Οι πρώτοι της γραμμής

Υπάρχουν και αυτοί οι χιλιάδες αγωνιστές της πρώτης γραμμής. Οσοι ρίχνονται στη φωτιά για ένα χιλιάρικο το μήνα, και στο τέλος γίνονται εξιλαστήρια θύματα ανίκανων ή σάκος του μποξ αγανακτισμένων και θυμωμένων πολιτών. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά σε όσους ρισκάρουν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς ασφαλείς. Πρέπει όμως να γίνουμε οι πιο ηχηροί συνήγοροί τους στα δίκαια αιτήματά τους. Γιατί καλά είναι τα «μπράβο» και τα χειροκροτήματα την επόμενη ημέρα έπειτα από ένα ακόμη ξενύχτι, μία ακόμη μάχη. Ακόμη όμως καλύτερος είναι ένας δεύτερος έξτρα μισθός σαν και αυτόν που περιμένουν οι εργαζόμενοι στις Εντατικές μας, που εδώ και ενάμιση χρόνο τα έχουν δει και τα έχουν δώσει όλα. Βέβαια, μπορεί να βγουν κάποιοι και να πει: θα τους πληρώνουμε για τρεις μήνες και τους άλλους εννιά θα κάθονται; Όχι, δεν θα κάθονται, αγαπητέ μου μη φοβάσαι. Θα καθαρίζουν τα δάση, θα ανοίγουν δρόμους, θα κάνουν δηλαδή όσα χρειάζονται για να μη ζούμε κάθε καλοκαίρι τα ίδια και τα ίδια. Κι αν κάνουν όσα πρέπει, ας κάθονται και ένα και δυο και τρεις μήνες. Διακοπές δώρο της κοινωνίας για το έργο τους και την προσφορά τους.