Να είσαι στο νησί και να σου τύχει κάτι έκτακτο και να πρέπει να φύγεις για την Αθήνα, από την οποία εξαρτάσαι σε σχεδόν όλα τα επίπεδα… Μην σου τύχει!
Και δεν μιλάμε για ένα ταξίδι αναψυχής που μπορείς να προγραμματίσεις, ώστε κλείνοντας εγκαίρως εισιτήρια να εξοικονομήσεις (λέμε τώρα) κάποια χρήματα. Το έκτακτο για τον νησιώτη, σημαίνει συνήθως εξέταση από εξειδικευμένο γιατρό ή ταξίδι επαγγελματικής φύσεως και γενικότερα, ό,τι συνδέεται με το υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών, από το οποίο δεν έχει κοπεί ο ομφάλιος λώρος, παρ΄ότι έχει πάψει από καιρό ο λώρος αυτός να «θρέφει» το παιδί του.
Αν είσαι τυχερός να βρεις θέση στο αεροπλάνο την ίδια μέρα, θα χρειαστείς στην καλύτερη των περιπτώσεων 300 ευρώ κι αν πρέπει να πάρεις βαλίτσα θα την πληρώσεις επιπλέον. Αν δε, δεν θες να ταξιδέψεις μέσα στη μαύρη νύχτα, ε τότε όπως καταλαβαίνεις αναγνώστη μου, αυτό κοστίζει. Πολύ ακριβά. Μέχρι και έναν βασικό μισθό κοστίζει να ταξιδέψεις μια νορμάλ ώρα, που δεν θα χρειαστεί να κάνεις την νυχτερίδα αλλά ούτε και τον κόκορα.
Ε, θα μου πεις μην τα θες και όλα δικά σου… Πάρε πλοίο. Σωστά. Να πάρεις πλοίο αναγνώστη μου, αν έχει την μέρα που πρέπει να φύγεις. Να κάνεις κάτι παραπάνω από 12 ώρες να φτάσεις στον Πειραιά, λόγω του επείγοντος όμως είναι δύσκολο να βρεις κι εδώ οικονομικό εισιτήριο. Να δώσεις περίπου 60-70 ευρώ και να τη βγάλεις όλη νύχτα στην καρέκλα του σαλονιού. Κάτι να φας, κάτι να πιεις, δεν το γλιτώνεις το 100ρικο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων. Μόνο για να πας. Τώρα αν είσαι απαιτητικός και θέλεις καμπίνα, γι αυτές τις 12 και παραπάνω ώρες, εκ των οποίων οι περισσότερες μέσα στη μαύρη νύχτα, ε, αυτό κοστίζει. Πάνω-κάτω 100 ευρώ, χωρίς να φας και να πιείς. Αν θες να γυρίσεις κιόλας, υπολόγισε 200+ ευρώ.
Κι όλα αυτά, αν είσαι «τυχερός» και διαμένεις στη Ρόδο. Γιατί αν μένεις σε κάποιο μικρότερο νησί, ο βαθμός δυσκολίας πολλαπλασιάζεται όπως και το κόστος της μετακίνησης. Ε, κι αν είσαι δηλαδή και τόσο απαιτητικός που θέλεις και δεύτερο άτομο να σε συνοδεύσει, κακό του κεφαλιού σου. Ξηλώσου, μην σου πω ότι θα χρειαστείς και δανεικά, αν είσαι χαμηλόμισθος ή συνταξιούχος των 400 και 500 ευρώ που θες και γιατρό, τρομάρα σου!
Αυτά όλα που λες αναγνώστη μου –όπως πολύ καλά θα γνωρίζεις κι εσύ- εντάσσονται στο πλαίσιο της νησιωτικότητας… Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, και όχι στη χώρα του Πήτερ Πάν, η νησιωτικότητα κοστίζει, ακριβά, πολύ ακριβά. Και κανένα Μεταφορικό Ισοδύναμο δεν τη σώζει, ούτε κάνει την ζωή του νησιώτη ευκολότερη, ή φθηνότερη. Κι εκείνοι που το πολυδιαφημίζουν, δεν έχουν και μεγάλη σκάση. Με πληρωμένα από τη Βουλή εισιτήρια πηγαινοέρχονται και με μισθούς παχυλούς στην τσέπη.
A-τυπος και υπογραμμός: Mην σου τύχει!
