Η αδυναμία κάλυψης της προϊοντικής γκάμας, το υψηλότερο κόστος, η αναποτελεσματική συνεργασία με τους παραγωγούς και προμηθευτές και οι μεταφορές εμφανίζονται ως τα σοβαρότερα εμπόδια στην προσπάθεια διασύνδεσης του πρωτογενή και του δευτερογενή τομέα με τον τουρισμό.
Αυτούς τους παράγοντες καταδεικνύει η τουριστική αγορά, σύμφωνα με μελέτη της PwC που εκπονήθηκε για λογαριασμό της γενικής γραμματείας Βιομηχανίας του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης και τα συμπεράσματά της, παρουσιάστηκαν χθες σε εκδήλωση του φόρουμ «Αγροδιατροφή – Βιομηχανία – Τουρισμός».
Όπως επισημάνθηκε στην εκδήλωση, το τί, και, πού ξοδεύουν οι τουρίστες επηρεάζεται σημαντικά από τα ξενοδοχεία και τους τουριστικούς πράκτορες. Ως εκ τούτου, μία ουσιαστική προσπάθεια να αυξηθούν οι δαπάνες των τουριστών και η συμμετοχή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην αγορά τουρισμού ενός προορισμού προϋποθέτει την καλύτερη διασύνδεση του τουρισμού με την τοπική οικονομία και με εταιρείες οι οποίες επενδύουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Η πρόθεση του ξενοδοχειακού κλάδου, να προτιμά εγχώρια προϊόντα, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι πρόδηλη. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, τα διαρθρωτικά προβλήματα του αγροτικού τομέα και της βιομηχανίας αλλά και των μεταφορών οδηγούν εν τέλει την κάλυψη των αναγκών του τουρισμού μέσω εισαγόμενων προϊόντων.
Ο κλάδος της αγροδιατροφής
Σε ό,τι αφορά τα προϊόντα αγροδιατροφής, δηλαδή τρόφιμα και ποτά, αυτά αποτελούν το 73,3% των προμηθειών των ξενοδοχείων, καταδεικνύοντας τις μεγάλες δυνατότητες διεύρυνσης της εγχώρια παραγωγής στον τουριστικό τομέα.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στα νωπά εγχώρια προϊόντα μόλις το 30,4% διακινείται απευθείας από τους παραγωγούς προς τα ξενοδοχεία, ενώ οι οι υπόλοιπες προμήθειες σε τρόφιμα γίνονται σε ποσοστό άνω του 85% με ενδιάμεσους.
Στο ίδιο «πεδίο» η κατανάλωση νωπών προϊόντων φαίνεται να είναι ανάλογη της κατηγορίας/ποιότητας του ξενοδοχείου και γενικά καταγράφεται προτίμηση των ξενοδόχων για προμήθειες σε εγχώρια νωπά προϊόντα. Παρά ταύτα, στα νωπά προϊόντα το ζήτημα της ποιότητας αξιολογείται ως ήσσονος σημασίας, με πρωτεύοντα, να αναδεικνύονται τα ζητήματα της τυποποίησης και της αναποτελεσματικής συνεργασίας με τους προμηθευτές.
Τα βιομηχανικά προϊόντα
Σχετικά με τις δαπάνες των ξενοδοχείων σε είδη βιομηχανίας, αυτές διαμορφώνονται στο 26,7% επί του συνόλου. Εξ’ αυτού του ποσοστού το 7,9% είναι η δαπάνη σε αναλώσιμα, έπονται επίπλωση, ιματισμός και είδη κοσμητικής. Επισημαίνεται ότι η δαπάνη σε είδη κοσμητικής είναι ανάλογη της ποιότητας του ξενοδοχείου. Και σε αυτή την κατηγορία, οι ενδιάμεσοι έχουν το «πάνω χέρι»καθώς στο 94% ανέρχεται το ποσοστό προμηθειών μέσω τρίτων σε αναλώσιμα, 91% σε είδη κοσμητικής και 85% σε είδη ιματισμού και επίπλωσης.
Τα συμπεράσματα της μελέτης, θα αξιοποιηθούν από τις ομάδες του φόρουμ για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διασύνδεση του αγροτικού τομέα, της μεταποίησης και του τουρισμού. Ωστόσο, η διασύνδεση των κλάδων παρουσιάζει εικόναισχυρής εξάρτησης από τα δίκτυα διανομής, κυρίως λόγω διάρθρωσης των κλάδων, χωρικής ανισοκατανομής της παραγωγής και της κατανάλωσης, αλλά και της ιδιαίτερης γεωγραφικής μορφολογίας. Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρεται στη μελέτη, η γενική εικόνα του κλάδου των logistics στην χώρα δεν είναι ανάλογη της στρατηγικής γεωγραφικής της θέσης, αλλά και των αναγκών της.
Επιγραμματικά, οι συντάκτες της μελέτης διακρίνουν ότι:
– Ο αγροτικός τομέας έχει σημαντική δυναμική κυρίως ως προς τα νωπά λαχανικά και τα φρούτα, με την ποιότητά τους να είναι αναγνωρισμένη, παρόλα αυτά δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του κλάδου σε γκάμα, ποσότητα και τυποποίηση.
– Ο τομέας της βιομηχανίας τροφίμων αφενός χρησιμοποιεί εγχώριες πρώτες ύλες και αφετέρου έχει διείσδυση στον κλάδο του τουρισμού. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης, κυρίως ως προς την κάλυψη των αναγκών του κλάδου σε γκάμα, ποσότητα και πιστοποίηση.
– Τα προϊόντα βιομηχανίας που αφορούν στον τουρισμό έχουν τη χαμηλότερη ανταπόκριση στον κλάδο, με πολύ μεγάλα περιθώρια βελτίωσης κυρίως σε θέματα ποιότητας και τυποποίησης.
