Στα κεραμίδια!

Προχθες το βράδυ ακούγοντας τις προειδοποιήσεις προς τους κατοίκους των χωριών του Θεσσαλικού κάμπου «να αποφεύγουν τα υπόγεια και ισόγεια», σκέφτηκα, εάν όσοι το εμπνεύστηκαν, ξέρουν αυτά τα χωριά. Οχι εάν τα έχουν επισκεφτεί, αλλά έστω εάν έχουν δει ποτέ φωτογραφίες. Ήταν προφανές ότι γράφτηκε από ανθρώπους σε κάποιο γραφείο, που αγνοούν ότι στα μικροκαμποχώρια της Καρδίτσας, τα περισσότερα σπίτια είναι ισόγεια. Την επομένη το πρωί και ενώ το μόνο που προεξείχε σε μια απέραντη λίμνη ήταν οι στέγες, άνθρωποι σε απόγνωση, έπαιρναν τα κανάλια για βοήθεια. «Βοηθήστε μας, το νερό έχει φτάσει τα δύο μέτρα στο σπίτι. Εχουμε δύο μικρά παιδιά», ακουγόταν μια απεγνωσμένη γυναικεία φωνή. “Η Πυροσβεστική τι σας είπε”; Ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι της τηλεόρασης. «Μας είπαν να ανεβούμε στα …τραπέζια για να μην μας φτάνει το νερό», απαντά με απόγνωση η κυρία .Κι εκεί που λες «υπερβολές απόγνωσης και σύγχυσης, κάτι κατάλαβε λάθος», ακούς λίγη ώρα μετά τον εκπρόσωπο της Πυροσβεστικής να δίνει on air συμβουλή στους εγκλωβισμένους των χωριών «να ανέβουν στο ψηλότερο σημείο το σπιτιού, ακόμη και στα κεραμίδια!!!). Τουλάχιστον κατάλαβαν ότι τα σπίτια στα καμποχώρια έχουν κεραμιδένιες σκεπές…  Κλείστε τα μάτια και σκεφτείτε για μια στιγμή αυτή τη γυναίκα πάνω στο τραπέζι, 2 ημέρες! Χωρίς ρεύμα και νερό, μαζί με δύο μικρά παιδιά και το νερό να ανεβαίνει… Ή μια γιαγιά που βλέπαμε, πάνω στον νεροχύτη του σπιτιού… Απόγνωση, ανασφάλεια και φόβος…