Αθώος κρίθηκε την Παρασκευή, μετά από μια επεισοδιακή συνεδρίαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, ένας ακτινολόγος ιατρός, που βρέθηκε κατηγορούμενος για έκθεση μωρού σε κίνδυνο.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, που δεν επιβεβαιώθηκε ωστόσο από την ακροαματική διαδικασία, ο ιατρός την 3η Μαρτίου 2009, με την ιδιότητα του ακτινολόγου, ασκώντας το λειτούργημά του και παρέχοντας τις υπηρεσίες του σε ιδιωτική κλινική, παρέλειψε να προβεί στις επιβεβλημένες από τους ενδεδειγμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης ιατρικές ενέργειες αποδεχόμενος το ενδεχόμενο να προκύψει περαιτέρω βλάβη της υγείας ασθενούς του τον οποίο είχε υποχρέωση να περιθάλπει, αφήνοντας με τον τρόπο αυτό τον ασθενή του αβοήθητο.
Eφέρετο ειδικότερα, στην ανωτέρω κλινική να υπέβαλε σε ιατρική εξέταση και δη υπερηχογράφημα ύπατος, χοληδόχου κύστεως, νεφρών και στομάχου το άρρεν τέκνο των μηνυτών, νεογνό ηλικίας μόλις 31 ημερών, καθώς το βρέφος παρουσίαζε αναγωγές με συχνότητα πέραν της συνηθισμένης. Από την εξέταση του υπερηχογραφήματος, ο κατηγορούμενος μεταξύ άλλων φυσιολογικών ευρημάτων επί των εξεταζόμενων με τον υπέρηχο οργάνων του σώματος του νεογνού διέγνωσε ότι ο πυλωρός του είχε φυσιολογικό πάχος, απέδωσε δε τις συχνές αναγωγές του βρέφους σε τυχόν δυσανεξία του στο μητρικό γάλα και συνέστησε στους γονείς την αλλαγή του γάλακτος που χορηγούσαν στο βρέφος.
Ωστόσο, από υπερηχογράφημα στο οποίο υποβλήθηκε το νεογνό ακριβώς την επόμενη ημέρα από άλλο ιατρό ακτινοδιαγνώστη, διαπιστώθηκε ότι οι διαστάσεις του πυλωρού υπερέβαιναν τα ανώτατα όρια των φυσιολογικών τιμών (και συγκεκριμένα, διαπιστώθηκαν διαστάσεις πυλωρού 15,8 Χ 5,5 mm, ενώ οι φυσιολογικές τιμές πρέπει να υπολείπονται των διαστάσεων 14 Χ 4 mm), επίσης παρατηρήθηκε κατά τη δυναμική μελέτη της γαστροοισοφαγικής συμβολής κατά τη λήψη τροφής μεγάλου βαθμού παλινδρόμηση κατά μήκος του οισοφάγου, ο ακτινολογικός δε έλεγχος ανέδειξε εικόνα πυλωρικής στένωσης, στη συνέχεια δε το νεογνό τις αμέσως επόμενες ημέρες υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση πυλωρού στη μαιευτική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου «Έλενα ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ».
Ο ιατρός εφέρετο να παρέλειψε να αξιολογήσει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και χωρίς να επιδείξει τη δέουσα προσοχή κατά την εκτίμηση των ευρημάτων της εξέτασης, γνωρίζοντας ότι οι επανειλημμένες αναγωγές του νεογνού σε συχνότητα πέραν της συνηθισμένης ενδεχομένως να οφείλονται και σε στένωση πυλωρού και αποδεχόμενος το ενδεχόμενο αυτό, κατηγορήθηκε ότι εγκατέλειψε το εξεταζόμενο και περιθαλπόμενο από εκείνον νεογνό στην ήδη υπάρχουσα επικίνδυνη κατάσταση στην οποία αυτό διατελούσε μη διαπιστώνοντας από τι έπασχε, κατά παράβαση των υποχρεώσεών του ως ιατρός ακτινολόγος.
Από την ακροαματική διαδικασία φέρεται να προέκυψε ωστόσο ότι το παιδί είχε διαγνωστεί με δυσανεξία στο γάλα και από τον παιδίατρο που το παρακολουθούσε ενώ η διόγκωση του πυλωρού αποδόθηκε από τον ίδιο στους συχνούς εμμετούς που προκάλεσαν ερεθισμό.
Τον κατηγορούμενο εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Γ. Χαρίτος και την πολιτική αγωγή ο δικηγόρος κ. Γ. Φλεβάρης.
