Επί δυόμισι ολόκληρα χρόνια, η περίφημη ελληνική γραφειοκρατία, σε αγαστή συνεργασία με μονοπωλιακά συμφέροντα, ορθώνει ολόκληρα τείχη, για να μην καταστεί δυνατή η προμήθεια και λειτουργία, με δαπάνη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, ειδικού μηχανήματος για την παραγωγή οξυγόνου!
Και όλα αυτά σε περίοδο «ισχνών αγελάδων» και με τη «λιτότητα» (που ισχύει, ως φαίνεται, μόνο για τα φτωχαδάκια, όχι όμως και για τα ποικιλώνυμα συμφέροντα) να αποστερεί από χιλιάδες Ελληνες φάρμακα και ιατρική περίθαλψη.
Ο κόμπος έχει φτάσει, όμως, ήδη στο χτένι και οφείλει να επέμβει ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, και στην ανάγκη και ο εισαγγελέας, γιατί αυτά που συμβαίνουν, δεν είναι μόνο απαράδεκτα, αλλά και εξόχως προκλητικά.
Ας έρθουμε, όμως, στην ουσία του καυτού αυτού θέματος.
Κατά το μήνα Μάιο του έτους 2012, το περιφερειακό συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου, κατόπιν σχετικής, εμπεριστατωμένης εισηγήσεως και με την παρουσία εκπροσώπου του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, ομοφώνως ενέκρινε την προμήθεια ειδικού μηχανήματος για την παραγωγή οξυγόνου, προκειμένου να καλυφθούν στο ακέραιον οι ανάγκες τόσο του Νοσοκομείου Ρόδου, όσο και των υπολοίπων νοσοκομείων του Νομού. Ηταν τότε μία περίοδος που στο Νοσοκομείο υπήρχε συχνά έλλειψη φιαλών οξυγόνου με ό,τι αυτό συνεπάγετο για την υγεία των ασθενών.
Σημειώνεται μάλιστα ότι με τον τρόπο αυτόν, το Νοσοκομείο θα εξοικονομούσε ετησίως πάνω από 500.000 ευρώ και ότι η απόσβεση του μηχανήματος θα γινόταν το πολύ σε 4 μήνες και ταυτόχρονα το Νοσοκομείο θα έλυνε, άπαξ δια παντός, το πρόβλημα της προμήθειας φιαλών οξυγόνου.
Από το σημείο, όμως, αυτό και μετά άρχισαν τα «δύσκολα» και τα «περίεργα». Η γραφειοκρατία διαπίστωσε ότι χρειαζόταν «έγκριση σκοπιμότητας» η οποία θα κατεδείκνυε ότι η προμήθεια του μηχανήματος ήταν «συμφέρουσα» για το Δημόσιο, αν και από μόνη της «κραύγαζε» περί τούτου.
Ποιος όμως φορέας ή υπηρεσία, όφειλε να εκδώσει την άδεια σκοπιμότητας; Επ’ αυτού οι γραφειοκράτες δεν είχαν απάντηση, ούτε και έχουν μέχρι σήμερα.
Το υπουργείο Υγείας έκρινε ότι ήταν «αναρμόδιο» για την έγκριση, γιατί τη δαπάνη θα ανελάμβανε η Περιφέρεια, η οποία με τη σειρά της είναι επίσης αναρμόδια (σύμφωνα με το αναρμόδιο υπουργείο).
Και επειδή ο χρόνος κυλούσε και οι αντιδράσεις οξύνοντο, η 2η ΥΠΕ εξέδωσε την έγκριση με υπογραφή του υποδιοικητή κ. Χαρ. Πλάτση, αλλά το υπουργείο έκρινε ότι είναι «αναρμόδια» (η 2η ΥΠΕ). Ποια υπηρεσία είναι, όμως, αρμόδια που ονοματίζει, ούτε η 2η ΥΠΕ γνωρίζει!
Ετσι, το όλο θέμα, που αγγίζει τα όρια του «σκαστού σκανδάλου», αν δεν τα έχει ξεπεράσει ήδη, παραμένει σε εκκρεμότητα, ενώ την ίδια ώρα το υπουργείο Υγείας «στραγγίζει» τους πάντες στις «οικονομίες». Τη μοναδική αυτή ευκαιρία, όμως, δεν την «αρπάζει».
Σημειώνεται ότι τα νοσοκομεία της χώρας προμηθεύουν με οξυγόνο 4 εταιρείες, που, όπως λένε οι… «κακές γλώσσες», τα «μοίρασαν», το δε Νοσοκομείο της Ρόδου (ίσως και τα άλλα νοσοκομεία του Νομού) το προμηθεύει μία και μοναδική, με τιμές μάλιστα, που, όπως φημολογείται είναι κατά πολύ πάνω των προβλεπομένων.
Δεν αποκλείεται δηλαδή η γραφειοκρατία να ανησυχεί, μήπως θιγούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, γι’ αυτό και ορθώνει τα τείχη που ορθώνει. Αυτήν, τουλάχιστον, την εξήγηση μπορεί να δώσει η λογική, εκτός κι αν η «αρμόδια υπηρεσία» βγει και δηλώσει ξεκάθαρα, με σφραγίδα και υπογραφή, γιατί επί δυόμισι ολόκληρα χρόνια το θέμα έχει καταστεί μπαλάκι του «πινγκ – πονγκ».
Επιτέλους, σ’ αυτήν τη χώρα, θα πρέπει κάποτε να ξεκαθαρίσει ευθέως («αντρίκιες κουβέντες») αν θα πρέπει να πεθάνουν οι μισοί Ελληνες για να επιβιώσουν τα οργανωμένα συμφέροντα.
