Από τη «συμπόρευση» στη σαμπάνια της… αυτοπροβολής • Όταν τα γκάλοπ μιλούν, η πολιτική σοβαρότητα σωπαίνει – και τη θέση της παίρνουν σενάρια για καρέκλες, ρόλους και δεύτερες ευκαιρίες
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά: η συνάντηση των τεσσάρων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στα Δωδεκάνησα την 3η Ιουνίου 2025 υποτίθεται ότι θα έβαζε τις βάσεις για μια κοινή, ενωτική στάση στα μεγάλα ζητήματα της περιοχής. Υποτίθεται. Γιατί αν κρίνουμε από την κατάληξη, μάλλον επρόκειτο για οντισιόν σε πολιτικό talent show, με τίτλο: «Ποιος θα επιβιώσει και πού θα χωρέσει;»
Η συζήτηση, ξέφυγε νωρίς από την ατζέντα – λες και αυτή ήταν ποτέ το ζητούμενο. Ο Γιάννης Παππάς – πάντα πρόθυμος να μοιραστεί κάθε πληροφορία που αφορά δημοσκοπήσεις – έκανε γνωστό ότι η ΝΔ κινδυνεύει να χάσει έδρες στα Δωδεκάνησα, περισσότερες απ’ ό,τι έχει δημοσιοποιηθεί. Ψυχρολουσία. Το δωμάτιο πάγωσε, οι καφέδες ξένισαν και τα βλέμματα γύρισαν στους… υποψήφιους μελλοθάνατους του εκλογικού χάρτη.
Τότε ήταν που ο Βασίλης Υψηλάντης έριξε τη «βόμβα». Πρότεινε ο βουλευτής που δεν θα επανεκλεγεί, να κατέβει υποψήφιος για τον Δήμο Ρόδου. Και αν δεν πιάσει ούτε αυτό – κανένα πρόβλημα. Ο δεύτερος «χαμένος» να ετοιμάζεται για Περιφέρεια. Εθνική ανακύκλωση στελεχών με ονοματεπώνυμο.
Οι παριστάμενοι γέλασαν. Ναι, αλλά από αμηχανία. Δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν αν επρόκειτο για χιούμορ. Άλλωστε, τα καλύτερα ανέκδοτα είναι αυτά που δεν ξέρεις αν πρέπει να τα γελάσεις ή να τα πάρεις στα σοβαρά. Και όπως αποδείχτηκε, αρκετοί τα πήραν… στα πολύ σοβαρά. Τόσο σοβαρά που η κουβέντα διέρρευσε σαν μαγιονέζα στον ήλιο. Στα πολιτικά πηγαδάκια δεν μιλάνε πλέον για τίποτε άλλο.
Από κοινού… προς τον Δήμο
Η πρόταση Υψηλάντη μπορεί να φάνταζε αρχικά ως brain storming στιγμής, αλλά όπως όλα δείχνουν, έχει γίνει το θέμα των ημερών. Με τη δημοτικότητα των κυβερνητικών βουλευτών σε ελεύθερη πτώση, οι αναζητήσεις για «εναλλακτικά σχέδια επιβίωσης» είναι πια επίσημο σπορ.
Ο Παππάς, εκτός από εκλογολόγος, ανέλαβε και χρέη… προβλέψεων: αν συνεχιστεί αυτή η τάση, η Δωδεκάνησος θα εκπροσωπείται με λιγότερους βουλευτές απ’ ό,τι πολιτικούς αναλυτές στα πάνελ. Και εδώ ξεκινά το δράμα – ή η κωμωδία, αναλόγως πώς το βλέπει κανείς.
Ο Υψηλάντης, που κάποτε ήταν ο ιεροφάντης της ενότητας και των «φάρων του Αιγαίου», φαίνεται πως επιλέγει πλέον έναν πιο τακτικιστικό ρόλο: να δεσμεύσει τους πάντες από τώρα, μπας και χτίσει μια πολιτική σωσίβια λέμβο για μετά. Γιατί βλέπετε, αν δεν σε βγάλει ο λαός, μπορεί να σε διασώσει η… Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η Ρόδος πρωτοπορεί και στην πρόωρη προεκλογική παράνοια
Εδώ μπαίνει το πραγματικό σκηνικό: η Ρόδος ήδη βράζει από φήμες και μισοδηλώσεις για υποψήφιους δημάρχους, αναπληρωτές περιφερειάρχες που κάνουν focus groups, πρώην δήμαρχοι που δεν λένε να αποσυρθούν, δικηγόροι-φαβορί που παίζουν με τους νευρώνες όλων. Και πάνω σε αυτή τη βεντάλια υποψηφίων, έρχεται να προστεθεί και η πρόταση Υψηλάντη για τους αποτυχόντες βουλευτές. Με λίγα λόγια: ποιος μένει απέξω;
Ο πρώην δήμαρχος Αντώνης Καμπουράκης, ο πρώην πρόεδρος του ΕΒΕΔ Κώστας Χρυσοχοΐδης, ο Τηλέμαχος Καμπούρης, ο Γιάννης Πάππου και ο Απόστολος Ασπράκης που θέλει αλλά… δεν θέλει, όλοι μέσα στο ίδιο κάδρο υποψήφιων, πιθανών και ίσως. Υποψήφιοι δε ο νυν δήμαρχος Αλέξανδρος Κολιάδης και ο Νίκος Γερονικόλας.
Η πολιτική ζωή της Ρόδου μοιάζει πλέον με παζλ που φτιάχνεται σε πραγματικό χρόνο, με καινούργια κομμάτια να πέφτουν από τον ουρανό κάθε εβδομάδα.
Η παραπολιτική σε πρώτο πλάνο
Υπό άλλες συνθήκες, αυτή η ιστορία θα αποτελούσε υλικό για το παραπολιτικό ένθετο – το πολύ. Ίσως και για κάποιο χαλαρό σχόλιο σε ραδιοφωνική εκπομπή. Όμως πλέον, με τη Ρόδο να βουλιάζει στη φημολογία και τη ΝΔ να χάνει έδαφος, το ανέκδοτο έγινε headline.
Από τη «συστράτευση για τα μεγάλα θέματα» βρεθήκαμε να μετράμε σκαλοπάτια δημαρχείου και τετραετίες στην Περιφέρεια. Το πολιτικό GPS δείχνει καθαρά: «επόμενη στροφή, Δήμος Ρόδου». Οι λύσεις για την υγεία, τα μεταφορικά, την ψηφιακή υστέρηση, απλώς παρακάθισαν στην κουβέντα. Δεν ήταν η ατζέντα. Ήταν το άλλοθι.
Επικοινωνιακός συντονισμός… για το φαίνεσθαι
Η περίφημη «κοινή πορεία» των βουλευτών δεν ήταν παρά ένα πρόσκαιρο φωτογραφικό κάδρο – όχι στρατηγική. Αν αύριο ο πρωθυπουργός ανακοινώσει κάτι στη ΔΕΘ, τότε θα ξεκινήσει ο εμφύλιος για το ποιος το κατάφερε. Αν δεν ανακοινώσει, όλοι θα μιλήσουν για συλλογική προσπάθεια. Έτσι λειτουργεί το σύστημα: η ενότητα είναι καλή, αρκεί να φέρνει και προσωπικό όφελος.
Κι αν τελικά τίποτα δεν πάει όπως ελπίζεται; Αν η ΝΔ όντως χάσει έδρες, και η ΔΕΘ δεν πει τίποτα για ΦΠΑ; Τότε τουλάχιστον οι βουλευτές θα έχουν κάτι να περιμένουν: μια θέση στο ψηφοδέλτιο για τον Δήμο Ρόδου. Ή για την Περιφέρεια. Ή –γιατί όχι– για τα πρωινάδικα. Το concept «αναγνωρίσιμος πολιτικός ψάχνει νέα στέγη» πάντα πουλάει.
Δημοσκοπήσεις, Δήμοι και δελτία τύπου
Το μόνο σίγουρο από αυτή τη συνάντηση ήταν ότι ο συντονισμός μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ έχει τις ίδιες πιθανότητες με το να εμφανιστεί λεωφορείο στην ώρα του στα νησιά. Καλή πρόθεση, αλλά αστάθεια στον εκτελεστικό τομέα.
Η Δωδεκάνησος ζητά λύσεις. Και αντί για πολιτική στρατηγική, παίρνει reality. Με σενάρια εκλογικών καρεκλών, σαρκαστικές προτάσεις που μετατρέπονται σε κεντρικό αφήγημα και δημόσιες σχέσεις που παίζουν μπάλα στην πλάτη της κοινωνίας.
Αν μη τι άλλο, τουλάχιστον γνωρίζουμε τι να περιμένουμε στην επόμενη συνάντηση: περισσότερη αγωνία και –με λίγη τύχη– καλύτερο καφέ.
Και αν ο Υψηλάντης εννοεί σοβαρά όσα είπε, καλό θα είναι να αρχίσει να κάνει πρόβες για συνέντευξη υποψήφιου δημάρχου. Εκτός κι αν του προλάβουν τη θέση οι… πρώην συναγωνιστές του στη Βουλή. Η βεντάλια, βλέπετε, άνοιξε. Και χωράει πολλούς.
