Οι αθάνατοι

Θα μου επιτρέψετε, να μην καταλαβαίνω πως γίνεται ένας άνθρωπος, ο οποίος κατέχει δημόσια θέση, ένας πολιτικός, ο οποίος κατηγορείται για απάτη κι αυτή η απάτη έχει να κάνει με δημόσιο χρήμα, εξακολουθεί να μας παρέχει τις… υπηρεσίες του. Δεν έχει απομακρυνθεί από την θέση του, έως ότου αποφανθεί το δικαστήριο και πολύ περισσότερο θα εξακολουθήσει να μας τις παρέχει και αφού αποδειχθεί η ενοχή του. Για παραίτηση εννοείται πως δεν συζητάμε στη χώρα αυτή.  Τι είναι αυτό που τους κάνει «αθάνατους», αλλά και θρασείς ,μεταβάλλοντας την αποδεδειγμένη ενοχή τους σε «πολιτική δίωξη», από κάποιους οι οποίοι δεν θέλουν να εξακολουθήσουν να μας παρέχουν  τις πολύτιμες υπηρεσίες τους; Ισως κάποτε, αυτή η πηγή του αθάνατου νερού και του θράσους που πίνουν πολλοί στερέψει, όταν σταματήσουμε εμείς να πίνουμε το νερό της λήθης, πριν φτάσουμε μπροστά στις κάλπες. Και αυτό , δεν αφορά μόνον δημόσιο χρήμα, αλλά εδώ στο σημείο μηδέν που έχουμε φτάσει, το πρώτιστο των επιλογών μας, θα πρέπει να περιέχει τον όρο ήθος και ολόκληρο τον κώδικα αξιών.  Δηλαδή αυτά που έχουμε χάσει και μας έχουν οδηγήσει σε τέτοια φαινόμενα. Μπορεί να γίνομαι γραφική, αλλά δεν θα πάψω να επαναλαμβάνω πως η οικονομική κρίση, είναι απόρροια της κρίσης αξιών.