Αθώοι κρίθηκαν χθες από το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου τρεις κατηγορούμενοι για κακουργηματική απάτη και πλαστογραφία με αντικείμενο ποσά που υπερέβαιναν σαφώς τις 120.000 ευρώ. Η ακροαματική διαδικασία επικεντρώθηκε στη διαδρομή συγκεκριμένων επιταγών, στον τρόπο συμπλήρωσης και εμφάνισής τους και στη συνάφεια των συναλλαγών με την προβαλλόμενη ζημία.
Οι κατηγορίες εστίαζαν σε δύο πυλώνες. Πρώτον, στην απάτη κατ’ εξακολούθηση με συνολικό όφελος και αντίστοιχη ζημία άνω των 120.000 ευρώ. Δεύτερον, στην πλαστογραφία μετά χρήσεως με ισχυρισμό ότι η συμπλήρωση και παρουσίαση επιταγών δημιουργούσε παραπλάνηση αντισυμβαλλομένων και τραπεζικών φορέων. Προγενέστερα είχε κριθεί ότι η ποινική δίωξη για υπεξαίρεση με αξία άνω των 120.000 ευρώ παύει οριστικά λόγω έλλειψης νομότυπης εγκλήσεως, με αποτέλεσμα το επίκεντρο να μετατοπιστεί αποκλειστικά στα αδικήματα της απάτης και της πλαστογραφίας.
Στο δικαστικό υλικό καταγράφονται 17 επιταγές μέσα στο χρονικό διάστημα από 15-3-2008 έως 10-10-2009, συνολικού ύψους 238.767,66 ευρώ. Οι επιταγές αυτές παρουσιάστηκαν κατά περίπτωση είτε στην τράπεζα είτε σε προμηθευτές, με το κατηγορητήριο να αποδίδει δόλο ως προς την υπογραφή και τη χρήση τους. Τα επιμέρους ποσά που εξετάστηκαν αναλυτικά ήταν 10.500 ευρώ, 8.000 ευρώ, 5.000 ευρώ, 15.323,66 ευρώ, 10.000 ευρώ, 20.000 ευρώ, 20.000 ευρώ, 15.000 ευρώ, 10.000 ευρώ, 28.000 ευρώ, 12.000 ευρώ, 20.000 ευρώ, 20.000 ευρώ, 10.000 ευρώ, 6.107 ευρώ, 22.410 ευρώ και 16.627 ευρώ. Το άθροισμα των παραπάνω ανήλθε σε 238.767,66 ευρώ, ποσό που αποτέλεσε κεντρικό σημείο της οικονομικής αποτίμησης.
Η ιδιαίτερη αναφορά στη λευκή επιταγή των 202.000 ευρώ
Ξεχωριστό κεφάλαιο της δικογραφίας αποτέλεσε λευκή επιταγή που, σύμφωνα με την κατηγορία, συμπληρώθηκε σε ποσό 202.000 ευρώ με έκδοση 30-3-2009. Το σκέλος αυτό συνδέθηκε τόσο με πράξη πλαστογραφίας μετά χρήσεως όσο και με ισχυρισμό απάτης, καθώς αποδόθηκε ότι η επιταγή εμφανίστηκε με διαφορετικό ποσό από εκείνο που είχε αρχικά συμφωνηθεί. Η πράξη αυτή εξετάστηκε αυτοτελώς ως προς το ύψος του ποσού και την επίδρασή της στην προβεβλημένη ζημία.
Η διάσταση του δανείου των 430.000 ευρώ και η προσημείωση
Στο αποδεικτικό υλικό υπήρξε επίσης αναφορά σε δανειακή σύμβαση ύψους 430.000 ευρώ, η οποία συνδέθηκε με την κατηγορία για παραπλανητική αποτύπωση της οικονομικής κατάστασης εμπορικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η λήψη του ποσού συνδυάστηκε με προσημείωση υποθήκης και αποτέλεσε μέρος του ισχυρισμού για συνολική ζημία που υπερέβαινε τις 120.000 ευρώ. Το Δικαστήριο, αξιολογώντας τις αιτιώδεις συνδέσεις μεταξύ δανείου, ρευστότητας, επιταγών και πραγματικών οικονομικών δεδομένων, δεν διαπίστωσε την απαιτούμενη ποινική βεβαιότητα.
Το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου εξέτασε διεξοδικά τη ροή των 17 επιταγών ύψους 238.767,66 ευρώ, την ειδική περίπτωση της λευκής επιταγής των 202.000 ευρώ και τη διάσταση του δανείου των 430.000 ευρώ. Μετά από στάθμιση εγγράφων, μαρτυρικών καταθέσεων και οικονομικών στοιχείων, έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε με βεβαιότητα οργανωμένος δόλος ή άμεση αιτιώδης σύνδεση που να θεμελιώνει κακουργηματική ευθύνη.
Ως εκ τούτου οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν για τα εκδικαζόμενα αδικήματα, ενώ υπενθυμίζεται ότι η δίωξη για υπεξαίρεση είχε ήδη παύσει οριστικά λόγω έλλειψης νομότυπης εγκλήσεως.
Ως συνήγορος υπεράσπισης παρέστη ο κ. Παναγιώτης Αβρίθης.
