• Αγωγή κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου μετά τη λήξη της 20ετούς παραχώρησης, με το ίδρυμα να ζητά την αποκατάσταση της ιδιοκτησίας του ιστορικού ακινήτου που σήμερα στεγάζει τις δημόσιες σχέσεις του Δήμου
Το Ίδρυμα Γεωργίου και Ασημίνας Περδικάκη, το οποίο ιδρύθηκε με σκοπό την ενίσχυση της παιδείας και του πολιτισμού, κινήθηκε νομικά κατά του Δήμου Ρόδου ζητώντας την επιστροφή ενός ακινήτου που φέρει τη δική του ιστορική σφραγίδα.
Το ακίνητο αυτό, διατηρητέο από το 1989, είχε παραχωρηθεί για δύο δεκαετίες στον Δήμο Ρόδου με τη μορφή χρησιδανείου, ώστε να λειτουργήσει ως πολιτιστικό κέντρο εκδηλώσεων.
Η συμφωνία έληξε στις 4 Αυγούστου 2025 και πλέον η δικαιοσύνη καλείται να αποφανθεί για την τύχη ενός κτηρίου που εδώ και σχεδόν έναν αιώνα κοσμεί το κέντρο της πόλης.
Η δημοτική αρχή έχει ήδη κινήσει την διαδικασία απόδοσης του ακινήτου και πιθανολογείται ότι δεν θα απαιτηθεί η έκδοση δικαστικής απόφασης.
Η συμφωνία παραχώρησης και η εξέλιξη της χρήσης
Το 2005, το Ίδρυμα Γεωργίου και Ασημίνας Περδικάκη προχώρησε σε συμφωνία με τον Δήμο Ρόδου για την παραχώρηση του ακινήτου που βρίσκεται στην οδό 28ης Οκτωβρίου 66-68. Η συμφωνία προέβλεπε τη χρήση του κτηρίου για πολιτιστικούς σκοπούς, και συγκεκριμένα για τη φιλοξενία του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου. Η παραχώρηση έγινε άνευ οικονομικού ανταλλάγματος, γεγονός που υπογράμμιζε τον φιλανθρωπικό και πολιτιστικό χαρακτήρα της πρωτοβουλίας.
Σύμφωνα με τους όρους, ο Δήμος όφειλε να μεριμνά για τη συντήρηση του κτηρίου και την αξιοποίησή του προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Στην πράξη, ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για εκδηλώσεις, φιλοξενία λογοτεχνών, αλλά και δράσεις που συνέβαλαν στην προβολή του νησιού σε διεθνές επίπεδο.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, το κτήριο άλλαξε χρήση και σήμερα στεγάζει τις υπηρεσίες δημοσίων σχέσεων του Δήμου.
Με τη λήξη της παραχώρησης, το Ίδρυμα, εκπροσωπούμενο από τη δικηγόρο κ. Αναστασία Καντίτο Αλεξάνδρου, διεκδικεί την επιστροφή της περιουσίας του, θεωρώντας ότι το ακίνητο πρέπει να επανέλθει στην ιδιοκτησία του για να αξιοποιηθεί με βάση τους σκοπούς του.
Η ιστορική διαδρομή του ακινήτου
Η ιστορία του συγκεκριμένου κτηρίου συνδέεται στενά με την προσωπικότητα της Ασημίνας Αποστολίδη, συζύγου του Γεωργίου Περδικάκη. Το 1932 απέκτησε το οικόπεδο στο κέντρο της Ρόδου και λίγο αργότερα, το 1934, ολοκληρώθηκε η ανέγερση του κτηρίου. Από την πρώτη στιγμή αποτέλεσε χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου, με λιτές γραμμές και στοιχεία που αντανακλούσαν την αισθητική της εποχής.
Το 1989, το κτήριο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο, εντάσσοντάς το επίσημα στον κατάλογο των προστατευόμενων μνημείων της Ρόδου. Η προστασία αυτή δεν εμπόδισε, βεβαίως, να υπάρξουν αλλαγές και επεμβάσεις στο πέρασμα των δεκαετιών, άλλοτε αναγκαίες και άλλοτε αμφισβητούμενες.
Η συμβολή των Περδικάκηδων και η ίδρυση του Ιδρύματος
Οι Γεώργιος και Ασημίνα Περδικάκη υπήρξαν από τους σημαντικότερους ευεργέτες της Ρόδου, γνωστοί για την κοινωνική και φιλανθρωπική τους δράση. Το ίδρυμα που φέρει το όνομά τους ιδρύθηκε με σκοπό την προαγωγή του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της πνευματικής ανάπτυξης των νέων. Η παραχώρηση του ακινήτου για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών υπήρξε ενδεικτική της βούλησης των ιδρυτών να επενδύσουν στη διαρκή ενίσχυση της πολιτιστικής ζωής της Ρόδου.
Η συνεργασία με τον Δήμο Ρόδου και τους πολιτιστικούς φορείς της εποχής χαιρετίστηκε ως μια σημαντική πρωτοβουλία που έδωσε νέα πνοή στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών στο νησί. Η παραχώρηση του κτηρίου αποτέλεσε ένα ακόμη δείγμα της διάθεσης του Ιδρύματος να παραμείνει ενεργό και ουσιαστικό στην πολιτιστική πορεία του τόπου.
Η κατάθεση αγωγής από το Ίδρυμα στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου σηματοδοτεί την έναρξη μίας νομικής διαδικασίας με σημαντικές συνέπειες. Το επίδικο ζήτημα δεν αφορά μόνο την κυριότητα ενός κτηρίου αλλά και την κατεύθυνση που θα πάρει η αξιοποίησή του στο μέλλον.
