμπλέκονται οι ξενοδόχοι, οι πράκτορες που κάνουν τις μεταφορές και τις εκδρομές, οι αεροπορικές εταιρείες και οι τουριστικοί οργανισμοί. Εξελίσσεται διαρκώς ένας μεγάλος αγώνας μεταξύ τους. Μέχρι στιγμής κερδισμένος βγαίνει ο ξενοδόχος, λόγω της υπεραξίας που αποκτά το ξενοδοχείο και το οικόπεδο.
• Η υπεραξία από μόνη της είναι αρκετή για να καλύψει το ανά σεζόν λειτουργικό κόστος;
Εννοείται πως όχι. Όμως, η υπεραξία στο τέλος μπορεί να σώσει την κατάσταση στο θέμα της πώλησης. Γι’ αυτό οι τράπεζες δείχνουν ανοχή και ικανοποιούνται μόνο με την πληρωμή των τόκων. Ξέρουν ότι τα κεφάλαιά τους είναι εξασφαλισμένα.
• Εξακολουθεί να είναι το ξενοδοχείο μια καλή επένδυση;
Ναι, εξακολουθεί.
-Θα ξανακάνατε ξενοδοχείο;
Αν ξαναρχόμουνα (γελάει).
• Τι κρατάτε από το 2025;
Ήταν μια καλή χρονιά και ελπίζουμε το 2026 να επαναληφθεί.
• Ακούγεται έντονη συζήτηση για προβλήματα στη γερμανική αγορά, λόγω των οικονομικών μέτρων που η Κυβέρνηση εφαρμόζει προς τους πολίτες της.
Πάντα κάτι συμβαίνει. Όμως όλα τα ξεπερνάμε. Ήδη, οι πωλήσεις βρίσκονται στα περυσινά επίπεδα. Υπάρχει ενδιαφέρον και οι κρατήσεις είναι καλές. Εμείς, θα ανοίξουμε, όπως πάντα, τέλος Μαρτίου και θα κλείσουμε μέσα Νοεμβρίου. Αυτή είναι η ουσία· να είσαι εκεί. Αυτό να είναι το πιστεύω σου, να είσαι πάντα εκεί. Τη μάχη πρέπει να τη δίνεις. Χωρίς να σκέφτεσαι αν θα κερδίσεις ή όχι. Η μάχη πρέπει να δίνεται.
• Το 2025 ήταν και η χρονιά του βιβλίου σας. Ο κόσμος ήρθε στην παρουσίαση και στη συνέχεια το αγκάλιασε.
Ήταν μια γενιά που γεννήθηκε επί Ιταλίας και με την Ενσωμάτωση, ήταν η πρώτη γενιά που βγήκε από τα Δωδεκάνησα. Ζήσαμε την αντίσταση των γονέων μας απέναντι στους κατακτητές και με την παρακαταθήκη τους, θεμελιώσαμε την οικονομική αναγέννηση του τόπου μας, η οποία δεν προήλθε από το εμπόριο, αλλά από τον τουρισμό. Η μάχη δόθηκε στον τουρισμό και κερδίσαμε.
• Το ό,τι ζήσατε την περίοδο πριν την Ενσωμάτωση, λειτούργησε καταλυτικά.
Βέβαια. Ήμασταν εμείς, με την Ελλάδα που δουλέψαμε για τη Δωδεκάνησο. Δεν ήρθαν οι πολυεθνικές να μας αναπτύξουν. Εκείνες ήρθαν στα έτοιμα. Την ανάπτυξη την κάναμε εμείς. Χωρίς εμάς δεν γινόταν τίποτα. Οι Δωδεκανήσιοι κάναν την ανάπτυξη της Δωδεκανήσου, ξεκινώντας από τη Ρόδο, διότι είχε υποδομές. Γι’ αυτό και έγινε το βιβλίο. Για να γράψουμε την αγάπη με την οποία η Ελλάδα αγκάλιασε τα Δωδεκάνησα, βοήθησε να αναπτυχθούνε κατά τρόπο εντυπωσιακό, όπως περιγράφεται στο βιβλίο μέσα. Μιλούμε για το τότε και φτάνουμε μέχρι στο σήμερα, όπου έχουμε κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με τα λάθη που έχουν γίνει. Ο «Καλλικράτης» ήταν λάθος και θα πρέπει σιγά σιγά οι Δωδεκανήσιοι να επαναφέρουνε τον τόπο μας στον σωστό δρόμο. Λάθος ήταν ο ένας δήμος στη Ρόδο, λάθος ήταν η ενιαία Περιφέρεια τα Δωδεκάνησα με τις Κυκλάδες. Το βιβλίο είναι ένα χτύπημα πόρτας, ξυπνήστε, όχι άλλα λάθη.
• Μετά το δικό σας βιβλίο ακολούθησε ο κ. Τσίπρας.
Εκείνος είναι πολιτικός, εμείς είμαστε συνδικαλιστές (γελάει). Ο Τσίπρας επανέρχεται. Οι πράξεις του είναι κομμάτι της ιστορίας και εφόσον θέλει να επιστρέψει στην πολιτική πρέπει με κάποιο τρόπο να αιτιολογήσει τις πράξεις του. Για να θέλει να επιστρέψει, πάει να πει ότι δεν έκανε κάποιο λάθος για το οποίο έχει μετανιώσει, νομίζω.
• Αυτή είναι η δική του αίσθηση.
-Και δική μου. Προσπάθησε με κάποιο τρόπο να λύσει το Μακεδονικό, δεν ακολούθησε τις συνταγές του Βαρουφάκη και δεν φύγαμε από το ευρώ, παρότι είχε κάνει κυβέρνηση για να φύγουμε από το ευρώ.
• Και σε ποια θέση τον βλέπετε να τοποθετείται;
Θα μοιραστεί ένα κομμάτι της Αριστεράς. Δεν πρόκειται να πάρει ψήφους από τη Δεξιά.
• Το κάστρο Μητσοτάκη θα το αγγίξει;
Ο Μητσοτάκης, μας έχει πονέσει, όμως την Ελλάδα την έκανε οικονομικά ισχυρή! Έφτασε σήμερα να πάρει την προεδρία του Eurogroup, αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία έρχεται να μας ζητήσει συγγνώμη για ό,τι έκανε ο Σόιμπλε. Αυτό, μόνο με την πολιτική Μητσοτάκη θα μπορούσε να επιτευχθεί. Οι λογικοί άνθρωποι της χώρας μας δεν υπάρχει περίπτωση να μην το εκτιμήσουν. Είναι το ίδιο να είσαι μια χώρα του «κλότσου και του μπάτσου» και το ίδιο να σου δίνουν παράσημο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Διότι το μέλλον βρίσκεται στην Ε.Ε., το ΝΑΤΟ πια έχει αρχίσει να παραπαίει.
• Σας φοβίζουν οι πολεμικές συρράξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη και τα στρατόπεδα που διαμορφώνονται;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε διότι ο Χίτλερ ήθελε τον ζωτικό χώρο, ο οποίος δεν ήταν άλλος από την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Πάλι, για τον ίδιο χώρο τσακωνόμαστε. Η Ουκρανία φυλετικά είναι μισοί Γερμανοί, μισοί Ρώσοι. Άρα, λοιπόν, συνεπώς περιφερόμαστε γύρω από τα ίδια μέρη. Ήδη, η Γερμανία έχει αρχίσει να μιλάει. Όσο θεωρούνταν ότι η Γερμανία είναι ο ηττημένος του Β’ Π.Π. δεν μιλούσε. Τώρα, έχει αρχίσει να μιλάει.
• Όμως, ο γεωγραφικός χώρος έχει τόση σημασία; Εννοώ, ότι ο οικονομικός χώρος έχει αποδείξει ότι στέκεται πάνω από σύνορα.
Γι’ αυτό λέω, σιγά σιγά θα τα βρούνε. Βέβαια, ο Ρώσος θέλει τα δικά του, δεν θα αφήσει εκείνα που θεωρεί ως δικά του. Αυτός είναι ένας αστάθμητος παράγοντας.
• Ποια είναι η δική σας ευχή για το 2026;
Να πάει καλά ο τουρισμός, διότι αυτή είναι η δουλειά μας. Να γίνουν όλα τα έργα υποδομής που χρειάζεται η Ρόδος. Τα λάθη που κάναμε σιγά σιγά πρέπει να αποκατασταθούν. Π.χ. το κλείσιμο της Τράπεζας Δωδεκανήσου ήταν λάθος, το να συνενωθεί ολόκληρο το νησί μας κάτω από ένα δήμο ήταν λάθος, όπως και το να συνενωθούν διοικητικά τα Δωδεκάνησα με τις Κυκλάδες. Πρέπει να επανέλθει ο μειωμένος ΦΠΑ στη Ρόδο. Η αρχή της αποκατάστασης του ΦΠΑ έγινε στα μικρά νησιά της Δωδεκανήσου. Αυτή ήταν μια πολύ σωστή απόφαση και αρχίσαμε φαίνεται να μπαίνουμε στον ίσιο δρόμο, ας ελπίσουμε ότι θα συνεχίσουμε.
