Χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 322.517,18 ευρώ, διεκδικεί γνωστός ξενοδόχος του νησιού από ανώνυμη ξενοδοχειακή εταιρεία των Αθηνών για βλάβες που υπέστη, με αγωγή που υπέβαλε χθες ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Η εναγόμενη είναι ανώνυμη ξενοδοχειακή εταιρεία που έχει στην πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή της κεντρικό ακίνητο στην πόλη της Ρόδου.
Επί του ως άνω ακινήτου έχει ανεγερθεί πολυώροφη οικοδομή που λειτουργεί ως ξενοδοχείο. Της εν λόγω εταιρείας τυγχάνει ιδρυτικό μέλος και μέτοχος, κάτοχος του 1/3 του μετοχικού της κεφαλαίου.
Το έτος 1991 η εναγόμενη εταιρεία ήλθε σε συμφωνία με τράπεζα δυνάμει της οποίας προχώρησε σε αναδιάρθρωση παλαιότερου δανείου της δια της μετατροπής του υπολοίπου του δανείου αυτού σε ξένο νόμισμα. Ειδικότερα συνήψε με την τράπεζα σύμβαση ανοικτού αλληλόχρεου λογαριασμού ποσού 200.000.000 δρχ. και το υπό την αυτή ημερομηνία πρόσθετο συμφωνητικό μετατροπής της πιστώσεως σε συνάλλαγμα πληρωτέο σε δραχμές με την τρέχουσα τιμή συναλλάγματος, όπως αυτή ισχύει δύο ημέρες πριν την εξόφληση της πιστώσεως, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες που περιλαμβάνονταν στα άρθρα αυτών.
Η δανείστρια τράπεζα, για την πληρέστερη εξασφάλισή της ζήτησε, εκτός των λοιπών εγγυήσεων και ασφαλειών, την παροχή εγγυήσεως από τρίτα πρόσωπα υπέρ της εναγόμενης δανειολήπτριας.
Την ίδια ημέρα υπογραφής της ως άνω συμβάσεως, την 16η Οκτωβρίου 1991, ο ενάγων και δύο ακόμη μέτοχοι αποδέχθηκαν την εντολή της εναγόμενης και συνυπέγραψαν την σύμβαση αναλαμβάνοντας και οι τρεις ως συνεγγυητές την υποχρέωση έναντι της τράπεζας.
Η ενεργοποίηση της συμφωνίας αναδιάρθρωσης του παλαιότερου δανείου της εναγόμενης με την ως άνω τράπεζα δια της μετατροπής του υπολοίπου του δανείου αυτού σε ξένο νόμισμα είχε ως προϋπόθεση, τεθείσα από την δανείστρια τράπεζα, την καταβολή των τόκων και την εξόφληση μέρους του παλαιού δανείου.
Με δεδομένες ωστόσο αφενός την οικονομική αδυναμία της εναγόμενης να ανταποκριθεί στην προϋπόθεση αυτή και αφετέρου την ζωτική για την επιβίωσή της ανάγκη αναδιάρθρωσης του παλιού δανείου, αποδέχθηκε εκών άκων την εντολή της εναγόμενης, πίστωσε λογαριασμό που διατηρούσε η εντολέας του εναγόμενη στην δανείστρια τράπεζα με συνάλλαγμα 98.342,99 δολαρίων USA και 91.174,52 CHF.
Τα ποσά αυτά η εναγόμενη ανέλαβε την υποχρέωση να του καταβάλει μέχρι τον Δεκέμβριο του 1995. Ωστόσο, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του προς τον νόμιμο εκπρόσωπό της και παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις του ίδιου, η εναγόμενη δεν του κατέβαλε μέχρι σήμερα καίτοι αναγνωρίζει και αποδέχεται την υποχρέωση καταβολής τους σε εκείνον.
Για την περαιτέρω χρηματοδότησή της η εναγόμενη εταιρεία συνήψε το έτος 1993 με άλλη τράπεζα την από 3 Μαΐου 1993 σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό ποσού σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες που περιλαμβάνονταν στα άρθρα αυτής.
Ο ενάγων υπέγραψε με την τράπεζα σύμβαση εκχώρησης και ενεχυρίασης προθεσμιακής του κατάθεσης και η εναγόμενη δεν υπήρξε συνεπής στις συμβατικές της υποχρεώσεις με αποτέλεσμα η δανείστρια τράπεζα να του δεσμεύσει το ποσό των 138.632,09 ¤.
Η εναγόμενη με σκοπό την πραγματοποίηση εργασιών βελτίωσης και εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων του ξενοδοχείου είχε συνάψει και με άλλες τράπεζες παρόμοιες συμβάσεις πίστωσης και ο ενάγων είχε συνυπογράψει σύμβαση με τους νομίμους εκπροσώπους μιας Ε.Π.Ε για την εξόφληση κι άλλων δανείων ύψους 85.248,14 ¤.
Ο ενάγων διεκδικεί πλέον τα χρήματα που έδωσε για να εξυπηρετήσει την εναγόμενη εταιρεία στην οποία ήταν μέτοχος.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Τ. Ντάλιας.
