Αυτά τα Χριστούγεννα, η μόνη ευχή που μπορώ να δώσω, είναι να κρατηθείτε γερά και να κρατήσετε όσο μπορείτε γερούς τους αγαπημένους σας. Πρέπει να μείνουμε ζωντανοί και να αντλήσουμε το ψυχικό σθένος των αντοχών που χρειάζεται. Ο δρόμος είναι μακρύς ακόμη απ’ ότι φαίνεται. Ξέρω πως οι άνθρωποι αγαπούν να γιορτάζουν, είναι μέρος της επαναλαμβανόμενης διακοπής της ρουτίνας, είναι πλευρά της συνύπαρξης και της ζωής. Όμως ας χαρούμε αυτή τη μέρα επειδή μπορούμε να έχουμε υγεία, φαγητό, ζεστό σπίτι, τους αγαπημένους μας γερούς. Μπορεί να είναι μια θαυματουργή κανονική μέρα μέσα στις αγκαλιές της οικογένειάς μας, με τα εσωτερικά φώτα αναμμένα, δωρίζοντας αλήθεια, στήριξη, εμπιστοσύνη, τρυφερότητα. Είναι ευκαιρία να μετρήσουμε πόσο λίγα είναι αυτά που πραγματικά χρειαζόμαστε. Και να ετοιμαστούμε να (ξανα)ξεκινήσουμε. Η γέννηση είναι έτσι κι αλλιώς από μόνη της ένα καταπληκτικό γεγονός, είναι αρχή, ξεκίνημα, έξοδος. Εξοδος στο φως…
Εξοδος…
