• Το χρονικό της υπόθεσης, η αντιπαράθεση για τα «κουρεμένα» χρέη, οι δικαστικές διαστάσεις και οι πρώτες αντιδράσεις από πλευράς ξενοδόχων • Έγγραφες εξηγήσεις-καταπέλτης από επιχειρηματία της Λίνδου
Σε νέα φάση περνά η πολύκροτη έρευνα για τις ρυθμίσεις οφειλών προς τη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ρόδου (ΔΕΥΑΡ), καθώς ολοκληρώθηκε η λήψη ανωμοτί καταθέσεων από όλους τους εκπροσώπους των 23 ξενοδοχειακών επιχειρήσεων που φέρονται να ωφελήθηκαν από «ευνοϊκές και αδιαφανείς ρυθμίσεις» συνολικής αξίας 2,8 εκατομμυρίων ευρώ.
Το εν λόγω ποσό, σύμφωνα με τις αναφορές των καταγγελλόντων, μειώθηκε μέσω αποφάσεων της προηγούμενης διοίκησης της ΔΕΥΑΡ, χωρίς τεκμηριωμένα λογιστικά και νομικά εχέγγυα, εγείροντας ερωτήματα για τη διαχείριση των δημοτικών εσόδων και ανοίγοντας τον δρόμο για τη δικαστική διερεύνηση ενδεχόμενων κακουργηματικών πράξεων.
Το έναυσμα: Οι καταγγελίες και η εισαγγελική παρέμβαση
Η υπόθεση ήρθε στο φως μετά από καταγγελία του δημάρχου Ρόδου κ. Αλέξανδρου Κολιάδη και του προέδρου της ΔΕΥΑΡ κ. Σωτήρη Βαγιανού. Όπως επισημαίνουν στις καταθέσεις τους, οι επίμαχοι διακανονισμοί έγιναν ερήμην των προβλεπόμενων διαδικασιών.
Μετά από εισαγγελική παραγγελία, ζητήθηκε από το Τμήμα ΓΕΜΗ του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου η αποστολή των ΦΕΚ εκπροσώπησης των 23 ξενοδοχειακών εταιρειών, ενώ διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση με αντικείμενο τη διερεύνηση της πιθανής τέλεσης του αδικήματος της απλής συνέργειας σε απιστία από πλευράς των ξενοδόχων.
Παράλληλα, οκτώ πρώην μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΡ έχουν ήδη καταθέσει ως ύποπτοι για φυσική αυτουργία στα αδικήματα της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, σε βαθμό κακουργήματος.
Η ουσία των ρυθμίσεων: Ζημία ή λύση;
Η υπερασπιστική γραμμή των πρώην διοικούντων επικεντρώνεται στο ό,τι η ΔΕΥΑΡ ωφελήθηκε από τις ρυθμίσεις, καθώς οι περισσότερες οφειλές ήταν παραγεγραμμένες και με τον τρόπο αυτό έγινε κατοχύρωση της απαίτησης μέσω αναγνώρισης και έκδοσης επιταγών. Υποστηρίζουν ότι χωρίς αυτές τις ρυθμίσεις, η επιχείρηση δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει ούτε ένα ευρώ.
Η αναφορά στη γνωμοδότηση 4/2018 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία ορίζει πενταετή παραγραφή των απαιτήσεων των ΔΕΥΑ, αποτελεί κεντρικό επιχείρημα. Σημειώνεται ότι αρκετές οφειλές είχαν ήδη παραγραφεί κατά τον χρόνο της ρύθμισης και η επιχείρηση κινδύνευε με απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
Ο κατάλογος των ξενοδοχείων και οι «κουρεμένες» οφειλές
Η λίστα των 23 ξενοδοχειακών επιχειρήσεων περιλαμβάνει μονάδες σε Λίνδο, Καλλιθέα, Πεύκους, Φαληράκι και άλλες τουριστικές περιοχές. Οι ρυθμίσεις που εξετάζονται αφορούν από μικρά ποσά έως και μεγάλες διαγραφές, όπως αυτή της επιχείρησης με συνολικό όφελος άνω των 700.000 ευρώ.
Μία από τις μεγαλύτερες και πιο περίπλοκες υποθέσεις είναι αυτή επιχειρηματία, ο οποίος εκπροσωπεί ξενοδοχειακή μονάδα στη Λίνδο. Η επιχείρησή του, σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο της ΔΕΥΑΡ, είχε αρχική οφειλή 112.892 ευρώ και κατέληξε να πληρώσει 47.887 ευρώ – δηλαδή κέρδισε περίπου 65.000 ευρώ από τη ρύθμιση.
Η αντεπίθεση – Σφοδρή καταγγελία κατά της ΔΕΥΑΡ
Στις πολυσέλιδες έγγραφες εξηγήσεις του προς την Προανακρίτρια Ρόδου, ο ξενοδόχος αυτός, μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου του κ. Δημήτρη Γεωργακόπουλου, αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε συμμετοχή ή συνέργεια σε αξιόποινες πράξεις. Επιτίθεται στη διοίκηση της ΔΕΥΑΡ, την οποία κατηγορεί ότι προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών της μέσω στοχοποίησης πελατών και ιδιωτών.
Καταγγέλλει ευθέως πως:
• Οι χρεώσεις της ΔΕΥΑΡ γίνονταν τεκμαρτά, χωρίς πραγματικές μετρήσεις, επί σειρά ετών στη Λίνδο.
• Κατά την περίοδο του lockdown και των πυρκαγιών του 2023, η επιχείρηση παρέμενε κλειστή, αλλά οι λογαριασμοί εκδίδονταν σαν να λειτουργούσε κανονικά.
• Το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης στη Λίνδο ήταν επικίνδυνο, με σοβαρές υπερβάσεις στα όρια αγωγιμότητας, χλωριδίων και παρουσία κολοβακτηριοειδών.
• Η ΔΕΥΑΡ δεν δημοσιεύει αναλύσεις ποιότητας νερού, σε αντίθεση με άλλες ΔΕΥΑ της χώρας, παραβιάζοντας ευρωπαϊκές και εθνικές υποχρεώσεις.
• Ζητά τον διορισμό οικονομικού και χημικού πραγματογνώμονα προκειμένου να αποδειχθεί η ανυπαρξία ζημίας για τη ΔΕΥΑΡ αλλά και η κακή ποιότητα του παρεχόμενου νερού.
Ένας επιχειρηματίας σε θέση άμυνας – και επίθεσης
Αρνείται το παραμικρό ποινικό σκέλος. Από την αρχή τονίζει: «Αρνούμαι κατηγορηματικά το αποδιδόμενο αδίκημα» και μιλά για «εξωφρενική στοχοποίηση ιδιωτών», σε μια προσπάθεια, όπως λέει, της διοίκησης της ΔΕΥΑΡ να αποσείσει τις δικές της ευθύνες.
Βασικός πυρήνας του σκεπτικού του:
Ο ιδιώτης καταναλωτής δεν έχει και δεν μπορεί να έχει γνώση, πρόσβαση ή επίδραση:
• στις εσωτερικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων του ΔΣ της ΔΕΥΑΡ,
• στη νομιμότητα ή σκοπιμότητα των ρυθμίσεων,
• στη λογιστική καταχώριση των ποσών.
Με άλλα λόγια: «Δεν είναι δυνατόν να αποδίδεται ποινικός ψόγος στον πελάτη επειδή ρύθμισε την οφειλή του, εφόσον ο ίδιος δεν είχε κανένα ρόλο στις διοικητικές αποφάσεις του οργανισμού».
«Πού είναι η ζημία;» — Η αμφισβήτηση της οικονομικής βάσης των κατηγοριών
Αναδεικνύει ένα κρίσιμο νομικό σημείο: Δεν στοιχειοθετείται πραγματική ζημία της ΔΕΥΑΡ. Και επισημαίνει ότι ακόμα και οι ίδιοι οι καταγγέλλοντες, στην κατάθεσή τους, δεν παρουσιάζουν συγκεκριμένα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπέστη ζημιά η δημοτική επιχείρηση.
Αντιθέτως, αναφέρει ότι:
• η επίμαχη ρύθμιση έγινε σε ποσά που ήταν ήδη παραγεγραμμένα,
• η αποπληρωμή έγινε μέσω αναγνώρισης και νέας συμφωνίας,
• ο ίδιος δεν παρέδωσε καμία επιταγή ή άλλο αξιόγραφο,
• η συνολική «έκπτωση» δεν σήμαινε διαγραφή υπαρκτής αξίωσης, αλλά απώλεια διεκδίκησης οφειλών που ούτως ή άλλως ήταν νομικά εκτός χρόνου.
Και θέτει το εύλογο ερώτημα: «Πώς μπορεί να υπάρξει απιστία ή συνέργεια, όταν δεν υπάρχει καταγεγραμμένη ζημία, δεν υπάρχει δόλος και δεν υπάρχει ωφέλεια σε βάρος της επιχείρησης;».
Το νερό της Λίνδου: Απόδειξη κακοδιοίκησης ή άλλο ένα στοιχείο αντιπερισπασμού;
Το επόμενο σκέλος της κατάθεσής του ξεφεύγει από τα στενά όρια της οικονομικής υπόθεσης και εισέρχεται σε ένα υγειονομικό και πολιτικό πεδίο: την ποιότητα του νερού που παρέχει η ΔΕΥΑΡ στη Λίνδο.
Με ιδιωτική εργαστηριακή ανάλυση, υποστηρίζει ότι σύμφωνα με μέτρηση του 2024:
• τα χλωριούχα ήταν 4 φορές πάνω από το επιτρεπτό όριο (1143 mg/L αντί για 250),
• η αγωγιμότητα ήταν 50% πάνω από τα όρια (3830 μS/cm αντί για 2500),
• εντοπίστηκαν κολοβακτηριοειδή, ενώ δεν πρέπει να υπάρχει ίχνος τους.
Τονίζει ότι σε αντίθεση με άλλες ΔΕΥΑ, η ΔΕΥΑΡ δεν δημοσιεύει τα αποτελέσματα των αναλύσεων, ούτε προειδοποιεί τους καταναλωτές. Κάνει λόγο για «πολυεπίπεδη παραβίαση υποχρεώσεων» και καλεί τη Δικαιοσύνη να διατάξει πραγματογνωμοσύνη.
Αίτημα για πραγματογνωμοσύνη: Ο μόνος τρόπος να αποδειχθεί η αλήθεια;
Ο ξενοδόχος ζήτησε από την Προανακρίτρια να διατάξει:
• Οικονομική πραγματογνωμοσύνη από ορκωτό λογιστή, για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει όντως ζημία της ΔΕΥΑΡ.
• Χημική πραγματογνωμοσύνη, για να διαπιστωθεί η επικινδυνότητα του νερού και οι παραλείψεις της ΔΕΥΑΡ.
Και προειδοποιεί: «Αν δεν γίνει πραγματογνωμοσύνη, η υπόθεση θα μείνει μετέωρη, χωρίς αποδείξεις, χωρίς αντικειμενικά στοιχεία, χωρίς δυνατότητα να κριθεί αν υπήρξε βλάβη, από ποιον και γιατί».
Τι αναμένεται από εδώ και πέρα
Η δικαστική έρευνα βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Οι αρμόδιες αρχές αναμένουν να ολοκληρωθεί η ανάλυση των λογιστικών δεδομένων, ενώ το επόμενο βήμα θα είναι η έκδοση πορίσματος από την Προανακρίτρια. Αν διαπιστωθεί ζημία με δόλο, αναμένονται ποινικές διώξεις. Αν όχι, η υπόθεση μπορεί να τεθεί στο αρχείο.
