Πολλοί είναι εκείνοι που εσχάτως μετακινούνται προς τα… αριστερά, κάτι σαν εσωτερική μετανάστευση στον περιορισμένο κύκλο του πολιτικού μας συστήματος.
Η πολιτική τους επιλογή (αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια) περιορίζεται στην… χωροταξική μετακίνηση και όχι στην υιοθέτηση των θέσεων και των απόψεων του χώρου.
Φαίνεται ότι η Αριστερά, είτε έχει γίνει της μόδας τελευταίως είτε κάποιοι ευκαιριακά προσκολλώνται στο άρμα γυρνώντας την πλάτη στα άλλοτε μεγάλα κόμματα που έγιναν μικρά και δεν μπορούν να «χωρέσουν» πλέον τις φιλοδοξίες τους.
Είδαν, λοιπόν, πολλοί φως και μπήκαν και εκείνοι που διαχειρίζονται σήμερα κόμματα τα οποία (υποτίθεται) ανήκουν στην ευρύτερη κεντροαριστερά άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες! Το μόνο βέβαιον είναι πως τους είναι χρήσιμοι για να φουσκώσουν τους αριθμούς, να τους ενισχύσουν στην κάλπη και να γεμίζουν τις πλατείες.
Κατ΄ουσίαν η ομογενοποίηση του μίγματος, είναι ανέφικτη. Πώς να δεχτούν οι ένοικοι της υπό κατασκευή νέας ευάερης και ευήλιας μοντέρνας πολυκατοικίας ότι οι μουσαφιραίοι που τους κουβαλήθηκαν θα θέλουν να τους κάνουν και κουμάντο στα σπίτια τους; Και από την άλλη πώς να τους διώξουν αφού συνεισφέρουν στην ανέγερση του οικοδομήματος; Αν τους διώξουν, είναι βέβαιον ότι θα πρέπει να επιστρέψουν στα ανήλιαγα, απομονωμένα σπιτάκια που είχαν παλαιότερα, για να μην πω και στους τηλεφωνικούς θαλάμους που μετά βίας γέμιζαν!
Ιδού το δίλημμα… Όπως φαίνεται η ζυγαριά γέρνει προς τη διατήρηση των νεοεισερχόμενων στην πολυκατοικία κι όπου βγει.
Οσοι λογίζονται ως αριστεροί ή κεντροαριστεροί, ερίζουν για το ποιος θα καταφέρει να προσεταιριστεί τους περιφερόμενους αριστερούς, αντί όλοι μαζί να κάνουν την υπέρβαση για να επιτύχει το εγχείρημα.
Η διασπορά δυνάμεων, επειδή όλοι σε αυτή την πολυκατοικία θέλουν να αναλάβουν το ρόλο του διαχειριστή, το μόνο αποτέλεσμα που μπορεί να επιφέρει είναι να καταρρεύσει τελικά το οικοδόμημα. Οι ένοικοι επικεντρώθηκαν στο πώς θα καταφέρουν να προλάβουν τα καλύτερα διαμερίσματα πριν ακόμα πέσουν τα μπετά και δεν μερίμνησαν πρωτίστως, να είναι γερά τα θεμέλια. Ξεκίνησαν να το χτίζουν από το… ρετιρέ!
Το έδαφος είναι σαθρό, τα θεμέλια δύσκολα θα κρατήσουν τόσους ορόφους αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν επί του παρόντος. Τουλάχιστον όχι μέχρι να χτυπήσουν την πολυκατοικία… ακραία καιρικά φαινόμενα που θα κλυδωνίσουν το οικοδόμημα αν δεν το οδηγήσουν στην κατάρρευση.
Το στοίχημα για τον νέο φορέα είναι μεγάλο και δυστυχώς ελάχιστοι, αν όχι κανείς, από τους επίδοξους διαχειριστές έχουν αντιληφθεί τη βαρύτητα του εγχειρήματος και την σπουδαιότητα του ρόλου τους.
Οι κινήσεις εντυπωσιασμού για το πόσες υπογραφές κατάφερε να συγκεντρώσει ο καθένας, λίγη σημασία έχουν. Το ζητούμενο είναι αν μπορούν να κουβαλήσουν στην πλάτη τους την βαρύτητα της τελευταίας ευκαιρίας…
Α-τυπος και υπογραμμός: Η τελευταία ευκαιρία
