Τον δρόμο για μαζικές προσφυγές προς τη δικαιοσύνη εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων που διεκδικούν την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξής τους δείχνουν οι συνταξιουχικές οργανώσεις.
Τα βλέμματα όλων είναι μάλιστα στην πρότυπη δίκη που θα διεξαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) την ερχόμενη εβδομάδα. Αφορά, βέβαια, τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους, εκτιμάται όμως ότι η έκβασή της θα καθορίσει και τις δικαστικές αποφάσεις για τα δώρα και τα επιδόματα των συνταξιούχων.
Το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων (ΕΝΔΙΣΥ), με πρόσφατη δημόσια τοποθέτησή του, αναδεικνύει ως μονόδρομο τη δικαστική διεκδίκηση από πλευράς των συνταξιούχων, τονίζοντας τη συνταγματική, κοινωνική και οικονομική διάσταση της υπόθεσης.
Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των συνταξιούχων, η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, η οποία πραγματοποιήθηκε εν μέσω των μνημονιακών δημοσιονομικών περιορισμών, επήλθε χωρίς ειδική αιτιολόγηση και κατά τρόπο που, σύμφωνα με επανειλημμένες κρίσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, προσκρούει σε βασικές αρχές του Συντάγματος, όπως: την αρχή της αναλογικότητας, την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί η αναμενόμενη πιλοτική δίκη της 6ης Ιουνίου 2025 στο ΣτΕ να εξετάσει τη συνταγματικότητα της κατάργησης των δώρων για τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους, η απόφαση όμως εκτιμάται ότι θα αποτελέσει νομολογιακό προηγούμενο και για τις εκκρεμείς υποθέσεις των συνταξιούχων.
Βέβαια οι δικηγόροι επισημαίνουν ότι βάσει και των προηγούμενων αποφάσεων, όπου το Ανώτατο Δικαστήριο ανοίγει τον δρόμο για αναδρομικές διεκδικήσεις μόνο σε όσους έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη, θα πρέπει και τώρα οι συνταξιούχοι να προσφύγουν στα δικαστήρια. Το δικαίωμα διεκδίκησης αφορά συνταξιούχους τόσο του Δημοσίου όσο και του Ιδιωτικού τομέα, δικαιούχους κύριων και επικουρικών συντάξεων που υπέστησαν περικοπές από το 2013 και μετά.
Ιδιαίτερη προσοχή συστήνεται βέβαια στο θέμα της έγκαιρης προσφυγής, καθώς η παραγραφή των αξιώσεων δεν αναστέλλεται αυτοδικαίως λόγω της πιλοτικής δίκης, σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ και τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Η διαδικασία προϋποθέτει τη συλλογή των απαραίτητων δικαιολογητικών (ενημερωτικά σημειώματα αποδοχών ή συντάξεων, αποφάσεις συνταξιοδότησης, αριθμοί μητρώου) και κατάθεση αγωγής ή συμμετοχή σε συλλογικές προσφυγές, οι οποίες διακόπτουν την παραγραφή των απαιτήσεων. Βάσει των υπολογισμών, τα διεκδικούμενα ποσά κυμαίνονται, ανάλογα με το ύψος της σύνταξης και το χρονικό διάστημα απώλειας, έως και τις 4.000 με 5.000 ευρώ.
Σύμφωνα μάλιστα με το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων (ΕΝΔΙΣΥ), η ελληνική οικονομία πλέον έχει ξεπεράσει τις μνημονιακές συνθήκες, κατέγραψε υπερπλεονάσματα 11,5 δισ. ευρώ για το 2024 και 5,1 δισ. ευρώ το πρώτο τετράμηνο του 2025.
Η ύπαρξη αυτών των αποθεμάτων ενισχύει την επιχειρηματολογία υπέρ της δυνατότητας του Δημοσίου να καλύψει την επιβάρυνση από την επαναφορά των δώρων. Υπενθυμίζεται ότι η ετήσια δαπάνη για τη 13η σύνταξη, σύμφωνα με τη νομοθετική πρωτοβουλία του 2019, ανερχόταν σε 1,1 δισ. ευρώ.
Να σημειωθεί πάντως ότι η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να περιορίσει τις αντιδράσεις και να δημιουργήσει τη «μαγιά» για μια πιθανή επιστροφή, έστω και σταδιακά, μέρους ή του συνόλου των ποσών που έχουν κοπεί, προχώρησε στην καθιέρωση μιας μόνιμης ετήσιας οικονομικής ενίσχυσης ύψους 250 ευρώ προς συγκεκριμένες κατηγορίες συνταξιούχων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Πηγή: euro2day.gr
