Κανονικοί άνθρωποι

Θα περίμενε κανείς, με το που θα ορκιζόταν η κυρία Σακελλαροπούλου, να μεταλλαχθεί από κανονικός άνθρωπος σαν όλους εμάς, σε κάτι επίσημο και απόμακρο. Όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά της, έκλεισε τον λογαριασμό που διατηρούσε της στο Facebook-κάτι που δεν ήταν σύνηθες στη χώρα μας για έναν ανώτερο δικαστικό. Και όλοι τότε φαντάστηκαν, πως θα φορέσει το  προσωπείο που συχνά φορούν οι πολιτικοί άρχοντες. Απ’ ότι φαίνεται απέρριψε κάθε τέτοια ιδέα. Από «Αικατερίνη» όπως την γράφαμε τον πρώτο καιρό, θέλησε να παραμείνει  «Κατερίνα», γράφοντας έτσι το όνομά της στην πρόσκληση ορκωμοσίας, ξενίζοντας κάποιους. Επιπλέον, όχι μόνον  επανεργοποίησε το Facebook της, αλλά άνοιξε και λογαριασμό και στο άλλο κοινωνικό δίκτυο, το Twitter και κάνει κάτι που δεν έκανε κανένας Πρόεδρος στο παρελθόν. Αρχισε με αναρτήσεις της, εύγλωττα, σοβαρά, άμεσα και ουσιαστικά, με απλή γλώσσα,  να παρεμβαίνει μέσα από εκεί γράφοντας για την επικαιρότητα που μας απασχολεί αυτό τον καιρό. Την ανάγκη να μένουμε σπίτι, διευκρινίζοντας πως αυτό σε τίποτε δεν θ’ αγγίξει τα δικαιώματά μας και τις ελευθερίες μας  στο μέλλον, πάντα με το βλέμμα στους αδύναμους, μιλώντας για τους γιατρούς και νοσηλευτές αλλά και για όλους όσους είναι αναγκασμένοι να εργάζονται και να μας εξυπηρετούν, για τον κίνδυνο της κακοποίησης γυναικών και παιδιών τις ημέρες της καραντίνας,  για ψηφιακές βόλτες που μπορούμε να κάνουμε μένοντας σπίτι σε Μουσεία και χώρους πολιτισμού, για το μετά και για την ανάγκη ενίσχυσης των πλέον οικονομικά αδυνάτων, των μικρών επιχειρήσεων, των ηλικιωμένων, την έννοια να μη χαθούν θέσεις εργασίας, κάτι που επανέλαβε στον Πρωθυπουργό στην συνομιλία τους προχθές. Αυτές τις δύσκολες ώρες της ανθρωπότητας χρειαζόμαστε ακριβώς τέτοια βαθιά ανθρώπινα μηνύματα από τους ηγέτες μας. Αυτή την απλή ανθρώπινη επαφή που μεταφέρει την αίσθηση πως κάποιοι άνθρωποι δεν είναι διαφορετκοί από όλους εμάς. Κάτι δυστυχώς που  παθαίνουν πολλοί από όσους ανεβαίνουν σε θώκους εξουσίας οι οποίοι ενδύονται ξαφνικά με μια σοβαροφάνεια, ήθος, ύφος και γλώσσα ενός μικρόκοσμου που μας μοιάζει πολύ μακρινός. Υ.Γ.  Αν το προεκτείνουμε λίγο αυτό, στον κ. Τσιόδρα, κάποιοι από τους πολιτικούς μας, ίσως ανακαλύψουν τον λόγο για τον οποίο   έχει γίνει ο έμπιστος και αγαπημένος των ημερών. Γιατί, παρ’ όλη την επιστημονική του επάρκεια και τους τίτλους του, δεν έχει έπαρση ούτε στη φωνή του, ούτε στο ύφος του, γιατί, από τα άψογα ελληνικά του, δεν λείπει η ευαισθησία προς τους ανθρώπους. Γιατί είναι ένας κανονικός άνθρωπος.