Κείται μακράν (και) ο Εβρος

Καίγεται ο Έβρος, η πύλη της χώρας, από άκρου σε άκρο. Καίγονται άλλες δεκάδες περιοχές σε όλη τη χώρα. Η χώρα περνά το χειρότερο καλοκαίρι των πυρκαγιών. Στο χάρτη του συστήματος Copernicus η Ελλάδα είναι πρώτη σε καμένα εδάφη ανά έκταση στην Ευρώπη. Eκκενώνεται το νοσοκομείο μιας πόλης της Αλεξανδρούπολης, οι φλόγες γλύφουν τις παρυφές της πόλης. Πολλές ώρες μακριά από την Αθήνα, είναι αλήθεια…Καμένα σπίτια σε δεκάδες χωριά εκκενωμένα. Καμένο το δάσος μαύρης Πεύκης, και ότι έμεινε από την περσινή φωτιά στο δάσος της Δαδιάς. Στη Ροδόπη  καίγεται το ιστορικό Παπίκιο όρος, πανέμορφες δασικές εκτάσεις, χωριά εκκενώνονται και δεκάδες σπίτια γίνονται παρανάλωμα σε δευτερόλεπτα. Ο ουρανός και αυτή τη νύχτα βάφεται κόκκινος. Μια νύχτα αποπνικτική και τρομερά ζοφερή. Και τα ελληνικά κανάλια τι προβάλουν από επικαιρότητα; Τα κανάλια ως το πρωί έπαιζαν επαναλήψεις σήριαλ και  πολυκαιρισμένες κονσέρβες. Το ζήσαμε πριν ένα μήνα περίπου, όταν η Ρόδος καιγόταν  πέντε ημέρες και την θυμήθηκαν όταν ξεκίνησαν να εκκενώνονται ξενοδοχεία… Εμοιαζε να αναγκαζόντουσαν να αναφερθούν στις καταστροφές μόνο όταν τουρίστες μέσα απο τα κοινωνικά δίκτυα μετέφεραν τις αγωνίες στις χώρες τους και εκεί τα ΜΜΕ έδιναν σημασία και έκταση στο θέμα. Η “εκκωφαντική σιωπή” των ΜΜΕ και η περιορισμένη κάλυψη των γεγονότων εγείρουν προβληματισμούς. Αν το μέσο είναι το μήνυμα που έλεγε κάποτε και ο Μάρσαλ Μακ Λούαν (Καναδός επικοινωνιολόγος) το πήραμε πια καλά το μήνυμα…