• Δεκάδες ΙΧ καταλαμβάνουν κάθε διαθέσιμο χώρο στις δύο πλευρές του δρόμου
Δεκάδες ΙΧ αυτοκίνητα παρκάρουν δεξιά και αριστερά στις δύο λωρίδες του δρόμου περιμετρικά του αεροδρομίου «Διαγόρας» στο Παραδείσι της Ρόδου. Η κατάσταση τείνει να πάρει μεγάλες διαστάσεις, καθώς οι χώροι στάθμευσης δεν επαρκούν παρά το γεγονός ότι δημιουργήθηκαν και νέοι ελεγχόμενοι χώροι από τη Fraport, όπως και οι μεγάλες εταιρείες rent a car διαθέτουν ιδιόκτητους χώρους.
Δεκάδες εργαζόμενοι όπως και επιβάτες αποφεύγουν και λόγω κόστους να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους, με συνέπεια η εικόνα στην περιοχή να ελλοχεύει κινδύνους για τα διερχόμενα ΙΧ. Θεωρείται βέβαιο ότι η εικόνα θα εκτραχυνθεί τα επόμενα χρόνια καθώς οι μεγάλες επενδύσεις που υλοποιούνται ή προγραμματίζονται στο νησί θα επιφέρουν κυριολεκτικά έμφραγμα και στο κυκλοφοριακό.
Την ίδια ώρα παραμένει σε εκκρεμότητα -αφού η δημοτική αρχή μοιάζει να αγνοεί παντελώς- η διεκδίκηση της έκτασης της Βάρης που πέρα από την «πράσινη αξιοποίησή» της θα μπορούσε ένα τμήμα της να μετατραπεί σε χώρο ελεγχόμενου πάρκινγκ, που θα αποφέρει αντισταθμιστικά οφέλη στη Δημοτική Κοινότητα και στους Παραδεισιώτες, που βλέπουν τα άλλοτε κτήματά τους να μετατρέπονται σε ερείπια.
Να επιμείνει ο Δήμος στη διεκδίκηση της Βάρης
«Σε ενδεχομένη παραχώρηση του κτήματος της Βάρης θα μπορούσε πράγματι ένα τμήμα της να αποτελέσει χώρο πάρκινγκ με φθηνότερο αντίτιμο για τους πολίτες, που θα φθάνει όμως στο «ταμείο» στο Παραδείσι που έχει φορτωθεί τα πάντα. Τα δεκάδες αυτοκίνητα που σταθμεύον, κάποια επί βδομάδες, στον κεντρικό δρόμο ελλοχεύουν και κίνδυνο ασφάλειας. Η όποια χρήση όμως του κτήματος της Βάρης πρέπει να αποτελεί προϊόν μελέτης βιωσιμότητας όλης της περιοχής, που να λαμβάνει υπόψιν του αφ’ ενός όλες τις οχλούσες δραστηριότητες: αεροδρόμιο, ραντάρ, εργοστάσιο Δ.Ε.Η. και όσες αρνητικές συνέπειες έχουν δημιουργήσει σε επίπεδο περιβαλλοντικό, οικονομικό, κλπ. και αφ’ ετέρου, όλα όσα σε τέτοιες περιπτώσεις επιβάλλουν οι διεθνείς νόμοι, οδηγίες και κανονισμοί, για την προστασία των πολιτών, την ανάπτυξη των πληττόμενων περιοχών και την καλυτέρευση του επιπέδου και της ποιότητας ζωής του συνόλου των κατοίκων της περιοχής», δηλώνει στη «δ» ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Παραδεισίου Κυριάκος Μαλλιωτάκης.
O κ. Μαλλιωτάκης ζητά από τη δημοτική αρχή να ενεργοποιηθεί στη διεκδίκηση των κτημάτων Βάρης και Καλαμώνα που η συνολική έκτασή τους είναι περίπου 1.700 στρέμματα.
Ειδικά δε στη Βάρη η εγκατάλειψη και το πλιάτσικο που έχει καταγραφεί στο κτήμα είναι εξοργιστικό. Έχουν ξηλωθεί ή αφαιρεθεί τα όποια αντικείμενα υπήρχαν στον χώρο, καθώς οι εγκαταστάσεις είναι έρμαιο στις διαθέσεις κάθε επίβουλου καταπατητή!
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι υποσχέσεις των αρμόδιων υπουργών καλά κρατούν, τα χρόνια περνούν και μοναδική διαπίστωση είναι ότι οι εγκαταστάσεις λεηλατούνται και ρημάζουν, ενώ ο εμπαιγμός του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης συνεχίζεται χωρίς να διαφαίνεται τέλος!
Σημειώνεται ότι από το 2018, ο Δήμος Ρόδου έχει εκπονήσει αναλυτικό master plan για την αξιοποίηση των δυο κτημάτων. Οι εκτάσεις, αποτελούσαν κτήματα των κατοίκων του Παραδεισίου (τότε Βιλλανόβα), όταν ο Ιταλός κατακτητής τα απαλλοτρίωσε αναγκαστικά και με εξευτελιστικές τιμές, για να δημιουργήσει τα δύο κρατικά αγροκτήματα τα οποία μετά την Απελευθέρωση, πέρασαν από το Ιταλικό στο Ελληνικό κράτος και συγκεκριμένα στο Υπουργείο Γεωργίας, ως σταθμοί γεωργικής και κτηνοτροφικής έρευνας.
Με αυτό τον τρόπο το Παραδείσι στερήθηκε μεγάλο μέρος εύφορου κάμπου (πλέον των 600 στρεμμάτων στον Καλαμώνα και πλέον των 400 στρεμμάτων στη Βάρη, 900 μαζί με το δασικό του τμήμα). Το έγκλημα της στέρησης του κάμπου, άρα του ζωτικού χώρου ανάπτυξης του Παραδεισίου, ολοκληρώθηκε επί επταετίας με την αναγκαστική απαλλοτρίωση των κτημάτων για την κατασκευή του αεροδρομίου, γεγονός που οδήγησε ένα χωριό να ασφυκτιά μέσα στην ατμοσφαιρική και ηχητική ρύπανση και αδιάκοπη υποβάθμιση του βιοτικού και οικονομικού επιπέδου της ποιότητας ζωής των κατοίκων του. Η απόδοση στον Δήμο Ρόδου της Βάρης και η τμηματική αξιοποίησή της αποτελούν ουσιαστικά την μοναδική ελπίδα ώστε το Παραδείσι να μπορεί να επουλώσει κάποιες από τις «σύγχρονες πληγές του».
