Όταν οι θύμισες και μνήμες χορεύουν, κάνουν δύσκολη την διατύπωση άποψης και θέσης.
Το συναίσθημα πλακώνει την λογικη και δύσκολα αποφεύγεις την υπερβολή και την προβολή των δικών σου θέλω και επιθυμιών.
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ δεν προσφέρεται και δεν πρέπει να ειναι αφορμή συναισθηματικών εξάρσεων και εκείνα τα γεγονότα- οι πράξεις- τα μηνύματα και τα αποτελέσματα τους να αποτελέσουν δικαιολογίες «αγιοκατάξης».
Δεν είναι η Επέτειος γιορτή, ειναι ημέρα μνήμης και περισυλλογής.
Είναι ημέρα αυτοκριτικής και απολογισμού, είναι ημέρα που μας προκαλεί στην σύγκριση του τότε με το τώρα.
Ειναι ημέρα που καλεί να συλλογιστούμε στο ποιά από τα προτάγματα της φανήκαμε συνεπείς.
Ήταν μέρα συμμετοχής, μέρα μέγιστης συλλογικής προσπάθειας, μέρα που ο κάθε ένας επέλεξε το μεγάλο ΝΑΙ ή το ΟΧΙ των βολεμένων.
Είναι χιλιοειπωμένο και θεωρείται κοινοτυπία, ότι τα μηνύματα και αιτήματα εκείνης της ΗΜΕΡΑΣ, είναι σήμερα οσο ποτέ επίκαιρα.
Βήματα μερικής ή κουτσουρένης υλοποίησης έγιναν, σήμερα βιώνουμε την προσπάθεια πλήρους αποδόμησης τους.
Η συμμετοχή, η πίστη σε αξίες και ιδανικά, η πρόταξη του ΕΜΕΙΣ αντί του ΕΓΩ, ήταν η γενεσιουργός αιτία της ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ.
Πολλά μικρά όνειρα, πολλές ατομικές ελπίδες, πολλοί μικροί ηρωισμοί, βρήκαν τον τρόπο έκφρασης τους στους χώρους της ΝΟΜΙΚΗΣ και του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.
Η πίστη του ότι εμείς θέλουμε να καθορίσουμε το αύλειο το δικό μας προπορεύθηκε της όποιας καθοδήγησης.
Σήμερα η εξατομίκευση, ο ωχαδελφισμός, το ΕΓΩ αντί του ΕΜΕΙΣ, το ατομικό συμφέρον, η χρηματοπιστωτική υποδούλωση, όλα αυτά τείνουν να μας καταστήσουν ΥΠΗΚΟΟΥΣ αντί ΠΟΛΙΤΕΣ.
ΟΙ ΧΟΥΝΤΕΣ δεν φοράνε πάντα αμπέχονα, σήμερα περιφέρονται με σινιέ κουστούμια και γραβάτες και όλοι αυτοί κυκλοφορούν ανάμεσα μας και διαμορφώνουν τις συνθήκες της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ πραγμάτων, ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ.
Τέλος για κάποιους μόνο, δεν ειναι η Επέτειος του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ημέρα αυτοπροβολής.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΡΟΔΟΣ, 17/11/2022
