Εχοντας βαθιά μέσα του πως «τίποτα δεν πάει χαμένο, αν υπάρχει βούληση» και με όπλα την αγάπη του για τα παιδιά και τη μάθηση, εκεί, στο μικρό χωριό Πυλές, στην ακριτική Κάρπαθο, ο π. Καλλίνικος τα τελευταία δύο καλοκαίρια προσφέρει στις παιδικές ψυχές ένα μοναδικό εξερευνητικό ταξίδι γνώσης, «αβίαστα και ανέμελα» με «παιγνιώδη τρόπο».
Οπως πέρυσι έτσι και φέτος, στο χωριό «των δασκάλων» (σ.σ. οι Πυλές έβγαζαν πολλούς εκπαιδευτικούς), με τους περίπου 200 κατοίκους, ο π. Καλλίνικος (κατά κόσμον Νικόλαος Μαυρολέων) παραδίδει θερινά μαθήματα… ζωής.
Οι μικροί φίλοι αφήνουν για λίγο τις βουτιές στις πανέμορφες παραλίες του νησιού και τα παιχνίδια, συγκεντρώνονται τρεις φορές την εβδομάδα (Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή) στο πρώην δημοτικό σχολείο, -γνωστό για την πρωτοπορία σε μαθήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών που έκλεισε πριν από λίγα χρόνια λόγω Μνημονίου- και απασχολούνται δημιουργικά.
Εκεί, μαθαίνουν όλα όσα δυστυχώς λείπουν από το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να σταθούν δυνατά στο μέλλον τους.
«Το θερινό σχολείο δεν έχει καμία σχέση με το κατηχητικό, δεν έχει βαθμολογίες, εξετάσεις και βέβαια ούτε απουσίες», διευκρινίζει στον Ελεύθερο Τύπο ο 58χρονος π. Καλλίνικος, δάσκαλος επί 33 ολόκληρα χρόνια, ο οποίος προσπαθεί να μεταδώσει στα παιδιά τη δίψα του για τη γνώση. Και ας είναι το καθημερινό του πρόγραμμα φορτωμένο λόγω των υποχρεώσεων που έχει ως εφημέριος του ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις Πυλές.
«Σκοπός του θερινού σχολείου δεν είναι μόνο να δώσει μια άλλη γνώση και δημιουργική απασχόληση στα παιδιά κατά τους θερινούς μήνες, αλλά να μπορέσουν να γνωρίσουν και άλλα πράγματα που δεν διδάσκονται στο δημοτικό σχολείο, ένα ταξίδι στη γνώση, αβίαστα και ανέμελα. Δεν ήθελα να τα βλέπω να γυρίζουν στους δρόμους, να ξενυχτάνε χωρίς να έχουν κάτι ουσιαστικό να κάνουν. Στην αρχή τα παιδιά γκρίνιαζαν, έλεγαν: μα, και το καλοκαίρι σχολείο; Ομως, μόλις ενημερώθηκαν για το περιεχόμενο των μαθημάτων, άλλαξαν γνώμη».
Το σχολείο, όμως, ήθελε και δασκάλους. Ετσι, απευθύνθηκε στους παλιούς του μαθητές, οι περισσότεροι των οποίων σήμερα είναι επιστήμονες και φοιτητές.
«Ερχονται από την Αθήνα, όπως και άλλοι επιστήμονες, και διδάσκουν εθελοντικά πρωτότυπα μαθήματα. Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες μάς επισκέφθηκε μια ομάδα από το Κέντρο Ερευνας και Προβολής της Εθνικής Μουσικής (ΚΕΠΕΜ). Πέρυσι έγιναν και κάποια έκτακτα μαθήματα. Μεγάλη στιγμή για εμάς ήταν όταν ήρθε ο Παναγιώτης Αλεξιάδης, αριστούχος πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με προβλήματα όρασης, ο οποίος παρέδωσε ένα ξεχωριστό μάθημα ζωής. Διάβασε στη μέθοδο Μπράιγ και συνεπήρε τα παιδιά. Επίσης, μας επισκέφθηκε η ακτιβίστρια, βιολόγος Αννα Κατωγυρίτη, η οποία κατέθεσε τις εμπειρίες της από το πρότζεκτ που είχε κάνει στην Αφρική, παραδίδοντας το μάθημα ‘‘Γνωρίζω τα άγρια ζώα της Αφρικής’’, καθώς και ο πιλότος Αλέξανδρος Ζαμπέτας από το Λονδίνο ο οποίος μίλησε στα παιδιά για το αεροπλάνο και την ιστορία του».
Το υλικό που διδάσκεται είναι από διάφορες θεματικές ενότητες, όπως Ελληνική Γλώσσα και Ιστορία, Μαθηματικά, Ορθόδοξη Χριστιανική Αγωγή, Οικιακή Οικονομία, Οικογενειακός Προγραμματισμός, Γεωπονικά. Σημαντικά είναι και τα μαθήματα για τα Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, για την Περιβαλλοντική Αγωγή, τα ήθη και τα έθιμα, όπως επίσης και η γνωριμία με τα παραδοσιακά όργανα, η γυμναστική, οι πρώτες βοήθειες, τα παιχνίδια και εκδρομές.
«Ολα είναι δωρεάν. Αυτή είναι η φιλοσοφία του σχολείου μας», λέει ο ιερέας, ο οποίος δεν κρύβει τη χαρά του για το ενδιαφέρον που δείχνουν τα παιδιά.
«Φέτος, στην αίθουσα γίνεται το αδιαχώρητο, καθώς οι μαθητές είναι πάνω από 37. Δεν το πίστευα! Μάλιστα, έρχονται και κάποια που βρίσκονται στο νησί για διακοπές. Το σχολείο χωρίζεται σε δυο τμήματα. Το πρώτο αφορά σε παιδιά που πηγαίνουν έως και Γ’ Δημοτικού και το δεύτερο σε εκείνα που πηγαίνουν από Δ’ έως ΣΤ’ Δημοτικού».
«Εμείς οι κληρικοί να γίνουμε πατέρες»
Πρωτοπόρος κομπιουτεράς, ο παπα-Καλλίνικος ήταν και είναι πάντα ανήσυχος για τα εκπαιδευτικά θέματα. Πιστεύει σε ένα σχολείο ανοικτό στη ζωή και δεμένο με την κοινωνία και όπως τονίζει, «εμείς οι κληρικοί πρέπει να γίνουμε αυτό που λέει το όνομά μας. Πατέρες. Να κοιτάμε τον άνθρωπο ως άνθρωπο».
Από το 1989 και μέχρι να μπει λουκέτο στο σχολείο όπου δίδασκε, στις Πυλές Καρπάθου, εφάρμοσε πρωτοποριακά εκπαιδευτικά προγράμματα με τη χρήση των νέων τεχνολογιών. Στα εκπαιδευτικά του «έργα και ημέρες» περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η ίδρυση βιβλιοθήκης με 5.000 τόμους, η έκδοση εφημερίδας σε 3.500 αντίτυπα, η σύνδεση του σχολείου με το δίκτυο ελληνικών σχολείων «Τηλέμαχος», καθώς επίσης και η συμμετοχή των μαθητών στο παγκόσμιο περιβαλλοντικό πρόγραμμα «Globe/Αλέξανδρος».
Το 2010 εξελέγη ηγούμενος της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου. Οπως αναφέρεται στο blog που διατηρεί, «ζει ήδη 28 χρόνια μονίμως στην Κάρπαθο και είναι πολύ ευχαριστημένος. Δεν ξέρει πότε θα πεθάνει, αλλά ετοιμάζεται γι’ αυτό».
ΒΑΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ-Ελεύθερος Τύπος
