Ο διοικητής Δημήτρης Γκράιμς (Demetries Grimes) είναι Ελληνοαμερικανός, πρώην αξιωματικός του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, αεροπόρος και διπλωμάτης των ΗΠΑ. Έχει διατελέσει Ναυτικός Ακόλουθος στο Ισραήλ και στην Ελλάδα, εκτελεστικός συνεργάτης του Υπουργείου Άμυνας, αναπληρωτής διοικητής της αμερικανικής βάσης στην Κρήτη και σύμβουλος του ναυτικού διοικητή του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο.
Έχοντας υπηρετήσει στο Αφγανιστάν, παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στην «δημοκρατική», αποκαλύπτοντας πώς οι άστοχες αποφάσεις του προέδρου Μπάιντεν στο ζήτημα, έφεραν τους Ταλιμπάν στην Καμπούλ.
Η συνέντευξη είναι πραγματικά αποκαλυπτική από έναν βετεράνο του Αμερικανικού Στρατού, ο οποίος μάλιστα, ανήκει στο κόμμα των Δημοκρατικών.
Ο ίδιος προειδοποιεί ότι αφενός οι ευρωπαϊκές χώρες θα δεχτούν κύματα μεταναστών και αφετέρου, το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν σκοπεύει να ενωθεί με τη διεθνή κοινότητα αυταρχικών και αδίστακτων εθνών, για να εγκαινιάσει μια νέα εποχή αυταρχικών φιλοδοξιών και κατακτήσεων.
Σημειώνεται πως πριν από ένα μήνα, ο Δημήτρης Γκράιμς βρέθηκε στη Ρόδο, με αφορμή το συνέδριο για επενδύσεις από τις ΗΠΑ στη χώρα μας.
• Διοικητά Γκράιμς, η αποστολή εκκένωσης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν έφτασε στο τέλος της. Τελικά τι πραγματικά συνέβη εκεί, ύστερα από τόσα χρόνια και τώρα η περιοχή βρίσκεται υπό την κατοχή των Ταλιμπάν; Τι πήγε στραβά;
Η άστοχη και ανημέρωτη επιθυμία του προέδρου Μπάιντεν για την πολιτική οπτική του τερματισμού ενός «αιώνιου πολέμου» ανέτρεψε τη σωστή λήψη αποφάσεων.
Αυτή η αποτυχία οδηγήθηκε από την επιθυμία του για μια γρήγορη εγχώρια πολιτική νίκη πριν από την 20ή επέτειο από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ και τις επερχόμενες ενδιάμεσες εκλογές του 2022 στις ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους είχαν επιτύχει ένα πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά βιώσιμο επίπεδο εμπλοκής στο Αφγανιστάν που ήταν αποτελεσματικό στον περιορισμό των Ταλιμπάν.
Η απόφαση του προέδρου Μπάιντεν ελήφθη τον Απρίλιο του 2021, ενάντια στις συμβουλές των αμερικανικών στρατιωτικών αρχών και των ηγετών της κοινότητας πληροφοριών και αφορούσε στο να αποσύρει εντελώς όλη την στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ στις δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν από την περιοχή έως τις 31 Αυγούστου 2021. Αυτό έγινε, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούσαν στο έδαφος, τους συμμάχους, την αφγανική κυβέρνηση, και τον στρατό.
Αυτή η απόφαση έδωσε το «πράσινο φως» στους Ταλιμπάν και τους ενθάρρυνε να ξεκινήσουν την εθνική επίθεση «blitzkrieg»** για να καταλάβουν όλο το Αφγανιστάν.
• Εσείς έχετε υπηρετήσει στο Αφγανιστάν και θα ήθελα να μας περιγράψετε την κατάσταση όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια.
Είτε το βλέπετε από ψηλά είτε στο έδαφος, το Αφγανιστάν είναι ένα σουρεαλιστικό, όμορφο και επικίνδυνο μέρος. Είναι εκεί που μπορεί κανείς να δει τα καλύτερα και τα χειρότερα της ανθρωπότητας σε ένα μόνο καρέ, όπως είδε ο κόσμος πρόσφατα σε σκηνές που μεταδόθηκαν ζωντανά από τη χαοτική έξοδο στο διεθνές αεροδρόμιο Hamid Kharzai. Η πρώτη μου αποστολή στο Αφγανιστάν ήταν ως ναυτικός αεροπόρος με το πρώτο κύμα αεροπορικού αεροπλανοφόρου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Η δεύτερη αποστολή μου ήταν το 2010-2011 στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της αυξανόμενης αντεπανάστασης. Πέρα από τις δύο αποστολές μου, υπηρέτησα σε διαφορετικά κεντρικά γραφεία και διπλωματικές θέσεις που υποστήριζαν επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν στο διάστημα 2001-2017. Πάντα πίστευα ότι η αρχική αποστολή του τερματισμού του ελέγχου του καθεστώτος των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, της καταστροφής στρατοπέδων εκπαίδευσης τρομοκρατών και του τερματισμού των δυνατοτήτων της Αλ Κάιντα για τον συντονισμό επιθέσεων από το Αφγανιστάν επιτεύχθηκε με επιτυχία την άνοιξη του 2002 και ότι η ισχυρή παρουσία των ΗΠΑ και των συμμάχων θα έπρεπε να είχε μειωθεί στο επίπεδο που επιτεύχθηκε στις αρχές του 2020 και αποδείχθηκε αποτελεσματικό για τον περιορισμό των Ταλιμπάν.
•Παρακολουθήσαμε όλοι τον πρόεδρο Μπάιντεν, να υπερασπίζεται την αποχώρηση από το Αφγανιστάν. Κατά την άποψή σας, οι ΗΠΑ είχαν άλλη επιλογή;
Ναι, όπως ανέφερα, είχε επιτευχθεί ένα αποτελεσματικό αποτύπωμα της συμμαχικής στρατιωτικής παρουσίας. Τα τελευταία χρόνια, τα επίπεδα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των συμμαχικών δυνάμεων μειώθηκαν σε συνολικά περίπου 7.500 στρατιωτικούς συμβούλους και ειδικούς υποστήριξης στην εκπαίδευση, την εφοδιαστική, τις πληροφορίες και τη στόχευση για την παροχή αντιτρομοκρατικής εμπειρογνωμοσύνης που απαιτείται για την υποστήριξη των αφγανικών δυνάμεων και την ικανότητα περιορισμού των Ταλιμπάν.
Από τις αρχές του 2020, δεν υπήρξαν θύματα των ΗΠΑ και των συμμαχικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν.
Έτσι, φάνηκε ότι είχε επιτευχθεί το ιδανικό ελάχιστο αποτύπωμα των ΗΠΑ και των συμμάχων που απαιτείται για τον περιορισμό των Ταλιμπάν.
Η ανικανότητα της λήψης αποφάσεων της ομάδας της εθνικής ασφάλειας του προέδρου Μπάιντεν που σχετίζεται με την ολική και άνευ όρων αποχώρηση από το Αφγανιστάν, ευθύνεται άμεσα για το επαίσχυντο και ταπεινωτικό θέαμα της κατάρρευσης της αφγανικής κυβέρνησης και του στρατού που είχε ως αποτέλεσμα την επίπονη, αιματηρή και χαοτική αποχώρηση των ΗΠΑ. Αντιμετωπίζοντας την επιτυχημένη ηρωική ανθρωπιστική αεροπορική μεταφορά περισσότερων από 123.000 ατόμων από τον αμερικανικό στρατό, η εγκατάλειψη του Αφγανιστάν από τον Μπάιντεν παρέχει πλούσιο υλικό για αμέτρητα μαθήματα μελέτης περιπτώσεων σχετικά με τις αποτυχίες στην ηγεσία, τη στρατηγική, την τακτική και την εκτέλεση -ένας μόνιμος ‘λεκές’ στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, την αξιοπιστία και την παγκόσμια ηγεσία. Η εγκατάλειψη των Αμερικανών πολιτών, των ευάλωτων εταίρων, του Αφγανικού λαού και περισσότερων από 84 δις δολαρίων προηγμένου στρατιωτικού υλικού και πυρομαχικών των ΗΠΑ σε έναν ένοπλο όχλο μεσαιωνικών μαχητικών Ταλιμπάν, αποτελεί παράβαση καθήκοντος και πιθανό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που απαιτεί λογοδοσία στα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ξεκινώντας από τον Πρόεδρο Μπάιντεν και την ηγεσία της ομάδας εθνικής ασφάλειας.
Ενώ το κόστος των όπλων, των πυρομαχικών, του εξοπλισμού και της υποδομής που αφήνεται μπορεί να προσδιοριστεί, η ταπείνωση και η άσκοπη απώλεια ζωών, η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη είναι αμέτρητα. Ο αιώνιος πόλεμος ενάντια στους ισλαμιστές τρομοκράτες τζιχαντιστές δεν τελείωσε επειδή οι ΗΠΑ έφυγαν από το Αφγανιστάν. Θα συνεχιστεί, αλλά τώρα ενάντια σε έναν αναζωογονημένο, ενθαρρυμένο, ενθουσιασμένο και ικανότερο εχθρό που έχει ένα καταφύγιο σε ένα νέο εγκληματικό κράτος που ονομάζεται Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν.
• Θα πρέπει εμείς, οι ευρωπαϊκές χώρες και τα μέλη του ΝΑΤΟ, να ανησυχούμε σοβαρά για την νέα κατάσταση με τους Ταλιμπάν; Τι μπορούμε να περιμένουμε από εδώ και πέρα;
Ναι, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ πρέπει να ανησυχούν βαθιά. Το επακόλουθο χάος και η ανθρωπιστική τραγωδία του αφγανικού έθνους που άφησε πίσω, θα ξεπεράσει κατά πολύ τη θητεία του Μπάιντεν. Οι δεκάδες χιλιάδες Αφγανοί πρόσφυγες που δεν μπόρεσαν να επιβιβαστούν ή να προσκολληθούν στην άτρακτο του τελευταίου αεροσκάφους που αναχώρησε από το Hamid Karzai International στην Καμπούλ, ξεκινούν τώρα με τα πόδια στην Τουρκία για να οδηγήσουν το επόμενο κύμα μαζικής μετανάστευσης στην Ευρώπη από ξηράς και δια θαλάσσης μέσω Ελλάδας. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι 500.000 Αφγανοί θα αρχίσουν να κάνουν αυτό το ταξίδι τις επόμενες εβδομάδες. Το Ιράν αναφέρει ότι περισσότεροι από χίλιοι Αφγανοί την ημέρα διασχίζουν τα ανατολικά σύνορά του με το Αφγανιστάν από τις 31 Αυγούστου. Η υποχώρηση του Μπάιντεν στο Αφγανιστάν είναι η μεγαλύτερη συνθηκολόγηση και προδοσία συμμάχων, εταίρων, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανών πολιτών που έχουν μείνει πίσω, στην ιστορία των ΗΠΑ. Μια πραγματικά καταστροφική και αποτρέψιμη αποτυχία που θα πρέπει να χρησιμεύσει ως αφύπνιση στο ΝΑΤΟ και τους εταίρους να λάβουν σοβαρά υπόψη τις επενδύσεις σε αμυντικές δυνατότητες, συνεργασία, εκπαίδευση και ετοιμότητα.
Πέρα από το Αφγανιστάν, η χαοτική υποχώρηση της Αμερικής είναι μια σημαντική νίκη για αυταρχικούς ηγέτες και ισλαμιστές τρομοκράτες σε όλο τον κόσμο. Οι εκλεγμένοι ηγέτες και οι πολίτες σε αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες σε κάθε ήπειρο πρέπει να ανησυχούν σοβαρά. Το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν ενώνεται τώρα με τη διεθνή κοινότητα αυταρχικών και αδίστακτων εθνών για να εγκαινιάσει μια νέα εποχή αυταρχικών φιλοδοξιών και κατακτήσεων. Η Αμερική δεν επέστρεψε, η Αμερική έφυγε.
• Ποια θα λέγατε ότι είναι η μεγαλύτερη αποτυχία της επέμβασης της Δύσης στο Αφγανιστάν;
Η μεγαλύτερη αποτυχία της παρέμβασης της Δύσης στο Αφγανιστάν δεν ήταν πως δεν εξόπλισαν και δεν εκπαίδευσαν τις Αφγανές γυναίκες για να πολεμήσουν.
Τα νεαρά κορίτσια που μένουν πίσω προορίζονται τώρα να γίνουν νύφες μαχητών και αξιωματούχων των Ταλιμπάν, καταδικασμένες σε μια ζωή υποταγής και χαμένων ευκαιριών υπό τη φονταμενταλιστική κυριαρχία των Ταλιμπάν.
ΣΗΜ:
**blitzkrieg: Ο όρος κεραυνοβόλος πόλεμος από το γερμανικό «Μπλίτσκριγκ» (Blitzkrieg), «πόλεμος-αστραπή») αναφέρεται σε πολεμική τακτική, την οποία επινόησε και εφάρμοσε ο Γερμανός στρατηγός Χάιντς Γκουντέριαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την χρησιμοποιούν σήμερα στον Στρατό).
