Eλεγχος «εφΆ όλης της ύλης» για την οικονομική δραστηριότητα τριών επιχειρηματιών του νησιού, που φέρονται να έχουν διακινήσει μεγάλα χρηματικά ποσά με επιταγές τρίτων μέσω, αλληλόχρεων λογαριασμών, που διατηρούσαν σε πιστωτικά ιδρύματα της Ρόδου, διενεργεί το τελευταίο διάστημα η Οικονομική Εισαγγελία Αθηνών.
Από το σύνολο των τραπεζών που λειτουργούν στο νησί έχει ζητηθεί, σύμφωνα με τις πληροφορίες, να αποστείλουν αναλυτικά στοιχεία κινήσεων των λογαριασμών των επιχειρηματιών και συγγενικών τους προσώπων, προκειμένου να διαπιστωθεί εαν έχει διακινηθεί μαύρο χρήμα αλλά και η προέλευση αυτού.
Η πάγια τακτική των τραπεζών, µέσω των ανοικτών τραπεζικών λογαριασµών ήταν, να προεξοφλούν τις επιταγές που είχαν οι επιχειρηµατίες στα χέρια τους, αποδίδοντας άµεσα στον κοµιστή περίπου το 80% έως 85% της αξίας του αξιόγραφου.
Μάλιστα, στη Ρόδο, όπου η επιχειρηµατική πορεία όλων είναι γνωστή, υπήρξαν περιπτώσεις που οι τράπεζες απέδιδαν στους κοµιστές των επιταγών ακόµα και το 90% της αξίας που αναγράφονταν, εφόσον βέβαια ο εκδότης τους ήταν απολύτως φερέγγυος επιχειρηµατίας.
Μάλιστα, υπήρχε περίοδος, που στη Ρόδο, ακόµα και η «κουτσή Μαρία» διατηρούσε «ανοικτό λογαριασµό» και έκανε «παιχνίδια» µε τα φύλλα των επιταγών σε σηµείο υπερβολής.
Η µέθοδος αυτή ακολουθείτο και µετά το ξέσπασµα της οικονοµικής κρίσης (περίπου από τα τέλη του 2008), µε τη διαφορά ότι µήνα µε το µήνα τα ποσοστά που απέδιδαν οι τράπεζες προς τους κοµιστές των επιταγών, µειωνόντουσαν σταδιακά.
Σήµερα, οι τράπεζες της Ρόδου αποδίδουν προς τους επιχειρηµατίες που εξακολουθούν να διατηρούν τέτοιους λογαριασµούς, περίπου το 60% της αξίας µιας επιταγής ή στην καλύτερη περίπτωση το 80%.
Εν πάση περιπτώσει οι ελεγχόμενοι φέρονται να έχουν διακινήσει σε διάστημα μεγαλύτερο της 5ετίας εκατοντάδες επιταγές στους αλληλόχρεους λογαριασμούς τους, δύο εξΆ αυτών να είχαν και μεταξύ τους ανταλλαγή επιταγών, ενώ και οι τρεις να έχουν αποκτήσει σημαντικό αριθμό ακινήτων στο νησί, που δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματα που δήλωναν στην εφορία.
Το ζήτημα έχει προκαλέσει θόρυβο στους κόλπους των τραπεζικών υπαλλήλων του νησιού ενώ λεπτομέρειες δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές.
Η «μεταχρονολογημένη επιταγή» αποτελεί πάντως ένα «επίτευγμα» των Τραπεζών οι οποίες την καθιέρωσαν στις συναλλαγές γιατί υπηρετεί αποκλειστικά τα κερδοσκοπικά τους συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν στους πολίτες.
Πρόκειται για μία ανεπανάληπτη διαστροφή του ρόλου της επιταγής στις συναλλαγές. Ενώ ο νομοθέτης την θέλει σαν αξιόγραφο πληρωμής όψεως και την συναλλαγματική σαν τέτοιο προθεσμίας, οι Τράπεζες αξιοποίησαν την προτίμηση των συναλλασσομένων για την επιταγή, που είχε παλιότερα αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη για έλλειψη υπολοίπου και ήταν απαλλαγμένη από το χαρτόσημο 0.6%. Ετσι, η επιταγή καθιερώθηκε και σαν αξιόγραφο προθεσμίας αλλά ακόμα και σαν μέσο εγγύησης.
Αργότερα, το ευρηματικό Ελληνικό Κράτος επέβαλε και τέλος χαρτοσήμου στις επιταγές όψεως για να μην χάνει το έσοδο, κάτι που δεν θα έκαναν εύκολα ούτε τριτοκοσμικά κρατίδια.
Το τέλος χαρτοσήμου δε που επιβάλλεται σε επιταγές που κατατίθενται ως ενέχυρο σε αλληλόχρεους λογαριασμούς σε πολλές περιπτώσεις δεν εισπράττεται καν από ορισμένες τράπεζες που φέρονται να «φοροδιαφεύγουν» προκειμένου να μην αποκαλύπτεται η δραστηριότητα των “καλών τους πελατών”.
